No i nie zadziała się historia, poza tym że czwarty zespół odrabiający 0-3 przegrywa w G7.
Caleb Martin - 26pts-10reb-3ast - zdobył 132 punkty w serii z Bostonem, najwięcej na tym etapie rozgrywek wśród niedraftowanych zawodników w historii. Poprzednim rekordzistą był Starks w finałach ligi 1994 ze 124 punktami. Wśród graczy rotacyjnych Heat, obecność Martina na parkiecie ma najbardziej pozytywne przełożenie na wynik. Różnica pomiędzy Heat z Martinem na boisku i na ławce to aż +14.8pts/100posiadań (są +10 per 100poss z nim na boisku i -5 na ławce), następni są Robinson (+11.5 on-off per 100 posiadań) i Adebayo (+4.7 on-off per 100). Osobną ciekawostką jest to że Butler w tej statystyce wypada najgorzej z drużyny, bo o ile Heat z nim na boisku są lekko na plusie, to są wyraźnie lepsi (+15) od rywali kiedy siedzi na ławce. Statystyka +/-, czyli rzeczywiste różnice, a nie takie estymowane z ORTG i DRTG potwierdzają te zależności. Heat w całych PO są +76 w stosunku do rywali, w tym +90 z Martinem na boisku oraz +61 z Butlerem na ławce. J. Brown - 19pts-8reb-5ast-2blk, ale 8/23FG (1/9 za 3) + 8tov - jest piątym graczem w historii z 8 stratami w meczu G7 play-offów, niechlubny rekord to Mitchell w bańce w 2020 - 9 strat, po 8 mieli oprócz Browna także Embiid 2021, LBJ 2018 i Kemp 1997. Z 5 zespołów które miały na pokładzie gościa z +8tov mecz G7 wygrywali tylko Cavs 5 lat temu.
Highlights: Jimmy Butler 28-7-6-3, Adebayo 12-10-7 (ale 4/10FG), Lowry 7-7-5 z ławki, Tatum 14-11-4, ale 5/13FG
Drużynowo: Duet Heat Butler i Martin jest szóstym w historii wprowadzającym zespół do finałów NBA w meczu nr 7 z co najmniej 25 punktami rzuconymi przez każdego. W 1979 mieliśmy nawet trio z Seattle (D. Johnson, Sikma, Gus Williams), a kolejne pary z +25pts w wygranym G7 finałów konferencji to Bullets 1979 (Dandridge, Hayes), 76ers 1982 (Erving, Toney), Lakers 2002 (Kobe, Shaq), Warriors 2018 (Curry, Durant), no i Heat 2023. Dość nieoczywista ciekawostka - z 11 ostatnich G7, tylko w 3 przypadkach wygrywali gospodarze*/zespoły wyżej rozstawione. Gospodarze z gwiazdką, bo 2 z tych meczów były w bańce, gdzie gospodarz to tylko formalizm. Heat wygrali mecz różnicą 19 punktów, to szóste najwyższe wyjazdowe zwycięstwo w G7 w historii, rekord to +39 Warriors z St. Louis w 1948, a pozostałe przypadki chronologicznie to Indiana vs Boston 2005 (+27), Orlando vs Boston 2009 (+19), Dallas vs Phoenix 2022 (+33), Golden State vs Sacramento 2023 (+20), no i Miami vs Boston 2023 (+19). Coś nie mają Celtics szczęścia do meczów G7, chociaż w meczach domowych po dzisiejszej porażce nadal mają świetny bilans 22-6 (.786). W wyjazdowych G7 jest to 5-4 (.556). Co do Heat, oni wygrali pierwszy w swojej historii wyjazdowy G7, dotąd przegrywali dwa razy (z Toronto w 2016 i z Atlantą w 2009). W hali w Miami było lepiej - bilans 6-3. Oprócz tego kilka oczywistych rzeczy - Heat to drugi 8. seed osiągający finały NBA po NYK 1999, trzeci zespół osiągający finały NBA który miał najniższą średnią punktową w sezonie regularnym. Poza tym Heat osiągają finały 7 raz w ciągu ostatnich 18 sezonów (pierwszy raz meldowali się tam w 2006) - najwięcej w tym okresie spośród wszystkich zespołów (GSW 6, Cavs 5, Lakers 4).
