Cieśla Jankiel Wiernik brał udział w powstaniu w obozie zagłady w Treblince 2 sierpnia 1943 r. Był jednym z niewielu więźniów, którym udało się przeżyć. Po dotarciu do Warszawy spisał swoje przeżycia, które w 1944 r. wydało polskie podziemie jako broszurę „Rok w Treblince”.

1 czerwca 1942 roku ruszyła budowa toru kolejowego do powstającego obozu zagłady Treblinka II. Dało to początek największej po Auschwitz niemieckiej „fabryki śmierci”. Tylko do końca 1942 roku w obozie zagłady Treblinka II Niemcy wymordowali 713 555 osób.

Losy ludności żydowskiej w czasie II wojny światowej były wyjątkowo tragiczne. Cały naród został skazany na zagładę. W zbiorowej pamięci utrwalił się obraz narodu pogodzonego ze swym straszliwym losem. Był jednak błędny. Świadczy o tym nie tylko powstanie w getcie warszawskim. Powstańcze...

Niemcy dołożyli starań, by ukryć prawdę o zbrodniach popełnionych w Treblince. Ich skala była jednak tak ogromna, że już latem i jesienią 1942 roku Armia Krajowa dysponowała szczegółowymi informacjami o fabryce śmierci.

Przeżyć piekło – to określenie pasuje do osobistych historii osób, którym udało się przeżyć więzienie w Treblince. Przedstawiamy kilka spisanych opowieści tych, którzy uciekli przed śmiercią, bądź byli świadkami tej brutalnej machiny bestialstwa...

Pakują po 80 osób. W wagonie coraz duszniej, brak tchu. Beznadziejnie, smutno, strasznie. Wzrok mój ogarnął wszystkich i wszystko, lecz mimo to nie byłem w stanie ogarnąć ogromu nieszczęścia. O 4 ruszył pociąg, kila minut późnej zajechaliśmy do obozu Treblinki. Tam dopiero spadła nam zasłona z oczu

Opowiada też o pomocy Żydom, którzy mogli się w ich domu ukryć i dostać jedzenie.

Na podstawie eksperymentów z kremacją na świeżym powietrzu, powszechnej wiedzy o kaloryczności drewna oraz porównując zdjęcia lotnicze obozów i lasów wokół obozów, Thomas obala mit o obozie bezwzględnej zagłady. Ciekawe spojrzenie na sprawę Tłumaczenie PL

Tym razem nie chodziło tylko o ucieczkę. „Postanowiliśmy zniszczyć obóz” - opowiada jeden z ocalałych. Więźniowie, którzy byli świadkami śmierci nawet miliona Żydów, pragnęli wolności, ale też zemsty. To właśnie dostali. Ale za jaką cenę?

2 sierpnia 1943 r. w obozie zagłady w Treblince wybuchł zbrojny bunt, w którym wzięło udział ponad 800 więźniów. Szacuje się, że ok. 200 z nich udało się uciec, do końca wojny doczekało nie więcej niż 100.

Treblinki nie można było przeżyć. Najsprawniejsza fabryka śmierci w machinie Holocaustu zabijała tylu ludzi, że nie starczało ziemi, by wszystkich zakopać. Gigantyczne ruszty do palenia ciał szybko okazały się za małe. Treblińska ziemia krwawiła. A jednak wyniszczeni i odarci z godności ludzie (...)

74 lata temu, 2 sierpnia 1943 r., w obozie zagłady w Treblince wybuchł zbrojny bunt, w którym wzięło udział ponad 800 więźniów.