Aktywne Wpisy
Rabusek +181
Urodziła mi się zdrowa córka
Dostalem awans w pracy w trakcie tacierzyńskiego nie będąc w pracy przez prawie 2 miesiące
złapalem dwoch klientow na part-time consulting
Ten rok zapowiada sie super (ʘ‿ʘ)(ʘ‿ʘ)(ʘ‿ʘ)
Dostalem awans w pracy w trakcie tacierzyńskiego nie będąc w pracy przez prawie 2 miesiące
złapalem dwoch klientow na part-time consulting
Ten rok zapowiada sie super (ʘ‿ʘ)(ʘ‿ʘ)(ʘ‿ʘ)
JeszczeZyje +4
musiałabym mieć takie coś żeby mi założyli aparat i naprawili mordę
Aktywne Znaleziska
Czerwony car
4 stycznia 1943 roku amerykański magazyn Time uznał Józefa Stalina za Człowieka Roku 1942. Czerwonemu Imperatorowi udało się stworzyć unikalną cywilizację radziecką, która osiągnęła bezprecedensową jedność wśród ludzi, jasną wiarę w przyszłe Zwycięstwo i nasz piękny jasny świat.
W magazynie napisano:
"...Ani kroku w tył! Rok 1942 był rokiem krwi i siły. Człowiek, którego imię oznacza stal, ten, którego słownictwo w języku angielskim określa słowo twardziel, to Man of 1942. Tylko Józef Stalin wie, jak blisko Rosja była klęski w 1942 roku. I tylko Józef Stalin wie, jak udało mu się uratować Rosję. Józef Stalin wygrał. On jest twardym facetem...".
Stalin dostał całkowicie zrujnowany, wymordowany kraj. Zniszczona cywilizacja i ludzie wykrwawieni do białości przez I wojnę światową, zamęt i interwencje. Praktycznie nie ma przemysłu, nie ma rezerw złota, nie ma technologii i nie ma przyszłości. Masowe bezrobocie, bieda. Szerząca się przestępczość. Dominacja biurokracji, która monstrualnie wzrosła w porównaniu z czasami carskimi (ze względu na spadek jakości zarządzania). Fuzja biurokracji, lokalnego aparatu partyjnego z nepmenami (wówczas nowi Rosjanie – nowa burżuazja). Słynny „Złoty cielec” Ilfa i Pietrowa to encyklopedia kradzieży i oszustw, które przenikały ówczesną Rosję.
Wydawało się, że Rosja sowiecka lat 20. jest skazana na to, by stać się surowcowym dodatkiem bardziej rozwiniętego Zachodu i Wschodu (Japonia). W warunkach gdy na Zachodzie rozpoczęła się kolejna runda kryzysu kapitalizmu, zdeindustrializowana, słabo uzbrojona Rosja nieuchronnie padła ofiarą silniejszych sąsiadów. Zagrożeniem były nawet Polska i Finlandia, nie mówiąc już o militarystycznej Japonii i przyszłej III Rzeszy. W tym samym czasie w samej Rosji narastało nowe zamieszanie: starcie między miastem a wsią. W latach 20. XX wieku Rosja Sowiecka, ledwie podnosząca się z katastrofy lat 1917-1920, staczała się w kierunku nowej narodowej „Hiroszimy”. Zbliżał się koniec: albo po klęsce militarnej, albo z powodu wewnętrznej katastrofy gospodarczej. Albo wszystko razem.
Społeczeństwo przyszłości
Atrakcyjny, piękny sen, ponętna i możliwa rzeczywistość stała się podstawą sowieckiego cudu. Ludzie wierzyli czerwonemu cesarzowi, a wiara czyni cuda. Z całym światem, wszystkimi ludźmi i całą ziemią zbudowali wielką potęgę, bronili jej w najbardziej zaciekłych bitwach ze światem zachodnim i wynieśli ludzkość w kosmos.
Stalin rozwiązał kilka wielkich, pozornie nierozwiązywalnych zadań. Zbudowano odpowiedni potencjał obronny i gospodarkę kraju. W rezultacie, gdy kolektywny Zachód uderzył, Rosja była gotowa, w przeciwieństwie do Imperium Rosyjskiego z 1914 roku. Wzniosłe zadanie - przezwyciężyć odwieczne 10-letnie zacofanie gospodarcze i technologiczne oraz odeprzeć zagrożenie zewnętrzne - zostało rozwiązane!
