[amazingmeister]

#film #historia #ciekawostki #historiafilmu

Na początku lat 50-tych dominującym nurtem w psychologii stał się tzw. radykalny behawioryzm sformułowany przez Burrhusa F. Skinnera (1904-1990). Skiner badał warunkowanie reakcji na bodźce i zastosował je w teorii uczenia się. Opisał efekt wzmocnienia, zwiększający prawdopodobieństwo zachowań w przypadku skojarzenia ich z efektem pozytywnym (nagroda) i zależność odwrotną przy efektach negatywnych (kara). Tak pojmowana behawiorystyczna metoda jest raczej tresurą niż nauczaniem, mimo to wpływ Skinnera na system amerykańskiej edukacji był wielki. Z odkryć behawiorystów praktyczne wnioski wyciągnęli filmowcy.
W 1954 powstała firma American International Pictures nastawiająca się na produkcję filmów klasy B adresowanych do nastolatków. Politykę firmy wyznaczał Samuel Z. Arkoff, produkcją filmów kierował Roger Corman. AIP była pierwszą firmą, która wykonała badania fokusowe na grupie młodzieży, a produkcję filmu podporządkowała całkowicie oczekiwaniom publiczności. Jakiekolwiek względy poza skutecnością rynkową przestały odgrywać rolę. Dzięki temu twórcy filmu wiedzieli, co młodzi widzowie odbierają jako "nagrodę". Arkoff stworzył precyzyjny przepis na dobry (czyli interesujący) scenariusz (formuła Arkoffa), a odkrycia psychologii poznał na tyle dobrze, że jako pierwszy wprowadził do telewizyjnych sitcomów "laugh track", czyli dograny śmiech niewidocznej widowni. Dzięki temu widownia wiedziała na pewno, co ją śmieszy.
Firma Arkoffa/Cormana produkowała filmy o tematyce atrakcyjnej dla młodego widza i bardzo tanie. Specjalnością były szybkie samchody, szybkie motocykle, zakazana miłość, rock'and'roll, bijatyki, horrory, a w latach 60-tych nawet nowe gatunki filmowe, jak "film plażowy" (beach film). W 1966 r. powstał film The Wild Angels z Peterem Fondą (zapowiedź Easy Ridera), a kulminacją stylu stał się film psychodeliczny The Trip z 1967 r., również Peterem Forndą, będący hymnem na cześć LSD.
Arkoff był biznesmanem, Corman był filmowym rzemieślnikiem. Nie chcieli widowni zmieniać. Dostosowali film do masowych oczekiwań i odwołali się do najpowszechniejszych instynktów - czyli, zgodnie z rozkładem Gaussa - do najniższych. Jednak wpływ Cormana na historię filmu jest ogromny, ponieważ stał się on mistrzem czołówki reżyserów Nowego Hollywood.
Jeśli młody amerykański widz miał jakieś wątpliwości na temat tego, co jest dla niego atrakcyjne i co chciałby zobaczyć w kinie, rozwiali je intelektualiści - beat generation.

[Y.....n]

@amazingmeister: ciekawy post, dzięki