Jak skonfigurować telefon pod endemondo? do tej pory internetu używałem tylko z WiFi, mam tel na kartę w play. Biegam już kilkanaście miechów ale z ciekawości chciałbym sobie zobaczyć ile jestem w stanie przebiec w powiedzmy miesiąc ;)
@SenJestDlaSlabych: Internet nie jest Ci potrzebny w trasie, wystarczy że włączysz endomondo w domu jak już podłączysz się do wifi to wyśle wszystkie zaległe dane.
@SenJestDlaSlabych: nie. najlepiej wyłącz pakiet internetowy na czas używania endomondo, żeby nie pokazywało na żywo jak biegniesz (bo to ciągnie internet) i dopiero po skończeniu treningu wyeksportuj sobie sesję do internetu(czego i tak nie muisz robić, ale na stronie endo masz wicej danych)
@snowak: Twój post nic nie wnosił do tematu , ten powyżej niestety też licze na odpowiedź na pytanie, a nie jakieś "luźne" komentarze. Jakbym widział jak to działą to bym nie pisał.
@SenJestDlaSlabych: Mamy Ci skopiować z internetu opis jak działa GPS? Naprawdę tak ciężko odpalić Google i sobie doczytać, gdy dają Ci znać, że to działa inaczej niż myślisz?
@SenJestDlaSlabych: A proszę bardzo, skopiuję Ci tutaj jak tak ciężko kliknąć kilka razy.
Global Positioning System (GPS) - właściwie GPS-NAVSTAR (ang. Global Positioning System – NAVigation Signal Timing And Ranging) – jeden z systemów nawigacji satelitarnej, stworzony przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, obejmujący swoim zasięgiem całą kulę ziemską. System składa się z trzech segmentów: segmentu kosmicznego - 31 satelitów orbitujących wokół Ziemi na średniej orbicie okołoziemskiej; segmentu naziemnego - stacji kontrolnych
Początki systemu NAVSTAR GPS (NAVSTAR Global Positioning System) sięgają lat 70. XX w. Doświadczenia zebrane podczas tworzenia i użytkowania systemu Transit, a szczególnie satelitów serii TIMATION, które udowodniły możliwość precyzyjnej synchronizacji czasu poprzez systemy satelitarne, umożliwiły Departamentowi Obrony USA stworzenie systemu nawigacji satelitarnej znacznie doskonalszego od poprzednika. Głównymi cechami jakimi miał charakteryzować się nowy system były:
możliwość wyznaczenia położenia w czasie rzeczywistym,
Ilustracja konfiguracji satelitów operacyjnych GPS wraz z wirującą Ziemią. Opis wskazuje liczbę satelitów widocznych z wybranego punktu na Ziemi (45°N).
System pracuje na obszarze całej Ziemi, bo w każdym punkcie globu widoczne są zawsze przynajmniej cztery satelity. Satelity krążą po orbitach na wysokości około 20183 km nad powierzchnią Ziemi. Jest to orbita niższa od geostacjonarnej.
Sygnał dociera do użytkownika na dwóch częstotliwościach nośnych L1 = 1575,42 MHz (długość fali 19,029 cm) i L2 = 1227,6 MHz (długość fali 24,421 cm). Porównanie różnicy faz obu sygnałów pozwala na dokładne wyznaczenie czasu propagacji, który ulega nieznacznym wahaniom w wyniku zmiennego wpływu jonosfery, jednak nie w stopniu uniemożliwiającym określenie współrzędnych. Użytkownicy cywilni przybliżoną poprawkę jonosferyczną otrzymują w depeszy nawigacyjnej lub dzięki systemowi DGPS.
Metody pomiaru pseudoodległości[edytuj | edytuj kod]
Metoda kodowa polega na dokładnym pomiarze czasu odbioru kodów C/A i P na jednej lub dwóch częstotliwościach L1 i L2. Pomiar różnicy czasu pomiędzy momentem odbioru ramki a czasem jej nadania (zapisanym na początku każdej ramki) daje czas Δt przebiegu sygnału od satelity do odbiornika GPS (d = c · Δt). Dokładność tej metody jest rzędu pojedynczych metrów. Ze względu na dużą wartość prędkości
Ze względów strategicznych przewidziano dwa poziomy dostępu – dostęp standardowy dla odbiorców cywilnych oraz precyzyjny dla sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Standardowy dostęp ze względów technicznych daje dokładność rzędu kilku metrów. Jednak ze względu na możliwość zastosowania nawet takiej informacji w działaniach militarnych, sygnał cywilny był zakłócany pseudolosowym błędem – w wybranych miejscach Ziemi, a później globalnie. Dokładność ustalenia pozycji spadała do około 100 metrów. Błąd
Rosja? Proszę Cię NATO ich rozjedzie, Rosja strzela z karabinów z 1 wojny światowej nie dadzą rady ( ͡°͜ʖ͡°) póki co to Rosja rucha całą Europę w dupę wielkim czerwonym siusiakiem, a wy nadal wierzycie w wielką zachodnią Europę i NATO? #wojna #ukraina #rosja
