[b.....n]

#pytanie #psychologia
Wykopki. Czy ktoś wie jak uporać się z nadmiernym perfekcjonizmem? I stresem związanym z bólem bycia nieidealnym?

[K.....a]

@boltzmann: nie wiem, ale chętnie się dowiem! Same here ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[CzarodziejLurek]

@boltzmann: zacząć wewnętrznie godzić się z porazkami, które są naturalną częścią życia

[T.....i]

@boltzmann: Zaakceptować swoje wady , nie tracić czasu myśląc czego nie jestem w stanie zrobić albo kim być i po prostu wybaczyć sobie za błędy, to tylko wskaźniki że żyjesz ( ͡° ͜ʖ ͡°). To gonitwa za nieistniejącym i nigdy nie daje satysfakcji.

[K.....n]

@boltzmann: psychiatra -> tabletki. Po miesiącu masz gdzieś perfekcjonizm i żyje się łatwiej

[b.....n]

@CzarodziejLurek: @Turqi: Czy to efekt niskiego poczucia wartości?

[T.....i]

@boltzmann: Zazwyczaj. Cele i plany przewyższają realne siły o 300% i po prostu cholernie paraliżują. I leci prokrastynacja, strach z tego powodu i więcej prokrastynacji. Tak w kółko
Czasami jest to spowodowane czymś zupełnie odwrotnym, czyli manią wyższości.

[Dreamek]

@Turqi: mam obecnie podobnie. #!$%@? stan.

[T.....i]

@Dreamek: Rollercoaster ( ͡° ʖ̯ ͡°) W sumie jako dzieciak byłam nadmiernie nagradzana i chwalona w szkole za umiejętności które tak naprawdę wykazywały poziom niewiele wyższy niż przeciętny. Potem miałam więc niezły skok do zimnej wody kiedy okazało się, że w kolejnych ośrodkach edukacji nie jestem wcale taka wyjątkowo uzdolniona. To była cholernie długa blokada, grzałam mózg żeby zrobić tysiąc rzeczy na minutę idealnie. Poniosłam porażki, ale

[Dreamek]

@Turqi: to samo, swiadectwa z paskiem pozniej fakt fakten odpuscilem nauke z mysla ze pod koniec roku nadrobie wszystko i mniej sie napracuje. Jednak czasem bywaly problemy... zreszta mam nature ze jak nie jestem w swoim mniemaniu czegos pewny, badz nie mam wiekszej wiedzy w danej dziedzinie to wole przemilczec co czasem przeszkadza w pracy ktora wykonuje.
Jednym slowem wszystko co robie chce by bylo dopracowane co mnie przytlacza, staram sie

[S.....5]

@Turqi: @Dreamek: @boltzmann: mam to samo. Idąc ulicą i widząc kogoś kto lepiej wygląda ode mnie, nie tyle mu zazdroszczę co po prostu zaczynam go nienawidzić mimo, że niczego złego mi przecież nie zrobił. Podobnie z ludźmi posiadającymi jakieś umiejętności, których ja nie posiadam. Po prostu mam dziwne poczucie niesprawiedliwości. Zaczynam rozumieć socjalistów, którzy chcą żeby wszyscy mieli tak samo.

[T.....i]

@Sheppard25: Takie nastawienie jest według mnie motzno regresowe, zamiast skupić się na prawdziwym życiu człowiek zamyka się w sferze fantazji i paranoi czego to nie potrafię.

[r.....e]

@boltzmann: Spróbuj za każdym razem kiedy słyszysz ten głosik perfekcjonizmu zadać sobie pytanie "co dokładnie chcę przez to osiągnąć i dlaczego to jest dla mnie takie ważne?" Jeśli odpowiedź to "nie mogę popełnić błędu przy tej operacji serca bo pacjent umrze" to myślę, że nie trzeba z tym walczyć ani dalej drążyć ;) Ale w większości przypadków odpowiedź jest dużo mniej racjonalna.

[b.....n]

@reneene: @Turqi: @Sheppard25: @Dreamek: @CzarodziejLurek: Potrafi coś takiego wjechać na pewność siebie, nie?! Nawet jeżeli wiesz, że jest to nieracjonalne i nie ma wpływu na Twoje "ja" ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[T.....i]

@boltzmann: Presja otoczenia, słaba samoocena i faza żeby "zrobić to lepiej, wyglądać lepiej, zacząć lepiej" kopie jak #!$%@?, kiedy tak naprawdę mało to zmienia i tylko powoduje niepotrzebnie bóle ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Jak to powiedział kiedyś mistrz #damianero "Chili Zet, wychilluj ziooooooooom"

[Phallusimpudicus]

@boltzmann: Trzymam się zasady "robić dobrze i do końca, nie musi być perfekcyjnie". A jak nawet dobrze być nie może (na przykład teraz robię opisy do sklepu internetowego i skręca mnie w środku opisywanie po raz kolejny czegoś co się prawie nie różni), to trzymam się zasady "napisać #!$%@?, ale napisać. Potem ew. poprawię".

[The_ZoltArR]

@boltzmann: Chyba mamy tę samą przypadłość cumplu ( ͡° ͜ʖ ͡°) Perfekcjonista nie dopuszcza możliwości porażki i pogrąża się w tym paradoksie nie robiac nic. Zacząłem z tym walczyc, mianowicie wmawiam sobie, ze porazki to naturalna, nieodłączna cześć naszego życia, a więc należy je akceptowac i wyciagac wnioski. Człowiek uczy się przez cale zycie, nie mylą się tylko ci co nic nie robią. Czasem lepiej jest podjąć