[George_Stark]

2122 + 1 = 2123

Tytuł: Trzej muszkieterowie
Autor: Aleksander Dumas
Gatunek: klasyka
ISBN: 9788328835894
Wydawnictwo: Wolne Lektury
Forma książki: e-book
Ocena: ★★★★★★☆☆☆☆

– Nie sądź lekkomyślnie, mówi Ewangelia i pan kardynał – odparł Athos

Młody gaskończyk imieniem d’Artagnan opuszcza rodzinny dom żeby dotrzeć do Paryża. Ma tam dołączyć do królewskich muszkieterów. Dostaje w tej sprawie od swojego ojca list polecający adresowany do pana de Treville. Rodzice wyposażają go też na drogę: od matki dostaje recepturę na cygański balsam cudownie leczący wszystkie rany, od ojca konia o niespotykanej maści i radę, żeby nie puszczać obrazy płazem, a pojedynkować się z tymi, którzy go obrażą.

Okazja do takiego pojedynku trafia się szybko, bo zanim d’Artagnan dotrze do Paryża spotyka na swojej drodze człowieka, który śmieje się z jego konia. O, jakaż to obraza dla honoru szlacheckiego. Tym bardziej, że ten człowiek nie chce się z młodzieńcem pojedynkować, a jedynie nasyła na niego swoich kompanów, którzy zabierają mu list polecający.

D’Artagnian dociera do Paryża, spotyka się z panem de Treville, który uświadamia gaskończyka, że żeby zostać muszkieterem trzeba najpierw odsłużyć dwa lata w służbie króla, albo odznaczyć się czymś wyjątkowym. W tym celu pisze dla niego list polecający do kapitana gwardii. D’Artagnan jednak listu odebrać nie zdąża, bo przez okno zauważa owego człowieka, który tak go w drodze obraził i wybiega za nim kierowany pragnieniem zemsty. Po drodze wpada kolejno na Athosa, Portosa i Aramisa. Nieobyty w dworskich obyczajach, a także pod wpływem targających nim emocji obraża każdego z muszkieterów.

Tak właśnie zaczyna się ta historia. Później d’Artagnan zostaje przyjacielem muszkieterów, których obraził. Wpada też w sam środek zawiązującej się intrygi.

Powieść podzielona jest na dwa tomy. Pierwszy przeczytałem niemal ciągiem, z wypiekami na policzkach. Poznajemy w nim bohaterów. Zawadiaków, kierujących się przerysowanym honorem wpadających w kolejne kłopoty, wikłających się w kolejne pojedynki, które dzięki opiece pana de Treville uchodzą im płazem.

Drugi tom mnie wynudził. Może dlatego, że jest inny niż pierwszy, a ja nastawiłem się na coś podobnego. Skomplikowana intryga, choć ciekawa, wszechobecna polityka, jakiś dziwny balans między długością scen, to raczej nie dla mnie. Przynajmniej w takim wydaniu. Wolę czytać o zawadiakach. Może jestem zwyczajnie zdegenerowany przez dzisiejszą literaturę i moje oczekiwania względem dzieł sprzed ponad stu pięćdziesięciu lat są spaczone przez współczesność. Choć sama końcówka sprytna i ciekawa, a i urzekł mnie geniusz taktyczny Athosa w scenie w forcie Gerwazego.

Na plus zdecydowanie język, bo czytało się fantastycznie. Kolejna zaleta to komizm. Nie mam pojęcia czy zamierzony, podejrzewam, że częściowo tak. Jednak podniosłość wydarzeń, ciągłe wybieganie postaci po tym kiedy ktoś czegoś się dowiedział czy egzaltowane dialogi wywoływały uśmiech, ale raczej sympatii. Było kilka rozwiązań fabularnych, które też wywołały uśmiech, ale raczej ze względu na swoją naiwność


Książkę czytałem jako przygotowanie do lektury Klubu Dumas i zobaczymy, czy się przyda. Po drugą część przygód tej kompanii, zatytułowaną Dwadzieścia lat później jednak raczej nie sięgnę.

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter

[T.....l]

Informacje nt. książki z tagu #bookmeter:

Średnia ocena z Wykopu: ★★★★★★★☆☆☆ (7.0 / 10) (2 recenzji)
Następne podsumowanie tagu: 2021-12-01 12:00 tag z historią podsumowań »
W abonamentach: www.legimi.pl
Kategoria książki: kryminał, sensacja i thriller
Gatunek książki: powieść

Ostatnie recenzje tej książki:
1\. 2016-07-06 - Użytkownik arwena0724 ocenił na: ★★★★★★★★☆☆ (8.0 / 10) - Wpis »
... zobacz resztę fragmentów recenzji (1) na: upolujksiazke.pl

Podobne książki: