No i stało się, dałem mamie resztkę moich oszczędności na dołożenie się do rachunków w domu. Zostało mi nie całe 250zł na przeżycie. Ma do mnie pretensje, że się stoczyłem, że się nie wykształciłem, że jestem pijakiem, warzywem, że nie żyję jak inni w moim wieku, że stałem się ogólnie takim menelem w młodym wieku, że nic nie robię.

Ja się po prostu boję życia. nikt mnie nauczył jak żyć, brak ojca i wzorców, nerwica, depresja, ogólnie zniszczona psychika w młodości spowodowały to wszystko. Nie zrozumie tego, ale cóż. Problem za problemem.

Co będzie dalej? Być może bezdomność, koczowanie gdzieś, mam w sumie kilka miejscówek leśnych, opuszczonych ambon itp.. ale ja sobie nie wyobrażam tego. Widzieliście kiedyś człowieka w wieku niespełna 21 lat, który nie ma się gdzie podziać? Szkoda, że przeszłość, aż tak o tym zadecydowała.

Długo by pisać i opisywać to wszystko.

Powoli chyba zbliżamy się do końca, póki mogę to jestem, a wtedy zostaną tylko tutejsze wpisy.