Jak skonfigurować telefon pod endemondo? do tej pory internetu używałem tylko z WiFi, mam tel na kartę w play. Biegam już kilkanaście miechów ale z ciekawości chciałbym sobie zobaczyć ile jestem w stanie przebiec w powiedzmy miesiąc ;)
@SenJestDlaSlabych: nie
Komentarz usunięty przez autora Wpisu
Komentarz usunięty przez autora Wpisu
Global Positioning System (GPS) - właściwie GPS-NAVSTAR (ang. Global Positioning System – NAVigation Signal Timing And Ranging) – jeden z systemów nawigacji satelitarnej, stworzony przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, obejmujący swoim zasięgiem całą kulę ziemską. System składa się z trzech segmentów: segmentu kosmicznego - 31 satelitów orbitujących wokół Ziemi na średniej orbicie okołoziemskiej; segmentu naziemnego - stacji kontrolnych
Spis treści [ukryj]
1 Geneza systemu
2 Segment kosmiczny
2.1 System satelitów
2.2 Generacje satelitów GPS
2.3 Zasada działania
2.4 Metody pomiaru pseudoodległości
2.5 Poziomy dokładności
3 Segment naziemny
4 Segment użytkownika
4.1 Parametry techniczne
4.2 Dokładność
4.3 Przykłady zastosowań
4.4 Odbiorniki multi-channel i multi-plexing
5 Kalendarium w historii rozwoju systemu GPS
6 Inne systemy pozycjonowania
7 Przypisy
8 Zobacz też
9 Linki zewnętrzne
Geneza systemu[edytuj | edytuj kod]
Początki systemu NAVSTAR GPS (NAVSTAR Global Positioning System) sięgają lat 70. XX w. Doświadczenia zebrane podczas tworzenia i użytkowania systemu Transit, a szczególnie satelitów serii TIMATION, które udowodniły możliwość precyzyjnej synchronizacji czasu poprzez systemy satelitarne, umożliwiły Departamentowi Obrony USA stworzenie systemu nawigacji satelitarnej znacznie doskonalszego od poprzednika. Głównymi cechami jakimi miał charakteryzować się nowy system były:
możliwość wyznaczenia położenia w czasie rzeczywistym,
niezależność od warunków,
System satelitów[edytuj | edytuj kod]
Ilustracja konfiguracji satelitów operacyjnych GPS wraz z wirującą Ziemią. Opis wskazuje liczbę satelitów widocznych z wybranego punktu na Ziemi (45°N).
System pracuje na obszarze całej Ziemi, bo w każdym punkcie globu widoczne są zawsze przynajmniej cztery satelity. Satelity krążą po orbitach na wysokości około 20183 km nad powierzchnią Ziemi. Jest to orbita niższa od geostacjonarnej.
Segment kosmiczny składa się obecnie z 31 (stan
Generacje satelitów GPS[edytuj | edytuj kod]
Satelity bloku I (SVN1 – SVN11):
obecnie niestosowane,
posiadały 3 zegary: 1 cezowy i 2 rubidowe,
Satelity bloku II (SVN13 – SVN21):
silny sygnał,
konstrukcja umożliwiała działanie przez 14 dni bez potrzeby kontaktu ze stacja kontrolną,
Satelity bloku IIA (SVN22 – SVN40):
zdolność transmisji sygnału przekształconego przez degradację SA i AS,
działanie przez 180 dni bez potrzeby kontaktu ze stacjami kontrolnymi (degradacja danych nawigacyjnych),
Zasada działania[edytuj | edytuj kod]
Sygnał dociera do użytkownika na dwóch częstotliwościach nośnych L1 = 1575,42 MHz (długość fali 19,029 cm) i L2 = 1227,6 MHz (długość fali 24,421 cm). Porównanie różnicy faz obu sygnałów pozwala na dokładne wyznaczenie czasu propagacji, który ulega nieznacznym wahaniom w wyniku zmiennego wpływu jonosfery, jednak nie w stopniu uniemożliwiającym określenie współrzędnych. Użytkownicy cywilni przybliżoną poprawkę jonosferyczną otrzymują w depeszy nawigacyjnej lub dzięki systemowi DGPS.
Metody pomiaru pseudoodległości[edytuj | edytuj kod]
Metoda kodowa polega na dokładnym pomiarze czasu odbioru kodów C/A i P na jednej lub dwóch częstotliwościach L1 i L2. Pomiar różnicy czasu pomiędzy momentem odbioru ramki a czasem jej nadania (zapisanym na początku każdej ramki) daje czas Δt przebiegu sygnału od satelity do odbiornika GPS (d = c · Δt). Dokładność tej metody jest rzędu pojedynczych metrów. Ze względu na dużą wartość prędkości
Poziomy dokładności[edytuj | edytuj kod]
Ze względów strategicznych przewidziano dwa poziomy dostępu – dostęp standardowy dla odbiorców cywilnych oraz precyzyjny dla sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Standardowy dostęp ze względów technicznych daje dokładność rzędu kilku metrów. Jednak ze względu na możliwość zastosowania nawet takiej informacji w działaniach militarnych, sygnał cywilny był zakłócany pseudolosowym błędem – w wybranych miejscach Ziemi, a później globalnie. Dokładność ustalenia pozycji spadała do około 100 metrów. Błąd