Aktywne Wpisy
![](https://wykop.pl/cdn/c0834752/58d0dca9457054e812589dc7c2d1c026e2b04f4b27108f6b37b02efa18f6730e,q60.jpg)
Jak wygląda poparcie dla Santosa po meczu? Ja dalej popieram. Santos ufam Tobie. Bo jak nie Ty to kto?
#mecz #pilkanozna
#mecz #pilkanozna
Uważasz że trener jest odpowiednia osoba na odpowiednim stanowisku?
- Tak 86.7% (163)
- Nie 13.3% (25)
![](https://wykop.pl/cdn/c3397992/Wieslaw_Kielbasa_E6UFD3jyl4,q60.jpg)
Wieslaw_Kielbasa +492
Ale wstyd przed Santosem
#mecz
#mecz
#programowanie
#naukaprogramowania
#csharp
#dotnet
Ogólnie, koncepcja jest ultraprosta, w najprostszej wersji:
internal class Foo {
private readonly Bar dependency;
public Foo(Bar injected_dependency) {
this.dependency = injected_deptendency;
}
}
I tyle. Na dobrą sprawę, nie potrzeba nic innego. Problem polega na tym, że pisanie takiego kodu jest delikatnie czasochłonne, a utrzymanie - dość problematyczne. Gdzieś musisz te wszystkie obiekty tworzyć, niektóre chciałbyś, żeby miały jedną
Kod pochodzi z tego filmu https://www.youtube.com/watch?v=bmbeBFfiuck&t=7s od ok 31:10
Głównie chodzi mi o klasy IoC, Startup oraz ApplicationDbContext.
Czym jest ten ServiceProvider i w zasadzie za co odpowiadają te klasy w pliku IocContainer.
Musiały minąć dwa dni ale chyba ogarnąłem. W ConfigureServices dodaje aktualną implementacje do kontenera, która później jest wstrzykiwana automatycznie przez framework do konstruktora. Klasa IoC służy w zasadzie tylko do tego aby móc bezpośrednio dostać się do akutalnej implementacji i koniec końców nawet nie jest wykorzystywana w tym przykładzie (robi się coś takiego w realnych projektach?).
Wielkie dzięki wszystkim za pomoc.
Mam jeszcze jedno pytanie, czy jest to jedyny sposób na