[World_of_Science]

@World_of_Science:
Dariusz Prokopowicz
www.researchgate.net/profile/Dariusz_Prokopowicz

Potrzeba pilnego rozwoju innowacji ekologicznych

W związku z potwierdzonym przez klimatologów postępującym coraz szybciej procesem global warming niezbędnym jest zwiększenie skali realizacji proekologicznych reform gospodarczych. Niezbędnym jest tworzenie i wdrażanie innowacji ekologicznych w ramach realizacji idei potrzeby rozwijania zrównoważonego proekologicznego rozwoju gospodarczego prowadzonego zgodnie z filozofią green economy. Jednym z kluczowych czynników rozwijania zrównoważonego proekologicznego rozwoju gospodarczego jest implementacja ekologicznych innowacji w procesy gospodarcze i zwiększenia skali proekologicznych reform realizowanych w sektorach energetycznych i innych gałęziach gospodarki poszczególnych krajów, rozwijania proekologicznych inwestycji w ramach ekologicznego interwencjonizmu państwowego, finansowanych ze źródeł środków finansowych pochodzących z green finance. Jednak dotychczasowe realne działania były bardzo ograniczone. Tylko niektóre kraje świata zobowiązywały się np. do znacznej redukcji emisji gazów cieplarnianych i zwiększenia skali środków finansowych przeznaczonych na wdrażanie innowacji ekologicznych i przeprowadzanie proekologicznych reform w sektorze energetyki, w tym przede wszystkim rozwoju energetyki opartej na odnawialnych źródłach energii.

Wobec powyższego istotne jest również uwzględnienie w powyższej dyskusji także następującej kwestii: Określenie kluczowych determinantów rozwoju innowacji ekologicznych oraz realne zwiększanie skali ich wdrażania do różnych gałęzi gospodarki dla uratowania planety Ziemia przed możliwym klimatycznym Armagedonem, który może wystąpić pod koniec XXI wieku w związku z coraz szybciej postępującym procesem global warming. Niezbędne są szybkie działania w zakresie proekologicznych reform, tworzenia innowacji ekologicznych i ich sprawna implementacja w procesy gospodarcze jako istotny czynnik zrównoważonego proekologicznego rozwoju prowadzonego zgodnie z filozofią green economy. Niezbędny jest wzrost współpracy międzynarodowej w tej kwestii i zobowiązywanie się poszczególnych krajów do realnych działań w tej kwestii, tj. zwiększenia wydatków finansowych na realizację proekologicznych reform w sektorach energetyki i innych gałęziach gospodarki. Pierwszy znaczący krok w tej kwestii został już osiągnięty. Unia Europejska do 2050 osiągnie neutralność klimatyczną. Unia Europejska planuje do 2050 roku stworzyć energetykę w 100 proc. opartą wyłącznie na odnawialnych źródłach energii. W dniu 13.12.2019 roku został wreszcie osiągnięty pierwszy znaczący krok w zakresie realnych działań, tj. podjętych politycznych decyzji dotyczących rozwoju proekologicznej współpracy międzynarodowej i podejmowania wiążących zobowiązań w zakresie implementacji zasad zrównoważonego proekologicznego rozwoju. Unia Europejska zobowiązała się, że do 2050 osiągnie neutralność klimatyczną.

Powyższa dyskusja zainspirowała mnie do sformułowania następującego pytania:
Jakie są kluczowe determinanty rozwoju innowacji ekologicznych dla osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku?

Moim zdaniem kwestia tworzenia i rozwoju innowacji ekologicznych jest istotnym determinantem możliwości osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku. Na podstawie powyższych rozważań i wniosków płynących z dyskusji dotyczącej interesującej omawianej problematyki sformułowałem następującą tezę, że niezbędnym jest tworzenie i rozwój innowacji ekologicznych, które są istotnym determinantem możliwości osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku. Niezbędny jest wzrost wydatków państwa, w tym także ze środków finansowych w ramach finansów publicznych celem zwiększenia skali proekologicznego interwencjonizmu państwowego polegającego między innymi na finansowaniu nowych projektów prorozwojowych i badawczych, których efektem będzie powstawianie i wdrażanie innowacji ekologicznych w sektorach energetycznych oraz także w różnych innych gałęziach gospodarki.

