[Naturmensch]

Ponieważ w rzeczownikach na –ia forma dopełniacza jest jednakowa w liczbie mnogiej i pojedynczej, czasami dla uniknięcia ewentualnych niejednoznaczności niektórzy [...] używają końcówki -yj (lekcyj, procesyj, partyj itp.) dla oznaczenia liczby mnogiej.

Trzeba jednak powiedzieć, że jest to już pewna zaszłość, właściwie forma archaiczna. Końcówka ta jest mocno nacechowana stylistycznie i nie należy jej używać bez wyraźnych powodów.

Czy to nie symboliczne, że z języka wypadła, czy też wyrwano ją szkakując za staroświeckość, forma, która miała swój niezastąpiony sens?
#rozwazania #przemyslenia #przemysleniazdupy #gruparatowaniapoziomu #jezykpolski

[TotalDisaster]

@Naturmensch: Język ogólnie bardzo często dąży do upraszczania się. Już niektórzy dziś spekulują czy np potrzebujemy tylu znaków specjalnych (np propozycje zjednania "u" oraz "ó").
No i pamiętaj, że język formuje społeczeństwo a społeczeństwo jako twór nie jest super mądre xd

[Naturmensch]

@TotalDisaster: typie jprdl piszesz o zupełnym przeciwieństwie, u i ó to jeden hooy, ale wyrazy lekcja i lekcje w dopełniaczu (kogo? czego?) brzmia tak samo: lekcji, co może być źródłem nieporozumień i dlstego ta forma, uznana z jakichś względów za archaiczną, miała rację bytu

[TotalDisaster]

@Naturmensch: Właśnie nie jeden #!$%@? bo informuje np o odmianie. Dlatego imię Jakub oryginalnie się pisało przez ó bo ó się wymienia na o i dlatego jest zakon Jakobinów (a nie "Jakubinów"). Tak samo np łój -> łoju itd. Po co te nerwy? xd
No i brzmią tak samo a widocznie sobie ludzie jakoś radzą. Takie życie.

[ajuto00]

@Naturmensch: Oczywiście, że nie, bo ludzie gadają aby było prościej. Po cholerę nam tyle różnych form? Na przykład wołacza już prawie nikt nie używa. Komuś to przeszkadza?