[zielonzielon]

#rap #poezja #cytatywielkichludzi

Ostatnio szukając inspiracji w moim życiu przypomniałem sobie o kultowym już credo poetyckim wielkiego humanisty Lecha Rocha Pawlaka, błędnie uważanego przez ignorantów za człowieka nieutalentowanego i mało wykształconego. Poczułem wtedy że niesprawiedliwym jest by geniusz jego wielkiej improwizacji był dalej niewidzialny, dlatego postanowiłem podzielić się z wami, ignorantami, analizą jego słów.

Moja kariera zaczęła się dwa dni temu, kiedy #!$%@?łem słoik dżemu

Autor porusza tu ciekawy temat imperatywu twórczego. Dlaczego poeta jest poetą, dlaczego pisarz pisarzem? Nie spotyka ich wielka inspiracja z góry. Przychodzi ona w nieoczekiwanym momencie "gdy #!$%@?łem słoik dżemu". Autor z celową nonszalancją podchodzi to czasu rozpoczęcia swojej kariery - "dwa dni temu" oznacza tyle że "nie jest ważne kiedy".

Nie wiedziałem nic o tym nigdy nie, lecz ten dżem zadziałał mnie w głowie, na wymowie

Autor podkreśla swoje niskie pochodzenie. Nie wywodzi się z kręgów kulturowych. Jest to jasny manifest tego, że kultura nie jest zawłaszczona przez daną klasę, a należy do wspónego skarbu gatunku ludzkiego. "Dżem zadziałał mnie" jest bardzo zręczną synekdochą. Dżem oznacza tutaj sprawy codzienne, normalne życie. "w głowie, na wymowie" jest to z kolei nawiązanie do słynnego cytatu Ludwig Wittgensteina "granice mojego języka są granicami mojego świata".

Kiedy wsiadałem do samolotu, widziałem parę dzikich kotów. Wyskoczyły za mną i zaczęły grać, a ja na to im "idźcie spać"

Wsiadanie do samolotu jest tutaj metaforą poezji. Autor odwołuje się tutaj do znanego homeryckiego toposu homo viator. Para dzikich kotów symbolizuje wolne, bezpańskie i samostanowiące się obawy co do tego, że nasza poezja rozbije się o przeciętność, zostanie zapomniana. Autor oddala od siebie lęki słowami "idźcie spać".

Wymyśliłem i użyłem, i stworzyłem to co marzyłem.Miałem wszystko, lecz nic nie mam, ale to powstanie - jakaś wielka wena

Tutaj nie trzeba dużo tłumaczyć. Poprzez myśl i użytek poeta realizuje swoje marzenie. Druga część wersu jest polemiką ze starożytną maksymą "omnia mea mecum porto".

Z tego nic nie będzie, choć powstanie. Jeden powie, drugi na nie.

Zręczna żonglerka oksymoronem ma wyrazić absurd procesu twórczego, który jednocześnie powstaje na skutek efemerycznego, indywidualnego imperatywu, a jednocześnie w finalnej formie zamyka się w konkretnych ramach i "powstaje", a więc przybiera formę. "Jeden powie, drugi na nie" jest to kolejne nawiązanie do dzikich kotów, a więc naturalnych dla każdego autora obaw o odbiór dzieła.

Powie jedno słowo co ja wiem i nie będzie wokół żadnych ściem - to jest dobre

Jest to oczywiście nawiązanie do księgi rodzaju. Bóg stworzył świat za pomocą słowa. Autor wyraża swój głęboki podziw dla Słowa Bożego. "To jest dobre" - w księdze rodzaju czytamy, że gdy Bóg tworzył kolejne elementy świata to "widział Bóg że było dobre".

Bo życie się rozciąga. I wena jest King-Konga. Jest wielka dziwna i nic nie mówi

Autor zauważa, że wraz z nabywaniem nowych doświadczeń wena przybiera coraz większy rozmiar i coraz bardziej metahumanitarny charakter - wena swoją postacią wykracza poza postać ludzką, nie należy już do świata ludzi. Jest to oczywiscie nawiązanie do jaskini Platona, gdzie cnota wykracza poza świat ludzi. Metafora King-Konga wskazuje na wielkość weny, która wrastając przewyższa twórcę. Wena "nic nie mówi" a więc każdy człowiek musi sam przerodzić ją w dzieło, bowiem nie sama wena dostarcza dzieła. To proces twórczy tworzy dzieło. Innymi słowy - pisanie poezji jest trudne, bowiem polega na rozszyfrowywaniu weny.

Moje życie jest tak dla ludzi. Grające, uśmiechające, nic nie widzące

Kolejne religijne nawiązanie, tym razem do apostołów, ktorzy dedykowali całe swoje życie dla innych. Łącząc to z poprzednim nawiązaniem do księgi rodzaju widzimy, że według autora poeta jest apostołem. Życie "nic nie widzące" to oczywiste nawiązanie do Homera, który wedle tradycji miał być niewidomy.

Ten fragment pominę, ponieważ jest on dygresją i zacznę od tego momentu:

Będę sobie tworzył, będę sobie grał, będzie coś jechało, powiem tralala

Autor nawiązuje do wartości stoickich, wedle których nie powinno się buntować przeciwko losowi, a właśnie powiedzieć "tralala".

Wytworzymy wszystko co ma być i będzie dobrze dobrze żyć

Nawiązanie do oswieceniowej idei utylitaryzmu rozumianej jako "jak największe szczęście jak największej liczby ludzi". Autor-humanista wierzy w ludzi i uważa, że sami jako gatunek wytworzymy kiedyś wszystko co, co powinniśmy byli wytworzyć. Jest to nawiązanie do Tołstoja i jego poglądów na temat fatalizmu historycznego. "Będzie dobrze dobrze żyć" to mój ulubiony cytat z całego dzieła. Można go sparafrazować jako "dobrze jest dobrze żyć".

Na starość myślę na emeryturze zagrać sobie muzę

Nie jestem pewien do której z siedmiu muz jest to nawiązanie. W dalszej części poeta przedstawia nam swój plan na życie w podeszłym wieku.

A kiedy stchórzę to #!$%@?ć będę z jakieś scenki i robił będę dziwne #!$%@? dźwięki

Ten niezwykle wyrazisty wers nawiązuje do Szekspirowskiego motywu theatrum mundi. Autor porównuje życie do teatru i swoją metaforą #!$%@? ze scenki opisuje naturalną dla każdego człowieka śmierć. "I robił będę dziwne #!$%@? dźwięki" porusza niezwykle trudny temat braku zrozumienia międzypokoleniowego. Poeta osiągający konkretny wiek "robi dziwne dźwięki" - jego poezja nie jest już dłużej estymowana wśród ludzi, którzy żyją w nowej epoce i przyjęli już inne wzorce estetyczne. Jest to nawiązanie do sinusoidy Krzyżanowskiego i teorii o tym, że każda kolejna epoka stoi w opozycji do poprzedniej.

To będzie kurde mój wielki koniec, bo nie jestem Don Wasyl i wszystko o mnie

Autor oświadcza że jest świadomy kulturowych procesów i nie będzie kurczowo trzymał się swojej sławy, kiedy jego czas już minie. Przywołanie postaci Dona Wasyla jest wyrazem pogardy bezkompromisowego artysty wobec kultury popularnej, która eksploatuje swoja formę aż do momentu, którym może na niej zarobić.

[lukassszzzzz]

Żeli Papą fasamik tonem a selewi
Szukametetele pakhawi a sawi
Żimemea fe akodemate mła pfu
Akode ma e rahtyny nas na
Sążyno Rapapadziej