[Kozikiewicz]

Od dziecka byłem tak flegmatyczny i tak powolny, że nawet rodzice ledwo byli w stanie to znieść. Do dzisiaj pamiętam, jak wstawałem jako dziecko rano do szkoły i zaczynałem powoli się ubierać, powoli zwlekać z łóżka, a moja matka widząc to co chwile powtarzała:
"Dziecko, życia trochę!"
"Krew mnie zalewa, jak patrzę, jak ty się ruszasz"
"Musisz się tak zawsze ślimaczyć?"
"Nerwicy dostaję jak widzę, jak ty się guzdrzesz"
"No już, ruchy ruchy, ikry trochę".
Oczywiście zawsze bezskutecznie, mojego niedynamizmy ruchowego nic nie mogło naprawić.
#przegryw ##!$%@?

[v.....1]

@Kozikiewicz zostałeś urzędnikiem?(⌐ ͡■ ͜ʖ ͡■)

[Kozikiewicz]

@voga1: Nie, ale to w sumie niezły pomysł na karierę zgodną z predyspozycjami ( ͡º ͜ʖ͡º)

[J.....k]

@Kozikiewicz: Nie da sie tego jakos cwiczyc ?

[v.....1]

@Kozikiewicz ewentualnie mógłbyś zostać komentatorem nielegalnych ulicznych wyścigów ślimaków.

[v.....1]

@Kozikiewicz ale jak to jesteś powolny? Co to znaczy? To ciekawe.

[Kozikiewicz]

@JestemMuminek: Pewnie jakoś się da, ale w niewielkim stopniu i raczej trzeba by zacząć już w dziecińswie. A nikt się tym nie przejmował w moim przypadku inaczej niż narzekając "no ruszaj się szybciej no"

@voga1: Myślę, że patrząc na powolną osobę intuicyjnie już się wie, że taka jest

[xVolR]

@Kozikiewicz: i potem zdziwienie rodziców czemu dziecko #!$%@?

[Kozikiewicz]

@xVolR: moi to akurat nie zdzwinieni, od dzieciaka emanowało ode mnie #!$%@? i chyba byli na to gotowi

Zresztą w moim przypadku zachowanie rodziciw miało minimalny wpływ na #!$%@?, bardziej mnie udupiły pewne wrodzone rzeczy