Longinus urodził się w Tracji. Gdy miał 25 lat wstąpił do rzymskiej armii. Służył w trackiej kawalerii, gdzie miał stopień duplicariusa – zastępcy dowódcy oddziału składającego się z 32 żołnierzy. Po zakończeniu służby zapewne osiedlił się w kolonii weteranów w Camulodunum. Pochowano go na cmentarzu przy drodze z Camulodunum do Londinum. Nagrobek znajduje się w muzeum na zamku w Colchester.
Wczoraj dotarła do nas smutna wiadomość. Po długiej i wyniszczającej chorobie zmarł nasz kolega z tagu @zenon-gorecki-9. Zenon chorował na ALS (stwardnienie boczne zanikowe). Niestety, przegrał z chorobą.
Pomimo choroby, do października zeszłego roku Zenon często udzielał się na tagu. Niektórzy z nas nie zgadzali się z nim, inni wręcz kłócili ale na pewno pozostanie osobą, która współtworzyła tag #syria. Miejmy nadzieję, że jest w lepszym miejscu.
Swetoniusz wspomina, że jeden z najpotężniejszych ludzi świata antycznego – Oktawian August (63 p.n.e. – 14 n.e.) nie imponował wzrostem i posiadał krzywe zęby. Miał skłonność do hipochondrii. Bał się burzy, unikał słońca i rzadko się kąpał, bo uważał, że tak jest zdrowiej. Miał też problem z porannym wstawaniem.
Ciężko uwierzyć w większość przekazów I-wiecznego historyka. Swetoniusz szczególną uwagę w swoich dziełach przykładał do opisu obyczajowości cesarskiej.
BONUS: Tradycyjna informacja na temat wzrostu – 174 cm, miejsce 34.
Zainteresowanych gorąco zachęcam do zapoznania się z wątkiem wyborów prezydenckich 1876 roku, bo temat jest frapujący – dopowiem tu jeszcze tylko, że poza kontrowersjami wokół głosowania powszechnego, sama komisja Kongresu również nie pozostawała kryształowa.
Komisja miała być z założenia neutralna i składać się z siedmiu republikanów, siedmiu demokratów i jednego niezależnego sędziego (Davida Davisa), który jednak w ostatniej chwili zrezygnował z
Źródła rzymskie mówią o tym, że w czasie II wojny punickiej, gdy Rzymianie oblegali Kartaginę, część okrętów kartagińskich przełamała blokadę morską Rzymian i odpłynęła w kierunku Słupów Heraklesa. Nigdy potem już ich nie widziano. W ślad za nimi Rzymianie wysłali siedem okrętów Scypiona Emilianusa i geografa Polibiusza.
Scypion dotarł w swojej wyprawie do Senegalu i Wysp Zielonego Przylądka (europejskie statki dotarły tu dopiero 1600 lat później). Mimo to, Rzymianie
Pozycja profesora Aleksandra Krawczuka pt: „Poczet cesarzy rzymskich” jest to pozycja klasyczna dla polskiej historiografii, jeśli mówimy o antycznym Rzymie. Książka została napisana w 1986 roku, jednak po dziś dzień jest główną pozycją dla każdego, kto chce zapoznać się z historią Rzymu w sposób przystępny i przyjemny. Lekki język autora, mnogość dygresji i ciekawy sposób przestawiania dziejów kolejnych władców zachęca Czytelnika do dalszego zgłębiania kultury antycznych Rzymian.