Poniżej opisałem kluczowe determinanty potwierdzające sformułowaną tezę badawczą. Do powyższej dyskusji chciałbym dodać następującą konkluzję sformułowaną jako podsumowanie moich wcześniejszych rozważań dotyczących tego tematu: Głównych determinantów możliwości zwiększenia wydatków finansowych ze źródeł greek finance na prorozwojowe i badawcze projekty, których efektem będzie powstawanie nowych innowacji ekologicznych jako czynników umożliwiających osiągnięcie zaplanowanej przez Unię Europejską neutralności klimatycznej do 2050 roku.

Propagowanie idei zasad zrównoważonego proekologicznego rozwoju, w tym implementacji do procesów gospodarczych innowacji ekologicznych powinno być istotnym czynnikiem obecnej globalizacji informacyjnej prowadzonej poprzez różne media, w tym media internetowe i portale social media. Coraz więcej instytucji propagujących zasady zrównoważonego proekologicznego rozwoju gospodarczego działa ponad narodowo. Rozwój współpracy międzynarodowej celem większego i skuteczniejszego zintegrowania działań politycznych, biznesowych i społecznych w zakresie implementacji zasad zrównoważonego proekologicznego rozwoju gospodarczego, upowszechniania filozofii green ecology, wprowadzania innowacji ekologicznych, w tym reformowania sektora energetycznego i rozwoju odnawialnych źródeł energii, rozwoju elektromobilności, doskonalenia segregacji odpadów, rozwoju recyclingu jest niewystarczający, jest zbyt mały. W związku z tym powinien być doskonalony i rozwijany transfer technologii oraz innowacji, w tym innowacji ekologicznych między poszczególnymi krajami.

Celem zwiększenia globalnej skali implementacji innowacji ekologicznych do procesów gospodarczych to niezbędnym jest doskonalenie logistyki międzynarodowego transferu technologii ekologicznych. Moim zdaniem polityka ekologiczna powinna być zsynchronizowana międzynarodowo. Powinna być większa zgodność i współpraca ponad narodowa w kwestii implementacji innowacji ekologicznych do procesów gospodarczych, proekologicznych reform w sektorze energetyki, redukcji emisji gazów cieplarnianych i doskonalenia procesów recyclingu, segregacji odpadów i rekultywacji zdegradowanych przez rozwój przemysłu obszarów naturalnego środowiska. Instytucje ponad narodowe takie jak ONZ, Bank Światowy itd. powinny uzyskać większe znaczenie w kwestii koordynacji rozwiązywania globalnych problemów takich jak np. postępujący proces global warming.

Przykładem szczególnie wysokiego znaczenia współpracy międzynarodowej dla upowszechniania zrównoważonego proekologicznego rozwoju jest współpraca między krajami w Europie, które jest koordynowana przez międzynarodowe instytucje i organy instytucjonalne Unii Europejskiej. Natomiast jak ta kwestia wygląda w skali globalnej? Czy międzynarodowa współpraca w skali globalnej jest wystarczająca czy powinna być zwiększana? W Unii Europejskiej wprowadzane są normatywy prawne, które zmuszają poszczególne kraje do wprowadzania reform proekologicznych np. w sektorze energetyki oraz w produkcji opakowań, w elektromobilności, itd. Tego typu problemy mogą być rozwiązane poprzez międzynarodową współpracę. Ta międzynarodowa współpraca powinna się rozwijać nie tylko w Europie ale w skali globalnej, ponieważ proces global warming dotyczy całej kuli ziemskiej. W ostatnich latach także niektóre instytucje finnsowe jak np. Bank Światowy przeznaczają coraz większe kwoty pieniężne na inwestycje proekologiczne.
Coraz więcej instytucji staje się propagatorami niezbędnego wprowadzenia zasad zrównoważonego rozwoju jednak skala realizowanych realnie działań w kierunku upowszechniania zrównoważonego proekologicznego rozwoju jest nadal zbyt mała.

