@beQuick: 122 lat temu, 25.04.1897 r. w Nochowie urodził się Antoni Bartkowiak, por. pil. WP. W dniu 20.10.1915 r. został wcielony do armii niemieckiej i skierowany na front zachodni. W lutym 1917 r. zgłosił się do Szkoły Pilotów w Ławicy, a następnie ukończył kursy pilotażu w Legnicy, Szumbergu, Pile i Bydgoszczy. Po uzyskaniu patentu pilota pracował jako instruktor w Szkole Obserwatorów w Bydgoszczy. W 1918 r. trafił do 412 eskadry lotniczej (dalej EL). Po wybuchu powstania wielkopolskiego na samolocie Albatros przedostał się przez linię frontu i lądował w okolicy Gniezna (styczeń 1919 r.). Po wstąpieniu do Wojska Polskiego przydzielony jako pilot w dyspozycji Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej aktywnie brał udział w operacjach bojowych w Wielkopolsce, Śląsku i Prusach Zachodnich.
W dniu 29.04.1920 r. Bartkowiak jako starszy sierżant w składzie 15 Eskadry Myśliwskiej wyruszył na Front Ukraiński. Zasłynął brawurowymi lotami szturmowymi przeciwko oddziałom konnym Budionnego w lipcu 1920 r. Brał udział w walkach w obronie Lwowa oraz pod Zamościem. Szczególnie odznaczył się w dniach 16-17.08.1920 r. zwalczając kawalerię bolszewicką. Dnia 31.08.1920 r. wykonał 4 loty w okolicy Zamościa, w wyniku których nieprzyjaciel poniósł ciężkie straty. W trakcie jednego z tych lotów (w rejonie Cześnik) puścił się na zwarty szyk 300 konnych nacierających na polską jazdę. Dzięki swej brawurowej akcji rozbił nieprzyjaciela, a celnym ogniem dosięgnął około 30 jeźdźców. Jeszcze w tym samym dniu, popołudniu w okolicy Niewichrowa rozbił i zmusił do odwrotu szwadron bolszewicki. Następnie wylądował przy sztabie 10 Dywizji Piechoty i złożył obszerny raport.
Za swe zasługi w obronie ojczyzny odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 292. Ponadto otrzymał czterokrotnie Krzyż Walecznych oraz pośmiertnie francuską odznakę pilota oraz Polową Odznakę Pilota.
W dniu 29.04.1920 r. Bartkowiak jako starszy sierżant w składzie 15 Eskadry Myśliwskiej wyruszył na Front Ukraiński. Zasłynął brawurowymi lotami szturmowymi przeciwko oddziałom konnym Budionnego w lipcu 1920 r. Brał udział w walkach w obronie Lwowa oraz pod Zamościem. Szczególnie odznaczył się w dniach 16-17.08.1920 r. zwalczając kawalerię bolszewicką. Dnia 31.08.1920 r. wykonał 4 loty w okolicy Zamościa, w wyniku których nieprzyjaciel poniósł ciężkie straty. W trakcie jednego z tych lotów (w rejonie Cześnik) puścił się na zwarty szyk 300 konnych nacierających na polską jazdę. Dzięki swej brawurowej akcji rozbił nieprzyjaciela, a celnym ogniem dosięgnął około 30 jeźdźców. Jeszcze w tym samym dniu, popołudniu w okolicy Niewichrowa rozbił i zmusił do odwrotu szwadron bolszewicki. Następnie wylądował przy sztabie 10 Dywizji Piechoty i złożył obszerny raport.
Za swe zasługi w obronie ojczyzny odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 292. Ponadto otrzymał czterokrotnie Krzyż Walecznych oraz pośmiertnie francuską odznakę pilota oraz Polową Odznakę Pilota.
~Encyklopedia Lotnictwa Polskiego 1918-1920 w ramach skynet-project.com
#100lecielotnictwawojskowego #historia #ciekawostki #lotnictwo #samoloty #wojsko #lotnictwoiirp #gruparatowaniapoziomu #rocznicanadzisiaj #lwow #zamosc