No i nie zadziała się historia, poza tym że czwarty zespół odrabiający 0-3 przegrywa w G7.
Caleb Martin - 26pts-10reb-3ast - zdobył 132 punkty w serii z Bostonem, najwięcej na tym etapie rozgrywek wśród niedraftowanych zawodników w historii. Poprzednim rekordzistą był Starks w finałach ligi 1994 ze 124 punktami. Wśród graczy rotacyjnych Heat, obecność Martina na parkiecie ma najbardziej pozytywne przełożenie na wynik. Różnica pomiędzy Heat z Martinem na boisku i na ławce to aż +14.8pts/100posiadań (są +10 per 100poss z nim na boisku i -5 na ławce), następni są Robinson (+11.5 on-off per 100 posiadań) i Adebayo (+4.7 on-off per 100). Osobną ciekawostką jest to że Butler w tej statystyce wypada najgorzej z drużyny, bo o ile Heat z nim na boisku są lekko na plusie, to są wyraźnie lepsi (+15) od rywali kiedy siedzi na ławce. Statystyka +/-, czyli rzeczywiste różnice, a nie takie estymowane z ORTG i DRTG potwierdzają te zależności. Heat w całych PO są +76 w stosunku do rywali, w tym +90 z Martinem na boisku oraz +61 z Butlerem na ławce.
J. Brown - 19pts-8reb-5ast-2blk, ale 8/23FG (1/9 za 3) + 8tov - jest piątym graczem w historii z 8 stratami w meczu G7 play-offów, niechlubny rekord to Mitchell w bańce w 2020 - 9 strat, po 8 mieli oprócz Browna także Embiid 2021, LBJ 2018 i Kemp 1997. Z 5 zespołów które miały na pokładzie gościa z +8tov mecz G7 wygrywali tylko Cavs 5 lat temu.
Highlights: Jimmy Butler 28-7-6-3, Adebayo 12-10-7 (ale 4/10FG), Lowry 7-7-5 z ławki, Tatum 14-11-4, ale 5/13FG
Drużynowo: Duet Heat Butler i Martin jest szóstym w historii wprowadzającym zespół do finałów NBA w meczu nr 7 z co najmniej 25 punktami rzuconymi przez każdego. W 1979 mieliśmy nawet trio z Seattle (D. Johnson, Sikma, Gus Williams), a kolejne pary z +25pts w wygranym G7 finałów konferencji to Bullets 1979 (Dandridge, Hayes), 76ers 1982 (Erving, Toney), Lakers 2002 (Kobe, Shaq), Warriors 2018 (Curry, Durant), no i Heat 2023.
Dość nieoczywista ciekawostka - z 11 ostatnich G7, tylko w 3 przypadkach wygrywali gospodarze*/zespoły wyżej rozstawione. Gospodarze z gwiazdką, bo 2 z tych meczów były w bańce, gdzie gospodarz to tylko formalizm.
Heat wygrali mecz różnicą 19 punktów, to szóste najwyższe wyjazdowe zwycięstwo w G7 w historii, rekord to +39 Warriors z St. Louis w 1948, a pozostałe przypadki chronologicznie to Indiana vs Boston 2005 (+27), Orlando vs Boston 2009 (+19), Dallas vs Phoenix 2022 (+33), Golden State vs Sacramento 2023 (+20), no i Miami vs Boston 2023 (+19). Coś nie mają Celtics szczęścia do meczów G7, chociaż w meczach domowych po dzisiejszej porażce nadal mają świetny bilans 22-6 (.786). W wyjazdowych G7 jest to 5-4 (.556). Co do Heat, oni wygrali pierwszy w swojej historii wyjazdowy G7, dotąd przegrywali dwa razy (z Toronto w 2016 i z Atlantą w 2009). W hali w Miami było lepiej - bilans 6-3.
Oprócz tego kilka oczywistych rzeczy - Heat to drugi 8. seed osiągający finały NBA po NYK 1999, trzeci zespół osiągający finały NBA który miał najniższą średnią punktową w sezonie regularnym. Poza tym Heat osiągają finały 7 raz w ciągu ostatnich 18 sezonów (pierwszy raz meldowali się tam w 2006) - najwięcej w tym okresie spośród wszystkich zespołów (GSW 6, Cavs 5, Lakers 4).