Jeśli ktoś na wykop.pl ma problem w nawiązywaniu relacji społecznych lub jest osobą samotną nie z wyboru to polecam Wam lekturę zaburzeń osobowości,które odpowiadają za #przegryw oraz #samotnosc.
Wystarczy nie robić rzeczy wymienionych poniżej a Wasze życie w społeczeństwie ustawi się na właściwe tory #wychodzimyzprzegrywu . Do tego polecam lekturę norm społecznych ( ͡°͜ʖ͡°).
Osobowość paranoiczna(tego nie rób): - wrażliwość na niepowodzenia i odrzucenie - tendencja do długotrwałego przeżywania przykrości - podejrzliwość, postrzeganie obojętnych działań otoczenia jako wrogich lub pogardliwych - sztywne poczucie własnych praw - podejrzenia dotyczące wierności (partnerów i przyjaciół) - przecenianie własnego znaczenia - pochłonięcie wyjaśnieniami wydarzeń - pozbawiona wystarczających podstaw podejrzliwość, że inni nas wykorzystują, krzywdzą lub oszukują - zaabsorbowanie bezpodstawnymi wątpliwościami co do lojalności przyjaciół lub wspólników i co do tego, czy są oni godni zaufania - niechęć do zwierzania się innym, spowodowana nieuzasadnionym lękiem, że informacje te zostaną użyte przeciw nam w złych intencjach - odczytywanie ukrytych, poniżających lub groźnych znaczeń z niezłośliwych uwag lub zdarzeń - ciągłe noszenie urazów, czyli niewybaczanie zniewag, krzywd lub afrontów - dostrzeganie ataków na nasz charakter czy reputację, które zwykle nie są widoczne dla innych, oraz szybkie reagowanie na nie gniewem lub przechodzeniem do kontrataku - powtarzające się nieusprawiedliwione podejrzenia dotyczące wierności współmałżonka lub partnera seksualnego
Osobowość dyssocjalna (tego nie rób): - bezwzględnym nieliczeniem się z uczuciami innych - silną i utrwaloną postawą nieodpowiedzialności i lekceważenia norm, reguł i zobowiązań społecznych - niemożnością utrzymania trwałych związków z innymi, chociaż nie ma trudności w ich nawiązywaniu - bardzo niską tolerancją frustracji i niskim progiem wyzwalania agresji, w tym zachowań gwałtownych - niezdolnością przeżywania poczucia winy i korzystania z doświadczeń, a w szczególności - z doświadczanych kar - wyraźną skłonnością do obwiniania innych lub wysuwania pozornie możliwych do uznania racjonalizacji zachowań, które są źródłem konfliktów z otoczeniem. - niezdolność do podporządkowania się normom społecznym opisującym zachowania zgodne z prawem, objawiająca się wielokrotnie dokonywanymi czynami stanowiącym podstawę aresztowania - wielokrotne dopuszczanie się kłamstw, używanie pseudonimów przestępczych lub oszukiwanie innych dla zysku albo przyjemności - impulsywność, niezdolność planowania - skłonność do rozdrażnienia i agresja wyrażająca się w notorycznych bójkach i napaściach - brak troski o bezpieczeństwo własne lub innych - brak odpowiedzialności, wyrażający się niezdolnością spełnienia wymogów zachowania w pracy zawodowej lub w dotrzymywaniu zobowiązań finansowych - brak poczucia winy wyrażający się obojętnością lub racjonalizacją wyrządzania krzywdy, szkodzenia i okradania innych
Osobowość histrioniczna(tego nie rób): - teatralność - sugestywność - płytka uczuciowość - poszukiwanie docenienia (bycie w centrum) - niestosowna uwodzicielskość - koncentracja na atrakcyjności fizycznej - brak poczucia komfortu w sytuacjach, w których nie jest się w centrum uwagi - interakcje z innymi charakteryzujące się często niestosownym kuszeniem erotycznym (inappropriate sexually seductive) lub zachowaniami prowokacyjnymi - przejawianie szybko się zmieniających i płytkich emocji - konsekwentne wykorzystywanie wyglądu fizycznego do zwracania na siebie uwagi innych - styl wypowiedzi nadmiernie impresjonistyczny i pozbawiony szczegółów - samokreowanie się (self-dramatization), teatralność, wyolbrzymianie ekspresji emocji - podatność na sugestie, czyli łatwe uleganie wpływom innych lub okoliczności - uważanie związków za bardziej intymne niż są one w rzeczywistości
