Ciekawostki o mirrze
W Księdze Wyjścia Starego Testamentu Mojżeszowi miał być podany przepis na olej do namaszczania, wykorzystywany podczas rytuałów religijnych Hebrajczyków. Jego skład prezentował się następująco (przeliczenia jednostek własne): 5,712 g mirry, 2,856 tataraku (choć niektórzy bibliści w tym miejscu pragną widzieć konopie indyjskie), oraz dwa gatunki cynamonu: cejloński (2,856 g) i kasja (5,712 g).
Powyższe składniki najprawdopodobniej macerowało się w 3,67 litra oliwy z oliwek i filtrowało (Wj 30, 22-25).

***
W rachunkach Króla Anglii Edwarda I jest wpis pod datą 6 stycznia 1299 r. za złoto, kadzidło i mirrę, ofiarowane przez króla w jego kaplicy, w święto Trzech Króli. Podobny zapis pojawia się w rachunkach Króla Francji Filipa X, który to zakupił styraks i mirrę na potrzeby uroczystości pogrzebowych swojego syna — Johna.Pokaż całość

Serdecznie zapraszam do zapoznania się z drugim odcinkiem Podcastu Pharmacopola.

Nowy odcinek podcastu dotyczy: historii spożywania muchomorów; substancji bioaktywnych zawartych w owocniku Amanita muscaria; bezpieczeństwa stosowania muchomorów jako składników kosmetyków; obecności muchomora w wybranych dziełach kultury.


Spotify: https://open.spotify.com/episode/7wwFZ3Kp0ceFExBYDDuKakPokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

Zapraszam do lektury:

https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-6-2022/

OrazPokaż całość

„Sposób długiego zachowania zdrowia” w świetle XVIII-wiecznego poradnika Pons-Augustin’a Allet’za

Ludzie od zarania dziejów chcieli utrzymać swoje zdrowie poprzez nieustanną walkę z chorobami czy z cyklicznie pojawiającymi się epidemiami. Medycyna w dawnych czasach była jednak wobec nich bezradna. Nie znano bowiem metod leczenia czy lekarstw, które byłyby w stanie zachować w jak najlepszym stanie ludzkie zdrowie, a często nawet i życie. Jakie rady zdrowotne opisał P.-A. Allet w “Sposobie długiego zachowania zdrowia”? Jakie choroby uznawał za nieuleczalne?

*
Inną chorobą zakaźną, jaką opisał Alletz była febra. Podzielił ją na trzy kategorie, (febrę codzienną, niecodzienną oraz purpurową) nadmieniając przy tym w jaki sposób należy się jej wystrzegać. Każdy z jej rodzajów można było oczywiście przejść w sposób bardzo łagodny, uchodząc z życiem. Jak to jednak bywało w przypadku chorób zakaźnych bardzo często pojawiały się na tyle ciężkie objawy i powikłania, że mimo wyleczenia wiele osób umierało.Pokaż całość

Morfina - jedna z najważniejszych cząsteczek stosowanych w lecznictwie od czasów starożytnych. Związek ten został wyizolowany po raz pierwszy w 1804 roku przez niemieckiego aptekarza - Friedricha Sertürnera. Następnie w 1805 opublikował informacje dotyczącego swojego odkrycia w czasopiśmie "Trommsdorffs Journal der Pharmazie", a nowy związek określił mianem Principium Somniferum (cząstka indukująca sen).

W następnych latach próbował opracować optymalną dawkę do stsosowania w lecznictwie. Po wielu eksperymentach na szczurach, psach i ludziach oszacował bezpieczną dawkę terapeutyczną na 15 mg, i nazwał ją Morfiną (współcześnie we wlewie dożylnym stosuje się dawkę 1-2 mg/h; dawka dzienna wynosi 15-50 mg). W kolejnych latach zasłynął z izolacji innych alkaloidów - kodeiny, strychniny, weratryny i strychniny. Umarł jako człowiek chory na depresję i uzależniony od swojego opus vitae - morfiny.

