W sercu "Sudeckich Bieszczadów" stoi drewniana chatka z nietypową historią. Przez 15 lat była niedostępna dla turystów, aż groźba wyburzenia zmobilizowała górską społeczność. Dziś na strychu grasują popielice (pod ścisłą ochroną!), a turyści dzielą się prowiantem według niepisanych zasad.

Podczas ostatniego wypadu na Jurę trafiłem na skałę, która przypominała ni mniej, ni więcej... tylną część ludzkiego ciała. Tak... tę, na której siadamy. Co więcej, spędziłem w jej wnętrzu noc! Całość miała charakter surrealistycznej groteski, niemniej jednak przetrwałem. Zapraszam na relację!

Piękno polskiej natury, to nie tylko wspaniałe i dobrze wszystkim znane parki narodowe. Równie cenne i godne podziwu są niewielkie i mało popularne rezerwaty przyrody rozsiane po różnych zakątkach kraju, zarówno nizinnych, jak i górzystych.

Pokryte są one halami zapewniającymi rozległe widoki na okoliczne pasma górskie na terenie Polski i Słowacji, co czyni je obowiązkowymi celami wędrówek dla wszystkich miłośników Beskidów. Zachęcam do odwiedzenia tego stosunkowo mało popularnego zakątka Beskidu Żywieckiego.

Teren ściśle powiązany z naszą historią. Obserwowano stąd rosnące zagrożenie ze strony Niemiec w przeddzień II wojny światowej. Ukrywał się tam również niemiecki dezerter z Wehrmachtu, który czuł się Polakiem, a po wojnie został gospodarzem tamtejszego schroniska.

Osadnictwo na Ślęży sięga epoki kamienia. Pogańskie miejsca kultu zostały tam wybudowane pod koniec IV w p.n.e. Słowianie przejęli je jednak dopiero gdzieś między IV a VII wiekiem n.e.