Sobota wieczór, zacier leniwie filtruje się (Leśne Runo, gdyby ktoś się pytał), a tuż obok smaży się dżemor malinowo-aroniowy z 13kg malin i 3kg aronii.
Sobotnia kontrabanda, bez ryzyka kontroli Urzędu Celno-Skarbowego czy Powiatowej Inspekcji Sanitarnej. Ostatnio byli na kontroli, to oczywiście się przyczepili butli z gazem i taboretu gazowego stojącego na środku warzelni...
Drugie podejście do dżemu malinowego. W zeszłym roku spaliłem na tym emalię z Olkusza, to teraz zakupiłem porządniejszą nierdzewkę. Tegoroczne wnioski: 1. Porządny gar nie jest panaceum na wszystkie problemy. Jeśli produkt nie jest regularnie mieszany - przypali się i to szybciej niż się myśli 2. Mniejsze ilości robi się łatwiej. Zagotowanie oraz kontrola 5kg surowca jest dużo łatwiejsza niż przy 20kg. Choć w drugim przypadku wydaje się, że nastąpi pewna oszczędność czasu (proces w końcu robi się raz, zamiast 4x), to mieszanie klejącego się i pryskającego wrzątku jest łatwiejsze i bezpieczniejsze gdy poziom jest niżej. 2a. Lepszy gar szerszy i niższy, zamiast wąskiego i wysokiego 3. Łatwiej usunąć przypalenie z nierdzewki. Soda + podchloryn ładnie odklejają zabrudzenia nie niszcząc powłoki garnka (inaczej niż w emalii) 4. Daje się zauważyć kryzys na rynku szkła. W maju nie było butelek do piwa, w sierpniu nie ma słoików mniejszych niż 500ml. 5. Smażenie zamrożonego surowca jest debilnym pomysłem. Nie, nie rozmrozi się, dół się przypali, góra pozostanie zmrożona. 5a. Dodanie wody sytuacji nie poprawi. Woda wlana do zamrożonych malin zgodnie z prawami fizyki przejdzie w lód i powtarza się sytuacja z pkt 5. Należy zatem najpierw zagotować wodę i maliny dorzucać stopniowo. 6. Dobry palnik to podstawa. Przy zbyt małej mocy proces niezmiernie się wydłuża, natomiast ryzyko przypalenia wcale nie zmniejsza się.
Pierwszy rzut malin kończy się smażyć, czuć spaleniznę ale wciąż jest jadalne. Drugi nastaw w przyszły weekend, jeśli uda mi się załatwić małe słoiki :)
Sobotnia kontrabanda, bez ryzyka kontroli Urzędu Celno-Skarbowego czy Powiatowej Inspekcji Sanitarnej. Ostatnio byli na kontroli, to oczywiście się przyczepili butli z gazem i taboretu gazowego stojącego na środku warzelni...
Drugie podejście do dżemu malinowego. W zeszłym roku spaliłem na tym emalię z Olkusza, to teraz zakupiłem porządniejszą nierdzewkę. Tegoroczne wnioski:
1. Porządny gar nie jest panaceum na wszystkie problemy. Jeśli produkt nie jest regularnie mieszany - przypali się i to szybciej niż się myśli
2. Mniejsze ilości robi się łatwiej. Zagotowanie oraz kontrola 5kg surowca jest dużo łatwiejsza niż przy 20kg. Choć w drugim przypadku wydaje się, że nastąpi pewna oszczędność czasu (proces w końcu robi się raz, zamiast 4x), to mieszanie klejącego się i pryskającego wrzątku jest łatwiejsze i bezpieczniejsze gdy poziom jest niżej.
2a. Lepszy gar szerszy i niższy, zamiast wąskiego i wysokiego
3. Łatwiej usunąć przypalenie z nierdzewki. Soda + podchloryn ładnie odklejają zabrudzenia nie niszcząc powłoki garnka (inaczej niż w emalii)
4. Daje się zauważyć kryzys na rynku szkła. W maju nie było butelek do piwa, w sierpniu nie ma słoików mniejszych niż 500ml.
5. Smażenie zamrożonego surowca jest debilnym pomysłem. Nie, nie rozmrozi się, dół się przypali, góra pozostanie zmrożona.
5a. Dodanie wody sytuacji nie poprawi. Woda wlana do zamrożonych malin zgodnie z prawami fizyki przejdzie w lód i powtarza się sytuacja z pkt 5. Należy zatem najpierw zagotować wodę i maliny dorzucać stopniowo.
6. Dobry palnik to podstawa. Przy zbyt małej mocy proces niezmiernie się wydłuża, natomiast ryzyko przypalenia wcale nie zmniejsza się.
Pierwszy rzut malin kończy się smażyć, czuć spaleniznę ale wciąż jest jadalne. Drugi nastaw w przyszły weekend, jeśli uda mi się załatwić małe słoiki :)
#wekanizm #perun #browarperun i po trochu #craftbeer bo jednak jestem w pracy ;)
#dzemowarstwo
źródło: comment_b2UJDz3DxxOlRDc5Ng1klSujCyM0OwSN.jpg
Pobierz