Tego dnia Drużyna wkroczyła w granice Hollinu, kraju znanego niegdyś jako Eregion, a założonego przez Celebrimbora. Tego samego, który razem z Sauronem w Drugiej Erze wykuł Pierścienie Władzy. Pogoda zmieniła się i piechurom przestał doskwierać mroźny wiatr, chmury zaś odeszły, odsłoniwszy czyste niebo. O świcie Drużyna ogląda trzy wysokie szczyty – Caradhras, Kelebdil i Fanuidhol. Głęboko pod tymi szczytami leży Khazad-Dûm, inaczej Czarna Otchłań, stolica krasnoludów. W języku elfów znana również jako Moria. Pod przewodnictwem Gandalfa Drużyna postanawia odpocząć w dolinie przez cały dzień i kolejną noc.
Tego ranka rozniecili ognisko w głębokiej rozpadlinie osłoniętej gąszczem janowca, a posiłek – nie wiedzieć: wieczerza, czy śniadanie? – upłynął tak wesoło, jak nigdy jeszcze od początku marszu. Nie kwapili się potem do snu, bo mieli nadzieję przespać całą noc, i nie zamierzali wyruszać w dalszą drogę przed wieczorem następnego dnia. Tylko Aragorn był milczący i niespokojny. Po chwili odłączywszy się od kompanii, wyszedł na grań. Stanął tu w cieniu drzewa, rozglądając się na południe i zachód, a głowę wychylił, jakby nasłuchiwał. Wrócił potem na krawędź rozpadliny i spojrzał z góry na śmiejącą się i rozgadaną gromadkę.
Aragorn jako wytrawny tropiciel przeczuwał, że coś jest nie w porządku. Pamiętał, iż zawsze żyło tu wiele stworzeń, przede wszystkim ptaków. Tym razem wokół panowała jednak cisza. Wkrótce szybko okazało się, że teren jest obserwowany – szpiedzy w postaci ptaków, krebainów z Fangornu i Dunlandu, nadleciały wielką chmarą i krążyły nad okolicą aż do zapadnięcia zmroku. Drużyna wobec tego zmieniła plany i w pośpiechu wyruszyła w drogę w kierunku Przełęczy Czerwonego Rogu pod Caradhrasem, gdy tylko słońce zniknęło za horyzontem.
@RandyBobandy z samego Shire do Rivendell musieli przejść prawie 700km, odległość jak z Suwałk do Wrocławia, a gdzie to jeszcze do Mordoru i z powrotem ᶘᵒᴥᵒᶅ
#nerwica #przegryw moja 10 letnia siostra bawi się na skateparku a ja w jej wieku bawiłem się w powstrzymywanie pijanych ojczymów i czasami pijanej matki by się nie pozabijali
8. stycznia 3019 roku Trzeciej Ery
Tego dnia Drużyna wkroczyła w granice Hollinu, kraju znanego niegdyś jako Eregion, a założonego przez Celebrimbora. Tego samego, który razem z Sauronem w Drugiej Erze wykuł Pierścienie Władzy. Pogoda zmieniła się i piechurom przestał doskwierać mroźny wiatr, chmury zaś odeszły, odsłoniwszy czyste niebo.
O świcie Drużyna ogląda trzy wysokie szczyty – Caradhras, Kelebdil i Fanuidhol. Głęboko pod tymi szczytami leży Khazad-Dûm, inaczej Czarna Otchłań, stolica krasnoludów. W języku elfów znana również jako Moria. Pod przewodnictwem Gandalfa Drużyna postanawia odpocząć w dolinie przez cały dzień i kolejną noc.
Aragorn jako wytrawny tropiciel przeczuwał, że coś jest nie w porządku. Pamiętał, iż zawsze żyło tu wiele stworzeń, przede wszystkim ptaków. Tym razem wokół panowała jednak cisza. Wkrótce szybko okazało się, że teren jest obserwowany – szpiedzy w postaci ptaków, krebainów z Fangornu i Dunlandu, nadleciały wielką chmarą i krążyły nad okolicą aż do zapadnięcia zmroku.
Drużyna wobec tego zmieniła plany i w pośpiechu wyruszyła w drogę w kierunku Przełęczy Czerwonego Rogu pod Caradhrasem, gdy tylko słońce zniknęło za horyzontem.
tłumaczenie: Maria Skibniewska
Ilustracja: taki tam fragment jakiegoś filmu
#lotr #wladcapierscieni #ciekawostki
Treść została ukryta...
@Paradox3p: Tolkien ogólnie z rozmysłem zaplanował daty wydarzeń. Zima co prawda nie taka jak u nas, nieco inny klimat, ale jednak zima :)