Zadziwiające w fraktalach jest to, że wiele z nich nie jest określonych jakimś trudnymi zależnościami, np. pokazany na pierwszym obrazku zbiór Mandelbrota - Dla każdego punktu c z płaszczyzny zespolonej rozważamy ciąg z[n+1]=z[n]^2+c, gdzie z[0]=0. W wersji czarnobiałej kolor biały przypisujemy punktom dla których ciąg jest rozbieżny, a czarny dla zbieżnych. Wersja kolorowa da się uzyskać poprzez badanie "jak bardzo ciąg w danym punkcie zbiega"[ile minie iteracji aż |z[n]|>2]. Ze zbiorem Mandelbrota
Komentarze (1)
najlepsze