Osobowość borderline(tego nie rób): - zaburzenia w obrębie i niepewność co do obrazu ja (self image) oraz celów i wewnętrznych preferencji (włączając seksualne), - dążenie ku byciu uwikłanym w intensywne i niestabilne związki, prowadzące często do kryzysów emocjonalnych, - nadmierne wysiłki uniknięcia porzucenia, - powtarzające się groźby lub działania o charakterze autoagresywnym (self-harm), - chroniczne uczucie pustki. - gorączkowe wysiłki uniknięcia rzeczywistego lub wyimaginowanego odrzucenia, - niestabilne i intensywne związki interpersonalne, charakteryzujące się wahaniami pomiędzy ekstremami idealizacji i dewaluacji; - zaburzenia tożsamości: wyraźnie i uporczywie niestabilny obraz samego siebie lub poczucia własnego ja (sense of self), - impulsywność w co najmniej dwóch sferach, które są potencjalnie autodestrukcyjne (np. wydawanie pieniędzy, seks, nadużywanie substancji, lekkomyślne prowadzenie pojazdów, kompulsywne jedzenie); - nawracające zachowania, gesty lub groźby samobójcze albo działania o charakterze samookaleczającym; - niestabilność emocjonalna spowodowana wyraźnymi wahaniami nastroju (np. poważnym epizodycznym głębokim obniżeniem nastroju (dysphoria), drażliwością lub lękiem trwającymi zazwyczaj kilka godzin, rzadko dłużej niż kilka dni), - chroniczne uczucie pustki, - niestosowny, intensywny gniew lub trudności z kontrolowaniem gniewu (np. częste okazywanie humorów (ang. frequent displays of temper), stały gniew, powtarzające się bójki); - przelotne, związane ze stresem myśli paranoiczne (ang. paranoid ideation) lub poważne symptomy rozpadu osobowości (ang. dissociative symptoms).
Osobowość anankastyczna (tego nie rób): - nadmiar wątpliwości i ostrożności, - pochłonięcie przez szczegóły, regulaminy, inwentaryzowanie, porządkowanie, organizowanie lub schematy postępowania, - perfekcjonizm (przeszkadza w wypełnianiu zadań), - nadmierna sumienność z zaniedbaniem przyjemności i relacji interpersonalnych, - przesadna pedanteria i przestrzeganie konwencji społecznych, - sztywność i upór, - irracjonalne sądzenie, że inni dokładnie podporządkują swe działania sposobom działania pacjenta lub nieracjonalna niechęć do przyzwalania innym na działanie, - natarczywe, niechciane myśli i impulsy. - zaabsorbowanie szczegółami, regułami, porządkiem, organizacją lub harmonogramami do stopnia, w którym tracony jest podstawowy sens działalności, - okazywanie perfekcjonizmu kolidującego z finalizowaniem zadań (np. niezdolność do dokończenia projektu, ponieważ nie zostały spełnione nasze wygórowane i ścisłe standardy), - nadmierne poświęcenie się pracy i wydajności ze szkodą dla wolnego czasu oraz przyjaźni, które nie jest spowodowane oczywistą koniecznością ekonomiczną, - zbytnia sumienność, skrupulatność i mała elastyczność w kwestiach moralnych, etycznych oraz dotyczących wartości, niewynikająca z kulturowej czy religijnej tożsamości, - niezdolność do wyrzucania zużytych lub bezwartościowych przedmiotów, nawet jeżeli nie mają wartości sentymentalnej, - niechęć do delegowania zadań lub pracy na innych, jeśli nie poddadzą się w pełni narzuconym przez nas sposobom ich wykonania, - skąpy styl wydawania pieniędzy na siebie i na innych; pieniądze są postrzegane jako dobro, które ma być gromadzone z myślą o przyszłych katastrofach, - okazywanie sztywności i uporu.