Dopiero w latach 30. XIX w. firma Merck opracowała metodę izolacji morfiny na szeroką skalę. Opium ekstrahowano zimną wodą, a otrzymany wyciąg zagęszczano do konsystencji syropu. W kolejnym kroku do gorącej mieszaniny dodawano węglan sodu i nadal ogrzewano. Po ochłodzeniu i odczekaniu 24 h, osad był odfiltrowywany i przepłukiwany przy pomocy zimnej wody.

SurowąPokaż całość

Podcast Pharmacopola #1 Morowe Remedium
W dobie pandemii COVID–19 i daleko idących restrykcji alarmujący stał się fakt szukania alternatywnych metod kuracji w warunkach domowych. Poszukiwania te niejednokrotnie kończą się na zawierzeniu w panacealne właściwości alkoholu. Celem artykułu jest przedstawienie jego spożycia jako ludowego remedium na epidemie. Pytanie przewodnie, jakie przyświeca tym rozważaniom, odnosi się do wzorców społeczno-kulturowych i brzmi: czy a-----l na przestrzeni lat był uważany za ludowe panaceum? W szerokiej analizie tekstów źródłowych przedstawiono optykę ludzi względem alkoholu zarówno wobec spożywania prewencyjnego, jak i kuracyjnego w trakcie epidemii. Ukazano różnego rodzaju wykorzystanie alkoholu zarówno w medykamentach, jak i terapiach. Całość została osadzona chronologicznie w ramach danych tekstów kultury. Finalnie oceniono dotychczasowe działania i wzorce kulturowe, które realizowane są obecnie podczas trwającej w 2021 roku pandemii COVID–19. Ukazano liberalne podejście do spożywania alkoholu w przeszłości, przywiązanie do ludowych praktyk, gdzie był on traktowany jako powszechne antidotum oraz zdiagnozowano jako przyczynę takiego stanu rzeczy nikłą wiedzę z zakresu biochemii i medycyny. Puentą owych rozważań została zatem obecnie rosnąca świadomość społeczna, idąca w parze za rozwojem nauki.

Zapraszam do wykopywania: https://www.wykop.pl/link/6909205/morowe-remedium-podcast-pharmacopola-1/

Dostępność podcastuPokaż całość

Wiecie kogo dziś są urodziny?

Phillippusa Aureolusa Theophrastusa Bombastusa von Hohenheima (11 XI 1493 – 24 IX 1541), czyli Paracelsusa! 11 XI to tylko jedna z możliwych dat urodzin tego szwajcarskiego ojca toksykologii i chemii leków, alchemika i lekarza (inna to 17 XII).

Był on zdania, że „Prawdziwym celem chemii — jest nie robienie złota, lecz przygotowywanie leków".
Uważał, że obowiązkiem lekarza jest przedłużać życie pacjenta, na ile to możliwe. Wiele z eliksirów życia opisał w dziele De vita longa, brevi & sana [O życiu długim, krótkim i zdrowym]. Jednym z najciekawszych był eliksir z mumii oraz eliksir z rtęci, który mógł być również wykorzystany do transmutacji metali.Pokaż całość

Epidemie w relacjach z podróży XVIII-wiecznych podróżników
„Urbanizacja, wojna, handel i imperializm” oraz klimat to czynniki sprzyjającymi szybkiemu rozprzestrzenianiu się epidemii w XVIII wieku. W ówczesnych miastach panował brud i nieporządek, a dbałość o higienę mieszkańców plasowała się na bardzo niskim poziomie, co czyniło ich ciała siedliskiem licznych patogenów. Przemieszczanie się armii w czasie wojny prowadziło do łączenia się często odległych od siebie miast w jedno, a także scalania się chorób ludności w nich zamieszkałej.
Skutkiem ubocznym wymiany handlowej, jak również podbojów wielkich imperiów było przenoszenie się chorób między państwami a nawet kontynentami. Co do klimatu, im cieplejszy tym dogodniejsze warunki do inkubacji i rozprzestrzeniania się zarazy. Najczęściej występujące epidemie w Europie XVIII wieku to, m.in.: ospa prawdziwa, gruźlica, gorączki jelitowe, a wśród nich dur rzekomy, dyzenteria, dur plamisty, dur brzuszny, grypa oraz żółta febra.
***
Co pisali o chorobach zakaźnych XVIII-wieczni podróżnicy z Polski? Jakie metody terapeutyczne stosowali?

ToPokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

Zapraszam do lektury:

https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-5-2022/

OrazPokaż całość

Muchomory w kosmetykach
Rejonem, w którym praktyka spożywania muchomorów rozwinęła się najbardziej pozostaje Syberia. Za pierwszy europejski dokument, opisujący rytuały tamtejszych szamanów uznaje się relację szwedzkiego jeńca wojennego, Philipa Johana von Strahlenberga z 1730 R., który to przez 12 lat był więźniem na Syberii.
Opisywał on, że na Kamczatce żyje pogański lud Koriaków, który nie oddaje czci bóstwom wykutym w kamieniu ani drewnie. Swoje wierzenia opierają na magikach, zwanymi Szamanami, którzy żyją w ziemiankach, a nie w chatach.
Rosjanie handlują z nimi rodzajem grzyba, nazywanego muchomorem oraz futrem wiewiórek, lisów i sobolami.
Najbogatsi z tego ludu, mieli robić na zimę duże zapasu tego grzyba. Podczas uczt gotowali oni muchomory w wodzie i pili ten odwar, który powodował u nich odurzenie.

WPokaż całość

Medycyna w starożytności
Na rozwój lecznictwa wśród ludów pierwotnych duży wpływ miały zapewne instynkt i pewne przypadkowe zdarzenia z życia codziennego. W połączeniu z sympatią do innych ludzi, należących do tej samej grupy, motywowały one do znalezienia sposobu, który przyniósłby ulgę cierpiącym w wyniku schorzenia czy urazu. Z tego powodu sięgano po różne rośliny czy stosowano pewne zabiegi przy użyciu uprzednio skonstruowanych przyrządów. Przeczucie i wcześniejsze przypadkowe doświadczenia i odkrycia zaowocowały dostrzeżeniem zależności między podejmowanymi czynnościami, używanymi surowcami a ich wpływem na stan zdrowia.

Jedną z najciekawszych metod wykorzystywanych przez ludy pierwotne było zszywanie żołądka i jelit przebitych włócznią przy pomocy termitów. Podczas tego zabiegu zbliżano do siebie brzegi rany i nakładano termity tak, by brzegi chwytały żuwaczkami. Następnie przy pomocy paznokci odcinano ich tułowia i odwłoki, i sięgano po kolejne. Po pewnym czasie termity wsysały się w ranę, a ta zabliźniała się i goiła.

Jak wyglądała medycyna w starożytnym Egipcie, Mezopotamii i Indiach? To wszystko w poniższym artykule: https://pharmacopola.pl/poczatki-medycyny-ludy-pierwotne-babilonia-egipt/Pokaż całość

XIX wiek to okres w historii ludzkości, który możemy uznać za początek współczesnej epidemiologii. Głównym celem działania epidemiologów było znalezienie i unieszkodliwienie źródła epidemii. Przykładem może być praca lekarza Johna Snowa, który obserwował kilka epidemii cholery w Londynie. Pierwszą z epidemii jakie widział, w stolicy Wielkiej Brytanii, była epidemia w 1831 roku. Wówczas Snow był jeszcze stażystą, został jednak oddelegowany do leczenia górników. Co istotne zauważył wtedy pewne nieścisłości pomiędzy obserwowanymi faktami, a dominującą ówcześnie teorią miazmatyczną chorób.