W dniu 13.12.2019 roku w mediach ogłoszono ważną informację: Nowy Zielony Ład przyjęty. Ta data przejdzie do historii. Unia Europejska do 2050 osiągnie neutralność klimatyczną tj. ma zostać zatrzymany wzrost emisji gazów cieplarnianych a emisja ma być na poziomie pochłanianym. Poniżej, opisałem kluczowe kwestie, które zdeterminowały te polityczne działania w Unii Europejskiej. Moim zdaniem w związku z tym, że Unia Europejska planuje do 2050 roku stworzyć energetykę w 100 proc. opartą wyłącznie na odnawialnych źródłach energii, więc znaczenie innowacji ekologicznych, finansowania ich tworzenia i wdrażania do procesów gospodarczych znacząco rośnie. Uważam, że niezbędny jest rozwój innowacji ekologicznych dla osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku. Dzięki rozwojowi innowacji ekologicznych w sektorach energetyki, pozyskiwania czystej wody, segregacji odpadów, doskonalenia recyclingu, rozwoju elektromobilności, magazynowania energii, rozwoju rolnictwa ekologicznego itd. przyjęty przez Unię Europejską plan osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku może być w pełni realny. Szkoda tylko, że nie wszystkie kraje w Europie podpisały to porozumienie zobowiązujące się do realizacji tego planu. Krajem, który nie chce się zobowiązać do realizacji tego bardzo ważnego dla ludzkości XXI wieku planu jest Polska. Jest mi z tego powodu bardzo przykro. Moim zdaniem to nie jest w porządku, że nie wszystkie kraje chcą się zobowiązać do realizacji tego planu. Moim zdaniem przyjęty przez Unię Europejską plan osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku może być w pełni realny jeżeli będą rozwijane innowacje ekologiczne i będą wdrażane w sektorze energetyki oraz różnych innych gałęziach gospodarki. Zgodnie z przyjętym planem Unia Europejska do 2050 osiągnie neutralność klimatyczną tj. ma zostać zatrzymany wzrost emisji gazów cieplarnianych a emisja ma być na poziomie pochłanianym. Kluczową kwestią jest właściwa interpretacja ustaleń dotyczących odpowiedzi na pytanie: czym ma być ta neutralność klimatyczna? - ponieważ w mediach już się pojawiają niewłaściwe interpretacje tych ustaleń. Eksperci doradzający organom decyzyjnym UE chyba liczą na to, że do 2050 roku cała Europa zostanie zalesiona a większość rolnictwa i przemysłu wyemigruje poza Europę. W ramach zalesiania powstaną lasy, w których zmodyfikowane genetycznie drzewa będą pochłaniały kilka razy więcej CO2 niż obecnie a po drogach będą jeździły wyłącznie samochody elektryczne i/lub wyposażone w napęd wodorowy oraz powstanie wiele nowych innowacji ekologicznych, których jeszcze nie znamy.

Co jakiś czas odbywają się konferencje i szczyty klimatyczne w różnych krajach świata. W zasadzie wszyscy są zgodni w kwestii istotności implementacji niezbędnych reform proekologicznych w procesy gospodarcze. Oprócz reprezentantów przedsiębiorstw wydobywczych surowców energetycznych na potrzeby tradycyjnej energetyki polegającej na spalaniu kopalin oraz tychże elektrowni tradycyjnej energetyki to chyba wszyscy są zgodni, że aby spowolnić niekorzystne dla środowiska naturalnego, dla życia na Ziemi postępujące procesy global warming to należy jak najszybciej realizować reformy proekologiczne, w tym przede wszystkim na większą skalę rozwijać odnawialne źródła energii. Poza tym należy jak najszybciej implementować innowacje proekologiczne na skalę przemysłową. W związku z tym podczas odbywających się wspomnianych konferencji i szczytów klimatycznych w różnych krajach świata powinny być propagowane zasady zrównoważonego proekologicznego rozwoju prowadzonego według filozofii greek economy oraz potrzeby nadania dla planu osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku szczególnie wysokiego priorytetu i wskazania na potrzebę zwiększenia skali realizacji tego planu do wymiaru globalnego. Powinno się również propagować potrzebę rozwoju i wdrażania innowacji ekologicznych do procesów gospodarczych dla zwiększenia możliwości osiągnięcia neutralności klimatycznej zaplanowanej do 2050 roku w wymiarze nie tylko Europy ale także dla skali globalnej.

