[Atticuspl]

Z historii prasy warszawskiej
„Tygodnik Ilustrowany” był pismem literackim, artystycznym i społecznym, które wydawano w Warszawie przez 80 lat, od 1859 do 1939 r. Większość czasu przez słynną spółkę Gebethner i Wolff.
Pismo było redagowane przez całą plejadę słynnych redaktorów doby pozytywizmu, młodej polski i dwudziestolecia międzywojennego: Oppmana, Grzymałę-Siedleckiego, Choynowskiego czy samych Gebethnerów.
Należało do obozu „starej prasy”, tj. reprezentowało interesy bogatych grup społecznych – początkowo ziemiaństwa.
Od zarania swych dziejów miało też niezwykle bogaty dział literacki, którego współpracownikami byli polscy pisarze: od Kraszewskiego, przez Orzeszkową, Reymonta, Wyspiańskiego, Staffa, Nałkowską, po Gombrowicza, Witkacego, Tuwima i wielu, wielu innych.
Tygodnik przyczynił się też w znaczący sposób do rozkwitu polskiej ilustracji drzeworytniczej, zwłaszcza w swych początkach, gdy z pismem współpracowali: Gerson, Pillati, Gierymscy i Okoń.
W związku z powyższym warto zwrócić uwagę na ciekawy przedmiot kolekcjonerski, prezentowany przez antykwariat Atticus. Jest nim dekoracyjny ceramiczny talerz, wyprodukowany przez M. S. Kuzniecowa w gubernii twerskiej. Pochodzi z ok. 1887 i zawiera reprodukcję okładki „Tygodnika Ilustrowanego” z 16 kwietnia 1887 r. z cytatem z utworu „Dziad i baba” Józefa Ignacego Kraszewskiego: "Był sobie dziad i baba, bardzo starzy oboje...".
Słowem – mamy do czynienia z bardzo unikatową formą reklamy czasopisma.
Zapraszamy na stronę opis odnośnikawww.atticus.pl.
opis odnośnikahttps://www.atticus.pl/?pag=poz&id=97494