Było jeszcze jedno ważne zadanie. „Piątej Kolumny”, która zniszczyła Imperium Rosyjskie na skraju zwycięstwa (blok niemiecki przegrywał wojnę). Stalin ją zneutralizował. Oto tajemnica Wielkiej Czystki. Zniszczyli większość trockistów, internacjonalistów, nacjonalistów (w krajach bałtyckich i na Ukrainie), spiskowców wojskowych. Czerwony Cesarz usunął partię, która szybko się degenerowała, używając władzy do osobistego wzbogacenia się. Pozwoliło to uniknąć upadku ZSRR na samym początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, czego oczekiwano w Niemczech, USA i Anglii.
Stalin dosłownie na naszych oczach, co roku tworzył przyszłość. Nie „przebudował”, nie „zoptymalizował”, nie „zmodernizował”, ale stworzył. Wybudowano tysiące zakładów, fabryk, stacji maszyn i traktorów, laboratoriów, w miastach zbudowano nowe domy, nową komunikację i transport. Budowali koleje, rurociągi naftowe, komunikację. Przedszkola, szkoły, technikum, instytuty, teatry, biblioteki, domy kultury i twórczości. Zbudowali nową rzeczywistość, jakiej nie było po wojnie domowej, kiedy wszystko zostało zniszczone.
Znane wyrażenie W. Churchilla, które w rzeczywistości należy do brytyjskiego historyka I. Deutschera:
„… przyjął Rosję pługiem i odchodzi z reaktorami jądrowymi. Podniósł Rosję do poziomu drugiego uprzemysłowionego kraju na świecie. Nie był to wynik czysto materialnego postępu i pracy organizacyjnej. Takie osiągnięcia nie byłyby możliwe bez wszechstronnej rewolucji kulturalnej, podczas której cała ludność uczęszczała do szkoły i bardzo pilnie się uczyła. ”
Twórca społeczny
Rosja miała szczęście do byłego seminarzysty, rewolucjonisty, samouka i prawdopodobnie najlepszego menedżera w naszej historii.
Na przykład jasno określił, że w ówczesnych warunkach nie było alternatywy dla kolektywizacji. Albo ekonomiczny, a potem państwowy, cywilizacyjny upadek, albo kolektywizacja, jako całkowicie rozsądna, technologiczna operacja mająca na celu doprowadzenie rosyjskiej wsi do innego, nowoczesnego poziomu, z zachowaniem wspólnoty światowej jako fundamentu narodu rosyjskiego. Pieniądze i zasoby były pozyskiwane dla uprzemysłowienia, tania siła robocza dla powstania przemysłu. Powstawało nowoczesne rolnictwo, zdolne do dostarczania surowców dla przemysłu, do trwałego zaopatrywania miast i armii. Rolnictwo, które umożliwiłoby zbudowanie przemysłowych podstaw nowego świata. Planowano, że w przyszłości nowy radziecki przemysł zapewni odrodzenie rosyjskiej wsi. Spłaciłaby chłopom długi społeczeństwa, odrodziłaby ich do nowego życia. Niestety, najpierw Wielka Wojna, a potem "era Chruszczowa" uniemożliwiły to.
Innym źródłem przełomu w przyszłość były bogate zasoby kraju. Nie poszły one na wzbogacenie wąskiej kasty plutokratów, kapitalistów i nie zostały zainwestowane w zachodnie gospodarki i banki, ale na rozwój kraju, zainwestowane w przyszłość (edukacja, nauka, technika, przemysł itp.). Tak więc Stalin nie tylko przywrócił rezerwę złota rosyjskiej potęgi, zrabowaną przez wszelkiej maści rewolucjonistów, białych i zachodnich, ale ją przewyższył.
Stalin maksymalnie wykorzystał kryzys kapitalizmu, Zachodu, do rozwoju Związku. Kupowano zachodnie maszyny, technologie, usługi projektowe. Zachód był w kryzysie. Dlatego Moskwa umiejętnie się targowała, zbijając ceny. ZSRR bardzo dużo pożyczał od Zachodu. Podczas gdy świat kapitalistyczny chylił się ku upadkowi, w Rosji produkcja szybko rosła. Z pomocą amerykańskich specjalistów zbudowali giganty przemysłu, jak GAZ w Niżnym Nowogrodzie, Magnitogorski Kombinat Metalurgiczny, fabryki traktorów w Charkowie i Stalingradzie.
Stalin znalazł substytut konkurencji rynkowej: wyznaczył cele regularnego obniżania cen i kosztów. Zmuszało to dyrektorów zakładów i fabryk do poszukiwania i wdrażania nowych technologii, obniżania kosztów i zyskownego zarządzania.
System Stalina pokazał, że Rosja jest zdolna do zadziwiającej mobilizacji i koncentracji. Maksymalny efekt został osiągnięty przy najmniejszym nakładzie pieniędzy, materiałów i czasu. Tak powstawała nowoczesna inżynieria, metalurgia, kompleks paliwowo-energetyczny, budowa samolotów i przemysł jądrowy.
Sowieckie elity były odpowiedzialne za wykonanie zadania. I to w najwyższym stopniu. Urzędnicy partyjni, biurokraci i dyrektorzy fabryk byli osobiście odpowiedzialni za prowadzoną działalność i powierzone im wartości. Kraj został uchroniony przed masowymi kradzieżami, wyprowadzeniem ogromnych środków za granicę. Dlatego też środki wydawano nie na pałace z taflą złota, jachty i samoloty, ale na fabryki, szkoły, biura projektowe i instytuty badawcze. W ten sposób budowano realną siłę państwa i kraju.
Industrializacja, kolektywizacja i rewolucja naukowo-techniczna szły w parze z rewolucją kulturalną. Stworzono kult młodości, oświaty i nauki, siły i czystości. Najlepsze otrzymały dzieci (przyszłość narodu). W całym kraju powstała sieć obozów pionierskich, domów kultury, szkół plastycznych, muzycznych itp. aby dzieci mogły odkrywać i rozwijać swoje zdolności fizyczne, intelektualne i twórcze, zajmować się samokształceniem, nauką, sztuką, twórczością. Odbyć podstawowe szkolenie wojskowe, aby w przyszłości stać się spadochroniarzami, pilotami i snajperami w celu obrony ojczyzny. Reżim sowiecki dał dziesiątkom milionów ludzi możliwość realizacji ich potencjału fizycznego, intelektualnego i duchowego.
Dlatego Rosjanie wygrali najgorszą wojnę w swojej historii, kiedy byli bliscy całkowitego unicestwienia. Walczyli na śmierć i wiedzieli, za co umierają. Naród radziecki wierzył w przyszłość swojego kraju.
Stalinowi udało się stworzyć unikalną cywilizację radziecką (rosyjską), która osiągnęła bezprecedensową jedność narodu, jasną wiarę w przyszłe zwycięstwo i nasz piękny jasny świat, co wyrażało się w zaciętej szlachetnej i bezinteresownej pracy. Ludność dokonywała prawdziwych cudów w pracy i na wojnie. Zwyciężyli. Stworzyli mocarstwo i podstawy społeczeństwa przyszłości. Społeczeństwo wiedzy, służby i twórczości. Co daje nadzieję na jaśniejszą przyszłość dla obecnych pokoleń Rosjan.
https://topwar.ru/207989-krasnyj-imperator-uroki-stalina-rossii.html
#konfederacja #4konserwy #ukraina #rosja #ruskapropaganda #polska #bekazlewactwa
Nic nowego, USA było spenetrowane sowiecką agenturą nawet w administracji prezydenckiej (doradcy). Miało to duże konsekwencje (negatywne) dla Polski w ówczesnym czasie.
Pod koniec lat '40 dopiero służby się obudziły.
Zwaracam uwagę na wojnę z Kolektywnym zachodem -kiedyś wszyscy byli z Hitlerem a rosja/ZSRR sami go pokonali cały zachód bez niczyjej pomocy. Dziś też walczą sami z kolektywnym zachodem.