Jeden z ostatnich tego typu szczytów klimatycznych odbył się w Katowicach w Polsce w grudniu 2018 roku. Był to szczyt klimatyczny ONZ, czyli tzw. COP (Conference of the Parties) dotyczący polityki klimatycznej na Ziemi. Szczyty klimatyczne ONZ, czyli tzw. COP (Conference of the Parties) to globalne konferencje, podczas których negocjowane są działania na rzecz polityki klimatycznej. Polska dwukrotnie była ich gospodarzem - w 2008 r. w Poznaniu i w 2013 r. w Warszawie. W grudniu 2018 r. szczyt klimatyczny po raz pierwszy odbył się w Katowicach w Polsce. Podczas tego szczytu odbywały się konferencje, prowadzone są dyskusje dotyczące potrzeby rozwoju polityki zrównoważonego rozwoju i potrzeby rozwoju ekologicznych, odnawialnych źródeł energii celem wygenerowania w przyszłości redukcji emisji gazów cieplarnianych i docelowo ograniczyć w ten sposób podnoszenie się średniorocznej temperatury na powierzchni Ziemi. W ramach wspomnianego szczytu klimatycznego ONZ z grudnia 2018 roku odbyły się: 24. Konferencja Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP24), 14. Spotkanie Stron Protokołu z Kioto (CMP 14) oraz Konferencja sygnatariuszy Porozumienia Paryskiego (CMA 1). W wydarzeniu uczestniczyło ok. 20 tysięcy osób ze 190 krajów, w tym politycy, reprezentanci organizacji pozarządowych oraz środowisk naukowych i sfery biznesu.
Jednak znaczenie tego szczytu klimatycznego ograniczało się do propagowania problemów ekologii i nic więcej, ponieważ nie zostały wówczas podpisane żadne, istotne międzynarodowe porozumienia, w których poszczególne kraje zobowiązywałyby się do znaczącego wzrostu wydatków na realizację reform ekologicznych w sektorach energetyki, w tym zamiany energetyki klasycznej opartej na spalaniu kopalin na energetykę neutralną dla środowiska opartą na odnawialnych źródłach energii. Niewiele wówczas także podejmowano tematów dotyczących możliwości implementacji innowacji ekologicznych rozwijanych w dziedzinie produkcji energii elektrycznej w małych, przydomowych elektrowniach, np. poprzez rozwój programów finansowania i instalowania paneli fotowoltaicznych na budynkach domów jednorodzinnych i innych oraz sprzedawania nadprodukcji tej energii do dużych zakładów energetycznych.

Z prowadzonych podczas wspomnianych konferencji i szczytów klimatycznych dyskusji wynika, że niezbędnym jest rozwijanie innowacji ekologicznych, nowych proekologicznych źródeł energii, rozwój elektromobilności środków transportu. Niezbędnym jest rozwój i wdrażanie na masową skalę odnawialnych źródeł energii. Poza tym ważne jest zwiększenie skali zalesiania, ponieważ lasy i zawarta w nich flora pochłania dużą część emisji gazów cieplarnianych. Niestety chyba jedynym głównym pozytywnym skutkiem tych odbywających się konferencji i szczytów klimatycznych to jest propagowanie w mediach potrzeby zastosowania tychże reform proekologicznych. Natomiast skala podejmowanych realnie działań w tym kierunku, skala wzrostu wydatków wspartych dotacjami z budżetów państw na rozwój energetyki opartej na odnawialnych źródłach energii, na rozwój elektromobilności, doskonalenie procesów sortowania śmieci i recyclingu jest wciąż niewielka względem potrzeb zrównoważonego proekologicznego rozwoju prowadzonego według filozofii green economy. Moim zdaniem rozwój współpracy międzynarodowej celem większego i skuteczniejszego zintegrowania działań politycznych, biznesowych i społecznych w zakresie implementacji zasad zrównoważonego proekologicznego rozwoju gospodarczego, upowszechniania filozofii green ecology, wprowadzania innowacji ekologicznych, w tym reformowania sektora energetycznego i rozwoju odnawialnych źródeł energii, rozwoju elektromobilności, doskonalenia segregacji odpadów, rozwoju recyclingu jest niewystarczający, jest nadal zbyt mały.

