Wpis z mikrobloga

Mam mały problem z nierównością 5.19 (Kossecki Józef, Cybernetyka społeczna, str. 208). Tzn, z definicją częstości D\*ⱼᵢ, N\*ᵢⱼ, jeżeli są one określone analogiczne jak na str. 68, tj. jako stosunek ilości jednostek, u których dana norma występuje do liczności społeczeństwa, to nierówność 5.19 może być spełniona jedynie wtedy, gdy wszystkie wartości będą równe jeden. Dalej, skoro raczej nie można założyć idealności kanałów informacyjnych, to w praktyce sprzężenie zwrotne między kierownictwem a wykonawcami będzie zbieżne do zera bez względu kwalifikacje samego kierownictwa i wykonawców, czyli częstości występowania norm Dⱼᵢ oraz Nᵢⱼ ponieważ iloczyn ich częstości nie może przekroczyć 1. To oczywiście jest zbieżne z tym, czego można oczekiwać po tak usztywnionej strukturze, charakteryzującej się podejmowaniem jakichkolwiek akcji jedynie na polecenie z brakiem spontanicznej inicjatywy. Można się spodziewać, że po jakimś czasie, ze względu na ułomność komunikacji i niedostateczną wiedzę członków struktury powinna się ona w końcu zawalić, przykłady historyczne znajdą się bez problemu. W zasadzie każdy reżim totalitarny tak funkcjonuje, a przynajmniej do takiego wzorca dąży. Niezależnie jednak od tego, w książce jest błąd, bo tam jest postulat, aby aktywność z cyklu na cykl rosła, a przy tak zdefiniowanych wartościach jest to niemożliwe. Wniosek z tego jest taki, że bez inicjatywy spontanicznej, nie wywołanej żadnym bodźcem zewnętrznym, wzrostu aktywności się osiągnąć nie da, a ten wzorzec takiej sytuacji nie obejmuje.

Link do pracy
#cybernetyka @Martwiak
S.....e - Mam mały problem z nierównością 5.19 (Kossecki Józef, Cybernetyka społeczna...

źródło: comment_1605970292G6FhO5ZSAyiHYYtMFLqyqR.jpg

Pobierz
  • 7
@Martwiak: No nie wiem, czy parainformowanie i dezinformowanie nie jest czasem już uwzględnione. Po pierwsze, jest rozróżnienie między wysyłanymi przez kierownictwo bodźcami bᵢ (pogrubione, symbole z książki), a odbieranymi już przez wykonawców bodźcami bᵢ po przejściu przez kanał komunikacyjny, co sugeruje uwzględnienie potencjalnych zniekształceń komunikatów. Po drugie, parainformacja to odmienna informacja od wysłanej, czyli nowy bodziec. Do obsługi, czyli skojarzenia go z reakcją jest potrzebna nowa norma. Jeżeli załóżmy wyszkoli