[czeczen_akrobata]

Znów dzień mi się skończył i mimo, że pouczyłem się nieco, wieczór jest zupełnie przygnębiający i depresyjny. Mam takie wyzwalacze tego nastroju. Estetyczne i mądre rzeczy tworzone w Internecie przez osoby niewiele starsze ode mnie i perspektywa tego, że z moją zerową kreatywnością nigdy nie zostanę twórcą filmów, muzyki czy projektantem ubrań. Pisanie o czymkolwiek innym niż mój wewnętrzny świat czy opis problemów, z którymi sobie nie radzę, również zdaje się być ponad moje siły. Nie wiem, czy cokolwiek może to zmienić, a ja pozostanę marnym naśladowcą, który nie pozostawi po sobie niczego szczególnego. Może oprócz kilku wpisów tutaj i zdjęć, którymi i tak jestem rozczarowany, brak w nich głębi, wyrazu. Brak nowych pomysłów, motywacji.

Do tego tęsknota za czasami, gdy wszystko było jednoznaczne i stabilne. Chociaż czy jest za czym tęsknić? Tamte czasy sprawiły, że teraz jestem gdzie jestem. Rozbity, samotny, bez chęci do życia. Wciąż szukający akceptacji i miłości, a przyciągający jedynie osoby równie niestabilnie psychicznie co ja.

Wizja zdrowej relacji dwójki osób zawsze sprawia, że uronię kilka łez. Niedościgniony ideał. Liczę, że ten rok będzie kluczowy. Zaczęcie nowych studiów, wizyta u psychologa już za tydzień, od pewnego czasu pierwsza praca na pełen etat. Obym znów nie rozczarował się życiem, tego może już być za dużo.

#przegryw #przemyslenia

[Trucker_87]

@czeczen_akrobata: Co za grafomańskie sranie w bambus. Damn! Dobrobyt, jak sama nazwa wskazuje jest czymś dobrym, ale tak jak od każdego dobrodziejstwa trzeba znać umiar. Chciało by się powiedzieć,że "w dupach się wam poprzewracało" od nadmiaru. Mój pradziadek spędził 15 lat w armii austriackiej, przeżył całe to g---o okopowe podczas I wojny światowej. I komu miał się pożalić? Uronić łzę? To były c-----e czasy, oby takie już nigdy nie wróciły,

[scruffy-duffy]

@Trucker_87: idąc tym tokiem myślenia nie powinniśmy chcieć nic bo zawsze znajdzie się porównanie, które udowodni, że nasze życie jest krainą szczęścia

świadomość i szacunek do spraw, o których piszesz to ważna ale też zupełnie oddzielna kwestia, nie musimy z tego powodu ograniczać oczekiwań wobec siebie i życia