Wiara w nadprzyrodzone to nic więcej jak przesąd. Mimo to, jeśli kogoś pociąga zbliżanie się do granic zgrozy, nie ma wyjścia i musi dopuścić do siebie poczucie nadprzyrodzonego... Jest to poczucie tego, czego nie powinno być - poczucie spustoszenia, jakie czyni rzecz niemożliwa... Najbardziej niesamowity z przymiotów stworzenia, poczucie nadprzyrodzonego, wrażenie zgubnego wyobcowania [czegoś] spośród rzeczy widzialnych, zależy od naszej świadomości, która łączy zewnętrzne z wewnętrznym w powszechną komedię bez śmiechu. Jesteśmy zaledwie przypadkowymi gośćmi w dżungli ślepych mutacji. Świat przyrodzony istniał, kiedy nas nie było, i będzie istniał długo po tym, jak nas zabraknie. Nadprzyrodzone wkradło się do życia, dopiero gdy w naszych głowach uchyliły się wrota świadomości. Z chwilą ich przekroczenia opuściliśmy przyrodę. Mówmy co chcemy, zaprzeczajmy wszystkiemu aż do śmierci, ale zatruwa nas zrozumienie tego, jaka wiedza jest zbyt wielka i jaka tajemnica zbyt straszna, żebyśmy po ich poznaniu zaprzestali chodzenia po ulicach, pracowania w zawodach i snu w łóżkach. Jest to wiedza o bytach, które znalazły się przejazdem w tandetnym kosmosie.
Wiara w nadprzyrodzone to nic więcej jak przesąd. Mimo to, jeśli kogoś pociąga zbliżanie się do granic zgrozy, nie ma wyjścia i musi dopuścić do siebie poczucie nadprzyrodzonego... Jest to poczucie tego, czego nie powinno być - poczucie spustoszenia, jakie czyni rzecz niemożliwa...
Najbardziej niesamowity z przymiotów stworzenia, poczucie nadprzyrodzonego, wrażenie zgubnego wyobcowania [czegoś] spośród rzeczy widzialnych, zależy od naszej świadomości, która łączy zewnętrzne z wewnętrznym w powszechną komedię bez śmiechu. Jesteśmy zaledwie przypadkowymi gośćmi w dżungli ślepych mutacji. Świat przyrodzony istniał, kiedy nas nie było, i będzie istniał długo po tym, jak nas zabraknie. Nadprzyrodzone wkradło się do życia, dopiero gdy w naszych głowach uchyliły się wrota świadomości. Z chwilą ich przekroczenia opuściliśmy przyrodę. Mówmy co chcemy, zaprzeczajmy wszystkiemu aż do śmierci, ale zatruwa nas zrozumienie tego, jaka wiedza jest zbyt wielka i jaka tajemnica zbyt straszna, żebyśmy po ich poznaniu zaprzestali chodzenia po ulicach, pracowania w zawodach i snu w łóżkach. Jest to wiedza o bytach, które znalazły się przejazdem w tandetnym kosmosie.
Thomas Ligotti - Spisek przeciwko ludzkiej rasie