Mirek od dawna był aktywnym użytkownikiem Wykopu, ale nigdy nie spodziewał się, że jeden jego wpis wywoła taką burzę. Pewnego dnia, siedząc przy komputerze, postanowił opublikować swoje przemyślenia na temat nowej zmiany regulaminu portalu. "Koniec z wolnością słowa!" — pisał, a jego słowa płynęły jak rzeka. "To jest skandal, jak można tak ograniczać dyskusję?!", dodawał w kolejnych zdaniach. Kliknął "Wykop" i wrzucił swój wpis na główną.
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości. Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości. Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości. Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości. Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.Jedni go popierali, inni wyzywali od trolli, a moderatorzy próbowali opanować sytuację. Mirek poczuł, że stał się częścią czegoś większego. Każda kolejna odpowiedź na jego wpis tylko bardziej podgrzewała atmosferę. Gdy wybuchła prawdziwa afera, tag z jego wpisem zdobył dziesiątki tysięcy wyświetleń.
W pewnym momencie moderatorzy usunęli wpis. „Dlaczego usunięto mój post? To jest zamach na wolność słowa!” — napisał Mirek w kolejnym wpisie. Rozpętał tym samym nową dyskusję. Wykopki zaczęli składać skargi, tworzyć własne wpisy, tagi i memy. Portal zamienił się w pole bitwy.
Mirek obserwował to wszystko z coraz większym niepokojem. Jakieś szepty w tyle głowy mówiły mu, że cała ta sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli. Użytkownicy rozgrzani do czerwoności przekraczali wszelkie granice. Nagle ktoś zasugerował, że cała afera została wywołana celowo, by odwrócić uwagę od czegoś innego.
„To była tylko opinia!” — zaczął bronić się Mirek, ale jego słowa już nikogo nie interesowały. Afera rosła, a jej źródło zaczęło się zacierać. Nikt już nie pamiętał, co właściwie rozpoczęło ten chaos. Wszyscy byli pochłonięci wzajemnymi oskarżeniami.
W końcu Mirek napisał ostatni komentarz: „Czy to wszystko miało jakikolwiek sens?”. Ale nim zdążył się nad tym zastanowić, jego komentarz zniknął w lawinie nowych wpisów. Było jasne, że nikt już nie zdoła zakończyć tej spirali zamieszania.
Mirek zaczął zastanawiać się, dlaczego to wszystko wymknęło się spod kontroli. Nagle przypomniał sobie, jak to się zaczęło — od jego niewinnego wpisu: „Koniec z wolnością słowa!”...
Nie minęło nawet kilka minut, a komentarze zaczęły sypać się jak z rogu obfitości.