_
OTWARTY DIALOG_
Innowacyjna, a zarazem niesamowicie prosta, efektywna i nieinwazyjna metoda leczenia epizodów psychotycznych, depresji, schizofrenii i tym podobnych zaburzeń z dziedziny psychologii i psychiatrii. Prawie całkowicie wyklucza udział leków w terapii pacjenta lub ogranicza je do całkowitego minimum. Ogranicza alienacje i wyobcowanie poprzez hospitalizację w zamkniętych szpitalach osób z zaburzeniami, włącza do terapii rodzinę i najbliższych, odbudowywane są więzi interpersonalne, relacje społeczne, rodzinne oraz przyjaźnie osób z problemami.
Wykształcanie się Podejścia opartego na Otwartym Dialogu przebiegało w Zachodniej Laponii etapowo:
- 1984 r. – Zaczęły odbywać się otwarte spotkania terapeutyczne rodzin w miejsce systemowej terapii rodzinnej prowadzonej dotychczas w szpitalu,
- 1987 r. – Utworzono klinikę ds. kryzysów z zespołami ds. indywidualnych przypadków, zajmującymi się osobami skierowanymi na hospitalizację,
- 1990 r.– Zaczęto tworzyć w regionie mobilne zespoły interwencji kryzysowej we wszystkich klinikach dla pacjentów dochodzących.
Sama nazwa Otwarty Dialog została użyta po raz pierwszy w 1996 r. na określenie leczenia opartego na rodzinie i sieci społecznej, którego głównym celem było odnalezienie nowego zrozumienia poprzez dialog w czasie spotkań, w których od samego początku biorą udział wszystkie osoby zaangażowane w daną sytuację. Dialog ten ma miejsce na spotkaniach terapeutycznych, podczas których pacjent i główni uczestnicy omawiają kryzysową sytuację starając się zebrać informacje o problemie i na tej podstawie opracować plan leczenia, zaś wszelkie decyzje są podejmowane otwarcie na forum. Punktem wyjścia jest język stosowany przez pacjenta – terapeuci koncentrują się na słuchaniu oraz generowaniu dialogu tak, aby zapewnić uczestnikom poczucie bezpieczeństwa i normalizację sytuacji, zamiast skupiania się na zachowaniach regresywnych pacjenta. Tematy spotkań nie są z góry zaplanowane, zaś pytania zadawane przez zespół początkowo mają jak najbardziej otwarty charakter, aby zapewnić wszystkim uczestnikom możliwość wypowiedzenia się i bycia wysłuchanym.
Podejście oparte na Otwartym Dialogu (ODA) zostało stworzone w latach osiemdziesiątych XX wieku przez
prof. Jaakko Seikkulę
(psychoterpautę)
i Brigittę Alakare (psychiatrę) oraz ich zespół w szpitalu Keropudas w Zachodniej Laponii, w Finlandii. Będąc odpowiedzialnymi za planowanie terapii pacjentów przyjmowanych do szpitala, rozwinęli oni system leczenia skoncentrowany na rodzinie, w oparciu o Podejście dostosowane do potrzeb opracowane w latach sześćdziesiątych przez prof. Yjrö Alanena i jego zespół, a stosowane w leczeniu schizofrenii. Metoda prof. Alanena zakładała szybką interwencję we wczesnej fazie kryzysu, dostosowanie leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta i jego rodziny oraz postrzeganie leczenia jako procesu wykorzystującego różne metody terapeutyczne.
Skuteczność Otwartego Dialogu oceniono w Finlandii na podstawie badań kontrolnych przeprowadzonych wśród pacjentów po pierwszej psychozie. Ich wyniki wskazują, że pacjenci z diagnozą schizofrenii leczeni przy pomocy Otwartego Dialogu w ciągu 2 lat byli hospitalizowani znacznie rzadziej niż pacjenci leczeni innymi metodami.
Efektem takiego sposobu leczenia był znacznie szybszy powrót do zdrowia
(nawroty jedynie u 24 proc. pacjentów w porównaniu do 71 proc. w grupie leczonej tradycyjnie) i do pełnego zatrudnienia (
81 proc. w porównaniu do 43 proc.). W ciągu 5 lat aż
86 proc. pacjentów leczonych metodą Otwartego Dialogu
wróciło do poprzedniej aktywności: studiów, pracy lub jej poszukiwania, a 82 proc. nie doświadczyło żadnych utrzymujących się objawów.
Zachęcam do obejrzenia filmu zawartego w znalezisku oraz do podzielenia się swoimi refleksjami.
Moje główne pytanie jest takie: dlaczego tak dobra metoda jest tak mało znana na świecie?
Moje spekujacje - KONCERNY FARMACEUTYCZNE blokują, bojkotują, walczą o zyski.
Źródła tekstu:
-pierwsze źródło
- drugie źródło