Osobowość lękliwa (tego nie rób): - stałe napięcie i niepokój, - poczucie nieatrakcyjności indywidualnej, - koncentracja na krytyce, - niechęć do wchodzenia w związki, - ograniczony styl życia – zapewnianie sobie fizycznego bezpieczeństwa, - unikanie kontaktów społecznych z obawy przed krytyką, brakiem akceptacji, odrzuceniem[2]. - unikanie działalności zawodowej, która wymaga znaczących kontaktów interpersonalnych, spowodowane obawami przed krytyką, dezaprobatą lub odrzuceniem, - niechęć do wiązania się z innymi ludźmi, z wyjątkiem niektórych lubianych osób, - powściągliwość w związkach intymnych spowodowana obawą przed zawstydzeniem lub wykpieniem przez innych, - zaabsorbowanie krytyką lub odrzuceniem w sytuacjach społecznych, - powstrzymywanie się przed wchodzeniem w nowe relacje interpersonalne z powodu poczucia nieadekwatności (ang. feelings of inadequacy), - postrzeganie siebie jako społecznie niekompetentnego, niepociągającego lub gorszego od innych, - niezwykła niechęć do podejmowania osobistego ryzyka lub do angażowania się w jakiekolwiek nowe działania, ponieważ mogą one okazać się kłopotliwe.
Osobowość zależna (tego nie rób): - pozwalanie innym na przejmowanie odpowiedzialności za swoje decyzje - podporządkowywanie potrzeb potrzebom innych - niechęć do stawiania wymagań osobom, od których jest się zależnym - obawa przed niezdolnością do zatroszczenia się o siebie wynikająca z osamotnienia, powodujące dyskomfort - obawa przed opuszczeniem - ograniczona zdolność podejmowania decyzji bez radzenia się innych - trudność podejmowania codziennych decyzji bez ciągłych rad i wsparcia ze strony innych - potrzeba, żeby inni brali na siebie odpowiedzialność za większość istotnych sfer naszego życia - trudności w wyrażaniu niezadowolenia z innych spowodowane obawą przed utratą wsparcia lub aprobaty - trudności w inicjowaniu projektów lub robieniu czegoś samemu, wynikające raczej z braku zaufania do własnych sądów lub zdolności, niż z braku motywacji czy energii - nadmierne starania w celu uzyskania wsparcia psychicznego ze strony innych, prowadzące do ofiar polegających na robieniu rzeczy nieprzyjemnych - poczucie niewygody lub bezradności, kiedy jest się samemu, wynikające z wyolbrzymionych obaw co do bycia zdolnym do zaopiekowania się samym sobą - gwałtowne poszukiwanie nowych związków jako źródeł opieki i wsparcia, gdy bliskie związki się kończą - nierealistyczne zaabsorbowanie lękami przed byciem pozbawionym opieki (of being left to take care of himself or herself)
Osobowość impulsywna (tego nie rób): - niestabilność emocjonalna - brak kontroli działań impulsywnych - wybuchy gwałtownych zachowań - tysiące myśli w głowie - ochota wyżycia się na innych - duże napięcie w sobie - wroga postawa - wrogie spojrzenia na ludzi - nienawiść - wyraźna tendencja do nieoczekiwanych działań bez zważania na konsekwencje, - wyraźna tendencja do zachowań kłótliwych i do wchodzenia w konflikty z innymi, szczególnie jeżeli impulsywne działania zostały pokrzyżowane lub skrytykowane; - ciążenie ku erupcjom gniewu lub gwałtowności, połączone z niezdolnością do kontrolowania wynikającego z tego wybuchowego zachowania; - trudność utrzymania jakiegokolwiek kursu działań, który nie wiąże się z natychmiastową nagrodą; - niestabilny i kapryśny nastrój.
Osobowość schizoidalna (tego nie rób) - wycofanie - chłód i obojętność - kłopot z ustanowieniem relacji lub wyrażaniem swoich uczuć - pozostawanie biernym - komunikacja z innymi ludźmi jest obojętna lub lakoniczna - nie są w stanie stworzyć poprawnego obrazu tego jak funkcjonują oni w odniesieniu do innych osób.
Mam nadzieje, ze to bait. Jeśli nie, to jest to klasyczny przykład przegrywowego wyparcia. Przeczytanie książki nic nie da. Idźcie w końcu na terapie i przepracujcie tam wszystkie problemy.
@TestoDepot: Dokladnie, ponadto jesli jest sie Chadem, to kobiety to wszystko wybaczą i jeszcze sobie to będą racjonalizować. Wygląd > pieniadze > status > ... dłuuugoooo dłuuugoooo nic ... dłuuugoooo dłuuugoooo nic > charakter ( ͡°͜ʖ͡°)
@programista1992: No i poza tym ''łobuz kocha najbardziej'', ''ja go zmienię, przy mnie się zmieni'', ''przynajmniej hehe nie jest nudno i są emocje'' ( ͡°͜ʖ͡°)
@TestoDepot: Dokladnie, kobiety nie przepadają za introwertykami tylko potrzebują hehe emocji a jak jeszcze ma mordę chada to moze pić i bić a ona i tak to sobie zracjonalizuje ( ͡°͜ʖ͡°)
Wystarczy nie robić rzeczy wymienionych poniżej a Wasze życie w społeczeństwie ustawi się na właściwe tory #wychodzimyzprzegrywu .
