[wakxam]

#przegryw Kuźwa dziwne uczucie mając psa prawie 20 lat, po jego stracie wstać rano i chodzić po mieszkaniu z nadzieją, że leży gdzieś w pokoju... Ta cisza w mieszkaniu najgorsza i puste jej miejsce gdzie leżała!

[zwyklyczlek]

@KondominiumKatoSocjalistyczne: ty chory po**bie , ale zabawne w sumie

[r5678]

@wakxam: 20 lat życia psa to i tak znakomity wynik. Mało które dożywają 20tki.
Współczuję i znam ten ból. Ja z jednym dorastalem, pojawił się jak miałem 7 lat. A jak miałem 21 trzeba było uśpić :( to było 13 lat temu i do tej pory mnie to rusza mocno. Najbardziej że go jakoś zamordowali typu wrzucili żywcem do pieca czy coś że źle się obchodzili. Tego nie mogę przeboleć. Bo

[EsteradThyssen]

@wakxam: Współczuję. Aż się dorosłemu chłopu płakać zachciało, bo sobie śmierć swojego pieseła przypomniał (╯︵╰,)

[Dzif]

Ale za psiurem nadal tęsknię, ale nie skrzywdzę ras, które chcemy, mieszkaniem w bloku. Jakiś szczekacz pojawi się, jak przeprowadzimy się do domu.

@kowzan: Niektóre rasy faktycznie źle żyją w bloku. Ale jest to zdecydowana mniejszość.
Ogólnie zwierzaki w bloku mają dużo lepiej. Bardzo wielu ludzi mieszkających w domach i mających podwórka nie rozumie, że zwierzę potrzebuje socjalizacji, nowych zapachów, biegu i zabawy - "ale jak to - przecież ma ogródek

[vezu]

@wakxam: dlatego nigdy nie będę miał psa, wiedząc że żyją maks 15-20 lat i ich odejście przynosi traume człowiekowi.

[dos_badass]

Najbardziej że go jakoś zamordowali typu wrzucili żywcem do pieca czy coś że źle się obchodzili

@r5678: jezu o czym ty piszesz człowieku
powiedz, ze cos pomyliłes, jakas literówka czy cos...

[r5678]

@dos_badass: Znając ludzi takie miałem obawy. Nie wiem jak to przebiegło, nie było mnie przy tym i tego żałuje.

[u.....h]

@wakxam: wspólczuje, wiem jak to jest

[smile20]

@Saeglopur:
Mój też nie zamknął oczu od tak, męczył się niestety i podjęliśmy wspólnie decyzję, że jutro rano wezwiemy weterynarza, aby uśpić go i mu ulżyć. W głębi ducha każdy się modlił i w sumie i na głos prosił, aby po prostu sam odszedł bez pomocy weterynarza. Nie jest to lekka decyzja zadzwonić po kogoś aby uśpił twojego przyjaciela. "Na szczęście" w dniu prędzej, przed przyjazdem weterynarza, wziąłem go na na

[Saeglopur]

@smile20: No nie wiem, ja tego tak w ogóle nie postrzegam - chodzi o to żeby też ukrócić męki i cierpienie w końcowych etapach choroby. Ja mam wyrzuty ze nie zrobiłem tego wręcz 3 miesiące wcześniej