Aktywne Wpisy
Ej czasami mam wrażenie, że tu fajne osoby siedzą. Wynajmijmy jakieś mieszkanie w kilka osób, żeby było tanio, i skończy się samotność. Będziemy wspólnie grać w gierki, czasem do jakiegoś kołchozu pójdziemy, zrobimy małą komunę.
Wrrronika +2
Czy słuchasz muzyki SKA?
- Tak 2.9% (2)
- Nie wiem co to nawet xD 45.7% (32)
- Nie, nie lubię 27.1% (19)
- Kiedyś jak byłem/am młody/młoda 14.3% (10)
- Jedynie mieszanki ska z innymi gatunkami 10.0% (7)
Przed milionami lat, człowiek nabył w drodze ewolucji, wspólnych cech od zwierząt i tak to nam zostało do dziś. Między innymi płacz potomstwa wzbudza podobne reakcje. Przy czym zwierzęta reagują, nie tylko na płacz swojego gatunku, ale i dziecka ludzkiego.
Od dawna wiadomo, że człowiek ma bardzo wiele cech wspólnych ze zwierzętami. Najwięcej z małpami. Ale także z psami, kotami, świniami i w ogóle z ssakami. Jedni uczeni twierdzą, że geny zdobyte w procesie ewolucji, decydują o człowieczeństwie. Inni mówią wprost przeciwnie – te geny, których pozbyliśmy się w ewolucji. Tak czy inaczej, pewne jest, bo stwierdzone w procesie eksperymentów i badań, że łączą nas cechy z
organizmami wielu ssaków, w tym małp człekokształtnych.
Bardzo podobnie przebiegają u ludzi i zwierząt niektóre procesy fizjologiczne, np.: rozmnażanie, odżywianie, oddychanie, wydalanie. Bardzo podobne m.in. są: rozwinięty mózg i narządy zmysłów; zróżnicowane uzębienie; dwuboczna symetria ciała; siedem kręgów szyjnych; rozwój zarodka w łonie matki i obecność gruczołów mlecznych.
Naukowcy z Uniwersytetu w Winnipeg w Kanadzie odkryli niedawno w badaniach, że płacz młodych (dzieci) różnych gatunków ssaków, jest zadziwiająco do siebie podobny – informuje serwis http://kopalniawiedzy.pl/mlode-niemowle-samica-placz-sygnal-mulak,21059. Naukowcy i właściciele domowych zwierząt, nie od dziś dobrze wiedzą, że emocjonalnie ludzie reagują na dźwięk (krzyk, wrzask) rozpaczy, naszego czworonożnego pupila. Ale to podobieństwo dźwięków i reakcja mogą być efektem udomowienia psów czy kotów.
Biolog, pani doktor Susan Lingle, z kanadyjskiego University of Winnipeg, postanowiła sprawdzić, czy samice jednych gatunków, reagują na rozpaczliwe dźwięki wydawane przez młode, innego gatunku. Wspólnie z Tobiasem Riede, z amerykańskiego Midwestern University w Arizonie, nagrała dźwięki zestresowanych młodych mulaka. Następnie uczeni umieścili ukryte głośniki, na kanadyjskiej prerii i odtwarzali je samicom mulaka (ssak z rodziny jeleniowatych).
Stwierdzili ku swojemu wielkiemu zdziwieniu, że samice pędziły na pomoc – zarówno, gdy słyszały dźwięk młodego swojego gatunku, jak i w reakcji na płacz ludzkiego dziecka, a także młodej foki, psa i kota. Nawet płacz w ultradźwiękach, wydawanych przez młode nietoperze, powodowały silną reakcję samicy mulaka. Ale samica ta nie reagowała na dźwięki płaczliwe wydawane przez dorosłe osobniki obcych gatunków.
Wyniki przeprowadzonych badań sugerują, że wiele gatunków ssaków, odziedziczyło po wspólnym przodku, silne sygnały stresu wydawane przez młode. To niezwykłe odkrycie, mówi dr Susan Single, zważywszy na fakt, że w niektórych przypadkach linie ewolucyjne badanych ssaków, rozeszły się przed ponad 90 milionami lat.
Stanisław Cybruch
Na zdjęciu ilustracyjnym - Na ratunek potomstwu, płacz dziecka, Foto: kopalniawiedzy.pl.google.com oraz mulak, Caprock Canyons Mule Deer 2005, CC BY-SA 3.0, Foto: Leaflet - Own work