@IMPERIUMROMANUM Poczet czytało mi się dobrze, a także sprawnie (zważywszy na mój chroniczny brak czasu na cokolwiek). Krawczuk w mojej ocenie podołał zadaniu i w dość przystępny sposób przedstawił cesarzy (prócz Cezara, który nim nie był, a który się tam pojawia), dzięki czemu mogłem uporządkować sobie okres cesarski Starożytnego Rzymu. Razi jedynie w oczy, że nie opisuje wszystkich faktów w myśl sentencji sine ira et studio, co objawia się gdy porusza
Po śmierci Szapura II w 379 roku w Persji doszło do długotrwałego kryzysu sukcesyjnego. Przez kolejne 20 lat tronie zdążyło zasiąść 4 władców. Bezpośrednim następcą Szapura był Ardaszir II, który został jednak obalony przez Szapura III. Ten następnie zginął w niewyjaśnionych okolicznościach a szachem został Bahram IV, który jednak również padł ofiarą skrytobójstwa. Z braku dokładniejszych źródeł nie znane są przyczyny tego kryzysu i walk dynastycznych. Jest jednak
Prześladowania W czasach partyjskich władza nie ingerowała zbytnio w życie religijne swoich poddanych. Persja była wręcz schronieniem dla chrześcijan w czasach gdy w Cesarstwie Rzymskim rosły nastroje antychrześcijańskie i dochodziło do prześladowań. Sytuacja zaczęła się jednak zmieniać w III wieku. Był to efekt dojścia do władzy nowej dynastii rządzącej, czyli Sasanidów. Nowi władcy byli silnie związani z zoroastryjskimi magami i to właśnie ta religia zyskała status oficjalny, stała się wiarą państwową. Doszło wówczas
Zwiagincew udanie odwołuje się do Tarkowskiego. Czy może być lepsza rekomendacja do obejrzenia „Niemiłości”? Teraz w kinach, więc tym bardziej polecam - warto obejrzeć wizualną stronę tych odwołań (ale nie tylko) na dużym ekranie. #film
@bekoz: @Fidelis: to muszą być zaznaczone zespoły miejskie bo 10mln w granicach miasta to ma co najwyżej coś koło 12-15 miast na świecie, a na mapce jest pewnie z 50.
Problemem z takimi mapkami/rankingami/porównaniami są różne podejścia w różnych częściach świata (też w poszczególnych państwach) do wyznaczania granic administracyjnych miast. Podobnie jak z Paryżem jest np. z Atenami, samo miasto w granicach administracyjnych ma kilkaset tys mieszkańców, podczas
Osiemnasty Prezydent USA – Ulysses S. Grant Ur. 27 kwietnia 1822 w Point Pleasant, Ohio, zm. 23 lipca 1885 w Wilton, Nowy Jork Okres urzędowania: 4 marca 1869 – 4 marca 1877 Partia: Republikańska
1. Urodził się jako Hiram Ulysses Grant, jednak od małego posługiwał się przede wszystkim swoim drugim imieniem. Skrót „S.” pojawił się przed jego nazwiskiem przypadkiem i nie ma żadnego konkretnego znaczenia – Thomas Hamer, kongresmen przyjmujący niespełna 17-letniego Granta na słynną akademię
W antycznym Rzymie powszechnie stosowano karę wygnania. Jedną z jego odmian była kara interdicere aquae et ignis („zabronić ognia i wody”). Skazaniec zmuszony był opuścić rzymskie ziemie i tracił automatycznie swój majątek na rzecz państwa. Jeśli wygnaniec wrócił nadal był traktowany jako banita; miał m.in. zakaz używania ognia i wody oraz mógł zostać zabity bez żadnego procesu.
Zasadę interdicere aquae et ignis pierwotnie stosowali trybuni ludowi, jednak jego legalizacja nastąpiła
Longinus urodził się w Tracji. Gdy miał 25 lat wstąpił do rzymskiej armii. Służył w trackiej kawalerii, gdzie miał stopień duplicariusa – zastępcy dowódcy oddziału składającego się z 32 żołnierzy. Po zakończeniu służby zapewne osiedlił się w kolonii weteranów w Camulodunum.
Pochowano go na cmentarzu przy drodze z Camulodunum do Londinum. Nagrobek znajduje się w muzeum na zamku w Colchester.
https://www.imperiumromanum.edu.pl/ciekawostka/nagrobek-longinusa/
źródło: comment_CdPV847vSCMtqBZDNzbsQq2Wo3lHpvZy.jpg
Pobierz