Do tego polecam lekturę norm społecznych ( ͡° ͜ʖ ͡°).
Osobowość paranoiczna(tego nie rób):
- wrażliwość na niepowodzenia i odrzucenie
- tendencja do długotrwałego przeżywania przykrości
- podejrzliwość, postrzeganie obojętnych działań otoczenia jako wrogich lub pogardliwych
- sztywne poczucie własnych praw
- podejrzenia dotyczące wierności (partnerów i przyjaciół)
- przecenianie własnego znaczenia
- pochłonięcie wyjaśnieniami wydarzeń
- pozbawiona wystarczających podstaw podejrzliwość, że inni nas wykorzystują, krzywdzą lub oszukują
- zaabsorbowanie bezpodstawnymi wątpliwościami co do lojalności przyjaciół lub wspólników i co do tego, czy są oni godni zaufania
- niechęć do zwierzania się innym, spowodowana nieuzasadnionym lękiem, że informacje te zostaną użyte przeciw nam w złych intencjach
- odczytywanie ukrytych, poniżających lub groźnych znaczeń z niezłośliwych uwag lub zdarzeń
- ciągłe noszenie urazów, czyli niewybaczanie zniewag, krzywd lub afrontów
- dostrzeganie ataków na nasz charakter czy reputację, które zwykle nie są widoczne dla innych, oraz szybkie reagowanie na nie gniewem lub przechodzeniem do kontrataku
- powtarzające się nieusprawiedliwione podejrzenia dotyczące wierności współmałżonka lub partnera seksualnego
Osobowość dyssocjalna (tego nie rób):
- bezwzględnym nieliczeniem się z uczuciami innych
- silną i utrwaloną postawą nieodpowiedzialności i lekceważenia norm, reguł i zobowiązań społecznych
- niemożnością utrzymania trwałych związków z innymi, chociaż nie ma trudności w ich nawiązywaniu
- bardzo niską tolerancją frustracji i niskim progiem wyzwalania agresji, w tym zachowań gwałtownych
- niezdolnością przeżywania poczucia winy i korzystania z doświadczeń, a w szczególności - z doświadczanych kar
- wyraźną skłonnością do obwiniania innych lub wysuwania pozornie możliwych do uznania racjonalizacji zachowań, które są źródłem konfliktów z otoczeniem.
- niezdolność do podporządkowania się normom społecznym opisującym zachowania zgodne z prawem, objawiająca się wielokrotnie dokonywanymi czynami stanowiącym podstawę aresztowania
- wielokrotne dopuszczanie się kłamstw, używanie pseudonimów przestępczych lub oszukiwanie innych dla zysku albo przyjemności
- impulsywność, niezdolność planowania
- skłonność do rozdrażnienia i agresja wyrażająca się w notorycznych bójkach i napaściach
- brak troski o bezpieczeństwo własne lub innych
- brak odpowiedzialności, wyrażający się niezdolnością spełnienia wymogów zachowania w pracy zawodowej lub w dotrzymywaniu zobowiązań finansowych
- brak poczucia winy wyrażający się obojętnością lub racjonalizacją wyrządzania krzywdy, szkodzenia i okradania innych
Osobowość histrioniczna(tego nie rób):
- teatralność
- sugestywność
- płytka uczuciowość
- poszukiwanie docenienia (bycie w centrum)
- niestosowna uwodzicielskość
- koncentracja na atrakcyjności fizycznej
- brak poczucia komfortu w sytuacjach, w których nie jest się w centrum uwagi
- interakcje z innymi charakteryzujące się często niestosownym kuszeniem erotycznym (inappropriate sexually seductive) lub zachowaniami prowokacyjnymi
- przejawianie szybko się zmieniających i płytkich emocji
- konsekwentne wykorzystywanie wyglądu fizycznego do zwracania na siebie uwagi innych
- styl wypowiedzi nadmiernie impresjonistyczny i pozbawiony szczegółów
- samokreowanie się (self-dramatization), teatralność, wyolbrzymianie ekspresji emocji
- podatność na sugestie, czyli łatwe uleganie wpływom innych lub okoliczności
- uważanie związków za bardziej intymne niż są one w rzeczywistości
Osobowość borderline(tego nie rób):
- zaburzenia w obrębie i niepewność co do obrazu ja (self image) oraz celów i wewnętrznych preferencji (włączając seksualne),
- dążenie ku byciu uwikłanym w intensywne i niestabilne związki, prowadzące często do kryzysów emocjonalnych,
- nadmierne wysiłki uniknięcia porzucenia,
- powtarzające się groźby lub działania o charakterze autoagresywnym (self-harm),
- chroniczne uczucie pustki.
