Aktywne Wpisy
lecoffe +22
Chłop po przewąchaniu 200+ zapachów, w tym niszy, nie niszy, różnych pierdół... wącha sobie Boisika i myśli "#!$%@?, jakie to jest zajebiste" i z dumą daje kilka psików na szyję i nadgarstek. Małe, proste rzeczy cieszą najbardziej (。◕‿‿◕。) a u wykopków co dziś na skórze?
#perfumy
#perfumy
Stabilizator +37
Pierwszy zaprojektowany komputer nie składał się z elementów elektronicznych, tylko mechanicznych. W czasach wiktoriańskich wymyślił go Charles Babbage. Do lat osiemdziesiątych można było jeszcze w Polsce zobaczyć mechaniczne kasy sklepowe, które przy braku prądu działały na korbkę. Od tego czasu zarzucono całkowicie - poza zabawą - mechaniczne maszyny liczące. Być może jednak, że powrócą one do niektórych zastosowań, tam, gdzie elektronika się nie sprawdza.
Komputer Z1
Mechaniczny komputer zerowej generacji nie będący jednak maszyną Turinga z powodu braku rozkazów warunkowych, które zostały dodane dopiero w modelu Z4. Pierwszy komputer Konrada Zusego i pierwszy posiadający liczby zmiennoprzecinkowe. Składał się w przybliżeniu z 30.000 komponentów wchodzących w skład tej maszyny. Z1 był programowany przy pomocy taśmy perforowanej i jej czytnika. Poszczególne elementy składowe (czytnik taśmy perforowanej, jednostka sterująca całą maszyną i wykonywaniem instrukcji, jednostka arytmetyczna z rejestrami R1 i R2, pamięć oraz urządzenia wejścia wyjścia) były od siebie dobrze odseparowane.
Funkcje większości składników są oczywiste. Pamięć, która składała się z 64 słów, każde po 22 bity, została uformowana w trzy bloki. Pierwszy blok zawierał 64 słowa dla wykładników i znaków (8 bitów na każde słowo). Pozostałe dwa bloki zawierały 32 słowa dla mantysy (14 bitów w każdym słowie). Jednostka adresowa interpretowała adresy pamięci przekazywane przez jednostkę sterującą. Jednostka arytmetyczna była sumatorem, a wszystkie operacje sprowadzano do dodawań lub odejmowań (dodawanie i odejmowanie są bardzo podobnymi do siebie operacjami).
Każde słowo było bezpośrednio adresowalne przez taśmę perforowaną wraz z jej czytnikiem i jednostką sterującą, a dane można było odczytywać i zapisywać do każdego z tych słów. Warto zauważyć, iż ta pamięć mechaniczna wcale nie pracowała wolniej od pamięci zbudowanej przy użyciu przekaźników, nie licząc tego, iż pamięć mechaniczna zajmowała o wiele mniej miejsca.
Z1 posiadał dziesiętne urządzenia wejściowe i wyjściowe. Liczby wprowadzano do maszyny w postaci dziesiętnej z wykładnikiem. Komputer Z1 następnie dokonywał zamiany tych liczb na ich znormalizowany, zmiennoprzecinkowy odpowiednik binarny. W podobny sposób urządzenie wyjścia zamieniało binarną liczbę zmiennoprzecinkową z rejestru R1 na odpowiadającą jej liczbę dziesiętną z wykładnikiem.
Źródła:
#ciekawostki #elektronika #komputery #ciekawostkikrakrokra