Otóż duże, największe w kraju przedsiębiorstwa zarządzające elektrowniami wytwarzającymi ponad 95 proc. energii elektrycznej na podstawie spalania kopalin, w tym głównie węgla kamiennego i brunatnego znajdują się pod kontrolą albo Skarbu Państwa albo koncernów zagranicznych. W związku z tym możliwe jest rozwijanie proekologicznego interwencjonizmu państwowego. Jednak ten proekologiczny interwencjonizm państwowy realnie nie jest właściwie rozwijany i prowadzony. W mediach są publikowane spoty reklamowe emitowane w ramach prowadzonych kampanii społecznych, finansowanych przez państwo i sugerujących obywatelom, że duże przedsiębiorstwa energetyczne niby rozwijają na dużą skalę odnawialne źródła energii. Podczas gdy realnie są to przedsiębiorstwa wykorzystujące praktyki monopolistyczne i blokujące możliwości implementacji energetycznych innowacji ekologicznych. To, że są jakieś dotacje Unii Europejskiej w ramach, których możliwe jest dofinansowanie zainstalowanie na budynku domu jednorodzinnego, domu wielorodzinnego lub innego paneli fotowoltaicznych lub instalacji solarnego ogrzewania wody to jest to wyłącznie zasługą tego, że Polska jest członkiem Unii Europejskiej i zobowiązana jest do realizacji tego minimum proekologicznych reform w energetyce. Jednak neutralna dla środowiska i klimatu energetyka oparta na odnawialnych źródłach energii nie będzie się rozwijała na masową skalę jeżeli duże przedsiębiorstwa energetyczne wytwarzające zwykle ponad 95 proc. lub ponad energii elektrycznej na podstawie spalania kopalin będą mogły nadal wykorzystywać swe praktyki monopolistyczne. Wspomniane największe, dominujące w krajowym sektorze energetyki przedsiębiorstwa energetyczne w ramach wykorzystywania praktyk monopolistycznych stosują niekonkurencyjną politykę cenową skierowaną do prosumentów energii elektrycznej czyli gospodarstw domowych, które jednocześnie konsumują i produkują energię elektryczną.

Niekonkurencyjność polityki cenowej skierowanej do prosumentów energii elektrycznej polega na tym, że obywatele za odprowadzoną do tych firm energetycznych nadwyżkę wyprodukowanej energii elektrycznej otrzymują w rozliczeniu opłat rachunków za wykorzystaną i wytworzoną energię elektryczną jedynie nawet tylko połowę stawki tego co muszą płacić za konsumowanie energii elektrycznej wytwarzanej przez wspomniane duże firmy energetyczne. Poza tym tego typu polityka cenowa jest także stosowane wobec firm, które postawiły farmy wiatrowe lub zbudowały elektrownie paneli fotowoltaicznych i zaczęły odprowadzać nadwyżkę wyprodukowanej energii elektrycznej do wspomnianych największych, dominujących w krajowym sektorze energetycznym przedsiębiorstw zarządzających elektrowniami. W związku z tym budowa farm wiatrowych i elektrowni paneli fotowoltaicznych nadal nie jest rentowna. Kwestia tej niskiej rentowności ekonomicznej jest wynikiem obecnie prowadzonej polityki energetycznej polegającej na wspieraniu głównie dominujących w krajowym sektorze energetyki dużych przedsiębiorstw energetycznych wytwarzających ponad 95 proc. energii elektrycznej na podstawie spalania węgla kamiennego i brunatnego oraz znacznie mniejszego wsparcia prowadzonego w ramach proekologicznego interwencjonizmu państwowego skierowanego do pozostałych podmiotów, w tym mniejszych firm działających w różnych sektorach gospodarki oraz gospodarstw domowych, które mogłyby wytwarzać energię elektryczną w znacznie większej skali na podstawie rozwoju odnawialnych źródeł energii.

Z publikowanych w ostatnich latach wyników badań prowadzonych przez niezależnych klimatologów wynika, że w ostatnich latach proces ocieplania się klimatu Ziemi znacznie przyśpieszył i w związku z tym w czarnym scenariuszu przyszłych zmian klimatycznych temperatura na powierzchni Ziemi może się podnieść o 4 ° C do końca XXI wieku. Gdyby tak się stało to wówczas wielokrotnie wzrośnie skala niebezpiecznych dla człowieka kataklizmów klimatycznych, w tym susze, powodzie, pożary i anomalii pogodowych w wielu miejscach kuli ziemskiej. Problem jest bardzo poważny globalnie i w związku z tym wiele zależy od tego czy będzie się rozwijała współpraca międzynarodowa aby te problemy rozwiązywać i ich negatywne skutki ograniczać. Wobec powyższego koniecznie już trzeba zmienić strategię rozwoju opart