Działania podjęte przez Johna Snowa były nieskuteczne ze względu na brak leków, które mogłyby pomóc chorym na cholerę w ówczesnym czasie. Epidemia zakończyła się niespodziewanie w roku 1832, tak samo jak niespodziewanie zaczęła się rok wcześniej. Od roku 1849 Snow badał kolejne przypadki cholery. Jego badania utwierdziły go w przekonaniu, iż jest to choroba przenosząca się z osób chorych na zdrowe, dodatkowo podejrzewał, że przenosi się ona za pośrednictwem wody. Snow przychylał się do teorii zakładającej, iż drobnoustroje patogenne wywołują choroby, pogląd ten był jednak niepopularny. Dlatego by nie zniechęcać innych lekarzy pisał i mówił o truciźnie, by nie wywoływać zbędnego sprzeciwu, ale zmienić podejście innych medyków. Jego działania nie okazały się jednak skuteczne.

Jak ocenia się zmiany w dynamice chorób epidemicznych? Jak matematycznie badać rozwój chorób? Czym jest "model małego świata"? To wszystko w poniższym artykule: https://pharmacopola.pl/kiedy-moja-kolej-o-wspolczesnych-modelach-epidemiologicznych/

DoPokaż całość

Cis — drzewo o janusowym obliczu

Starożytni autorzy greccy i rzymscy opisywali cis zarówno jako źródło drewna stosowanego do wyrobu łuków, jak i jako źródło trucizny. Teofrast (grecki filozof zwany „ojcem botaniki”, żył w latach 371–287 p.n.e.) wspominał, iż liście tej rośliny są trujące dla koni. Pliniusz Starszy (rzymski przyrodnik i encyklopedysta, żył w latach 23–79 n.e.) zauważył, iż „jagody” T. baccata są śmiertelną trucizną. Zbiory tego surowca miały być szczególnie popularne w Hiszpanii. Ponadto był on zdania, że od nazwy tego drzewa pochodzi słowo Toxicon (łac. trucizna). Jednak nie jest to takie oczywiste. Niektórzy uczeni uważają, że nazwa rodzajowa Taxus pochodzi od pojęcia taxis (gr. układ liści jak zęby grzebienia) lub taxon (gr. łuk). Jest to o tyle ciekawe, że sam Homer w swojej epopei pisał o żołnierzach z Krety wyposażonych w śmiercionośne cisowe łuki. Warto zaznaczyć, iż w starożytności preparaty na bazie cisu były stosowane głównie jako środek poronny – często ze skutkiem śmiertelnym.

Traktowanie tej rośliny jako łącznika między sferą sacrum a profanum nie zniknęło nawet w czasie chrystianizacji Wysp Brytyjskich. Świadczy o tym to, iż cis europejski był sadzony wokół kościołów i na cmentarzach. Wyjaśnia to dlaczego stare okazy cisa są obecnie rzadkością poza terenami kościelnymi.

NazwaPokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

Zapraszam do lektury:

https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-4-2022/

OrazPokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

(Oczywiście wyszedł już niemal miesiąc temu, ale zapomniałem dodać na wykop( ͡° ͜ʖ ͡°)).

ZapraszamPokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

(Oczywiście wyszedł już niemal miesiąc temu, ale zapomniałem dodać na wykop( ͡° ͜ʖ ͡°)).

ZapraszamPokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

Zapraszam do lektury:https://www.pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-1-2022/

Oraz do wykopywania:Pokaż całość

Zapraszam do lektury mojego najnowszego wpisu dotyczącego historii (medycznej) piernika!

https://www.gulosus.pl/piernik/

Zapraszam do wykopywania:
https://www.wykop.pl/link/6425433/historia-piernika-nie-naturalna/Pokaż całość

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!

Zapraszam do lektury: https://www.pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-6-2021/

Oraz do wykopywania:

https://www.wykop.pl/link/6418463/pharmacopola-6-2021-bezplatne-czasopismo/Pokaż całość

Oto wizualizacja okładki ostatniego w tym roku numeru czasopisma Pharmacopola. Jego premiera będzie miała miejsce 18 XII.

Jest to karykatura z epoki, przedstawiająca osobnika z domu pogrzebowego, który przybył do chorego życząc zdrowych świąt ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Poprzednie numery dostępne na stronie pharmacopola.pl

#gulosus #pharmacopola #farmacja #ziololecznictwo #historia #nauka #ziola #medycyna