- gorączkowe wysiłki uniknięcia rzeczywistego lub wyimaginowanego odrzucenia,
- niestabilne i intensywne związki interpersonalne, charakteryzujące się wahaniami pomiędzy ekstremami idealizacji i dewaluacji;
- zaburzenia tożsamości: wyraźnie i uporczywie niestabilny obraz samego siebie lub poczucia własnego ja (sense of self),
- impulsywność w co najmniej dwóch sferach, które są potencjalnie autodestrukcyjne (np. wydawanie pieniędzy, seks, nadużywanie substancji, lekkomyślne prowadzenie pojazdów, kompulsywne jedzenie);
- nawracające zachowania, gesty lub groźby samobójcze albo działania o charakterze samookaleczającym;
- niestabilność emocjonalna spowodowana wyraźnymi wahaniami nastroju (np. poważnym epizodycznym głębokim obniżeniem nastroju (dysphoria), drażliwością lub lękiem trwającymi zazwyczaj kilka godzin, rzadko dłużej niż kilka dni),
- chroniczne uczucie pustki,
- niestosowny, intensywny gniew lub trudności z kontrolowaniem gniewu (np. częste okazywanie humorów (ang. frequent displays of temper), stały gniew, powtarzające się bójki);
- przelotne, związane ze stresem myśli paranoiczne (ang. paranoid ideation) lub poważne symptomy rozpadu osobowości (ang. dissociative symptoms).
Osobowość anankastyczna (tego nie rób):
- nadmiar wątpliwości i ostrożności,
- pochłonięcie przez szczegóły, regulaminy, inwentaryzowanie, porządkowanie, organizowanie lub schematy postępowania,
- perfekcjonizm (przeszkadza w wypełnianiu zadań),
- nadmierna sumienność z zaniedbaniem przyjemności i relacji interpersonalnych,
- przesadna pedanteria i przestrzeganie konwencji społecznych,
- sztywność i upór,
- irracjonalne sądzenie, że inni dokładnie podporządkują swe działania sposobom działania pacjenta lub nieracjonalna niechęć do przyzwalania innym na działanie,
- natarczywe, niechciane myśli i impulsy.
- zaabsorbowanie szczegółami, regułami, porządkiem, organizacją lub harmonogramami do stopnia, w którym tracony jest podstawowy sens działalności,
- okazywanie perfekcjonizmu kolidującego z finalizowaniem zadań (np. niezdolność do dokończenia projektu, ponieważ nie zostały spełnione nasze wygórowane i ścisłe standardy),
- nadmierne poświęcenie się pracy i wydajności ze szkodą dla wolnego czasu oraz przyjaźni, które nie jest spowodowane oczywistą koniecznością ekonomiczną,
- zbytnia sumienność, skrupulatność i mała elastyczność w kwestiach moralnych, etycznych oraz dotyczących wartości, niewynikająca z kulturowej czy religijnej tożsamości,
- niezdolność do wyrzucania zużytych lub bezwartościowych przedmiotów, nawet jeżeli nie mają wartości sentymentalnej,
- niechęć do delegowania zadań lub pracy na innych, jeśli nie poddadzą się w pełni narzuconym przez nas sposobom ich wykonania,
- skąpy styl wydawania pieniędzy na siebie i na innych; pieniądze są postrzegane jako dobro, które ma być gromadzone z myślą o przyszłych katastrofach,
- okazywanie sztywności i uporu.
Osobowość lękliwa (tego nie rób):
- stałe napięcie i niepokój,
- poczucie nieatrakcyjności indywidualnej,
- koncentracja na krytyce,
- niechęć do wchodzenia w związki,
- ograniczony styl życia – zapewnianie sobie fizycznego bezpieczeństwa,
- unikanie kontaktów społecznych z obawy przed krytyką, brakiem akceptacji, odrzuceniem[2].
