[PatologiiZew]

Wczoraj w Kościele Katolickim obchodziliśmy wspomnienie Małgorzaty z Cortony, tercjarki franciszkańskiej, rekluzy, stygmatyczki i świętej Kościoła Katolickiego.
Jej matka zmarła, gdy miała siedem lat. Dwa lata później ojciec ożenił się powtórnie, jednak macocha nie potrafiła zaakceptować pasierbicy. W wieku około siedemnastu lat uciekła z młodym arystokratą z Montepulciano, urodziła mu syna i żyła jako jego kochanka przez kolejnych dziewięć lat.
W 1274 kochanek Małgorzaty został zamordowany przez rabusiów, którzy ukryli jego ciało w płytkim grobie. Odkrycie zwłok doprowadziło ją do nawrócenia. Zwróciwszy krewnym zmarłego kochanka cały majątek podjęła próbę powrotu do domu ojca. Ten przyjąłby ją, lecz sprzeciwiła się temu macocha.

Ostatecznie Małgorzata udała się z synem do Kortony, gdzie poddała się kierownictwu duchowemu franciszkanów.
Po trzech latach próby została przyjęta do Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego. Żyła odtąd w ścisłym ubóstwie. Utrzymywała się z jałmużny. Opiekowała się chorymi, ubogimi bezdomnymi. Doświadczała wizji i ekstaz. Odznaczała się nabożeństwem do Eucharystii i Męki Jezusa. Została obdarzona stygmatami.

Założyła szpital w Kortonie i powołała zgromadzenie kobiet zwanych Poverelle, które zajmowały się opieką nad chorymi.
Ostatni okres życia spędziła jako rekluza. Zmarła 22 lutego 1297 w Kortonie, gdzie została pochowana.
Jest patronką fałszywie oskarżonych, bezdomnych, wagabundów, szalonych, umysłowo chorych, zreformowanych prostytutek.

Po dziś dzień jej nieulegające rozkładowi ciało eksponowane jest w kryształowym relikwiarzu w jej sanktuarium.
#swietynadzis #katolicyzm #chrzescijanstwo #religia #wiara #4konserwy