- unikanie działalności zawodowej, która wymaga znaczących kontaktów interpersonalnych, spowodowane obawami przed krytyką, dezaprobatą lub odrzuceniem,
- niechęć do wiązania się z innymi ludźmi, z wyjątkiem niektórych lubianych osób,
- powściągliwość w związkach intymnych spowodowana obawą przed zawstydzeniem lub wykpieniem przez innych,
- zaabsorbowanie krytyką lub odrzuceniem w sytuacjach społecznych,
- powstrzymywanie się przed wchodzeniem w nowe relacje interpersonalne z powodu poczucia nieadekwatności (ang. feelings of inadequacy),
- postrzeganie siebie jako społecznie niekompetentnego, niepociągającego lub gorszego od innych,
- niezwykła niechęć do podejmowania osobistego ryzyka lub do angażowania się w jakiekolwiek nowe działania, ponieważ mogą one okazać się kłopotliwe.
Osobowość zależna (tego nie rób):
- pozwalanie innym na przejmowanie odpowiedzialności za swoje decyzje
- podporządkowywanie potrzeb potrzebom innych
- niechęć do stawiania wymagań osobom, od których jest się zależnym
- obawa przed niezdolnością do zatroszczenia się o siebie wynikająca z osamotnienia, powodujące dyskomfort
- obawa przed opuszczeniem
- ograniczona zdolność podejmowania decyzji bez radzenia się innych
- trudność podejmowania codziennych decyzji bez ciągłych rad i wsparcia ze strony innych
- potrzeba, żeby inni brali na siebie odpowiedzialność za większość istotnych sfer naszego życia
- trudności w wyrażaniu niezadowolenia z innych spowodowane obawą przed utratą wsparcia lub aprobaty
- trudności w inicjowaniu projektów lub robieniu czegoś samemu, wynikające raczej z braku zaufania do własnych sądów lub zdolności, niż z braku motywacji czy energii
- nadmierne starania w celu uzyskania wsparcia psychicznego ze strony innych, prowadzące do ofiar polegających na robieniu rzeczy nieprzyjemnych
- poczucie niewygody lub bezradności, kiedy jest się samemu, wynikające z wyolbrzymionych obaw co do bycia zdolnym do zaopiekowania się samym sobą
- gwałtowne poszukiwanie nowych związków jako źródeł opieki i wsparcia, gdy bliskie związki się kończą
- nierealistyczne zaabsorbowanie lękami przed byciem pozbawionym opieki (of being left to take care of himself or herself)
Osobowość impulsywna (tego nie rób):
- niestabilność emocjonalna
- brak kontroli działań impulsywnych
- wybuchy gwałtownych zachowań
- tysiące myśli w głowie
- ochota wyżycia się na innych
- duże napięcie w sobie
- wroga postawa
- wrogie spojrzenia na ludzi
- nienawiść
- wyraźna tendencja do nieoczekiwanych działań bez zważania na konsekwencje,
- wyraźna tendencja do zachowań kłótliwych i do wchodzenia w konflikty z innymi, szczególnie jeżeli impulsywne działania zostały pokrzyżowane lub skrytykowane;
- ciążenie ku erupcjom gniewu lub gwałtowności, połączone z niezdolnością do kontrolowania wynikającego z tego wybuchowego zachowania;
- trudność utrzymania jakiegokolwiek kursu działań, który nie wiąże się z natychmiastową nagrodą;
- niestabilny i kapryśny nastrój.
Osobowość schizoidalna (tego nie rób)
- wycofanie
- chłód i obojętność
- kłopot z ustanowieniem relacji lub wyrażaniem swoich uczuć
- pozostawanie biernym
- komunikacja z innymi ludźmi jest obojętna lub lakoniczna
- nie są w stanie stworzyć poprawnego obrazu tego jak funkcjonują oni w odniesieniu do innych osób.
#przegryw #psychologia
@Bounty994: przecież różowe to lubią ( ͡° ͜ʖ ͡°)
@Bounty994: to też
@Bounty994: i to
@Bounty994: to również
@Bounty994: i jeszcze to ( ͡° ͜ʖ ͡°)
To akurat bardziej lubią niebiescy ( ͡° ͜ʖ ͡°)