[Twinkle]

"- Czarny w białe pasy czy biały w czarne?
Andrea Agnelli podniósł głowę znad biurka.
- Co?
- Piłkarz Juventusu jest czarny w białe pasy czy biały w czarne pasy? - powtórzył cierpliwie Cristiano Ronaldo.
Andrea Agnelli chrząknął i poprawił okulary, nie przestając myśleć o słupkach i prognozach. I De Ligcie. Ostatnio bardzo intenstywnie myślał o Mathijsie De Ligcie.
- Nie teraz, Cristiano, jestem zajęty. Idź robić pompki.
- Już zrobiłem. A to jest bardzo ważne - z dziecięcym uporem powiedział stojący w drzwiach gabinetu Ronaldo.
- Jakie to ma znaczenie? - zapytał Agnelli. - Teraz stroje mają idealnie równe proporcje.
- Kołnierzyk jest czarny - nie dawał za wygraną Cristiano.
- Czyżby? Sprawdź jeszcze raz.
Tupot nóg na korytarzu oznaczał, że Andrea Agnelli zyskał pół godziny spokoju. Westchnął i zdjął połówkowe okulary, wiedząc, że zaraz dopadnie go migrena. Kilka miesięcy wcześniej zmieniono stroje, żeby raz na zawsze skończyły się te pytania - ale Cristiano Ronaldo nigdy nie odpuszczał. W żadnej sferze życia.

Ale mnie głowa n--------a, pomyślał Agnelli trąc oczy. Od samego początku Cristiano Ronaldo był jednoosobowym generatorem problemów o takiej mocy, że mógł zasilić nimi cały Turyn. Miał dwa rodzaje spraw - Cristiano i nieważne. W dni, w które nie udało mu się osiągnąć maksymalnego wyniku na maszynie z bokserską gruszką, był przygnębiony i ładował bramki z ponurą miną. Dopóki Portugalczyk nie strzelił przynajmniej stu goli, bramkarz rezerw nie mógł opuścić ośrodka i często musiał spać w samochodzie, bo nie miał już siły, żeby wejść po schodach do domu. Po paru tygodniach miał tego dosyć i zaczął stosować politykę biernego oporu, co sprowadzało się do tego, że leżał między słupkami i udawał, że nie żyje. Żywy czy nie - byloby głupio, gdyby taki dobry ciężar się zmarnował, więc Ronaldo brał go na plecy na zwyczajową serię tysiąca pompek. Podróżując w górę i w dół, rezerwowy bramkarz Juventusu z zamkniętymi oczami modlił się, żeby pan obsesja doskonałości zniknął z jego życia.

A Ronaldo nie znikał - nawet na chwilę. Sprzątaczki, które przyjeżdżały do ośrodka treningowego o wpół do szóstej, witało głośne klaskanie bosych stóp Portugalczyka, gdy nagi biegał tam i z powrotem po holu, krzycząc "SIIIIIII!!!". Trzeciego dnia w klubie dorobił sobie klucze i nie musiał już wychodzić ze wszystkimi. Godzinami relaksował się w specjalnie dla niego opracowanej mieszaninie alg, srebra koloidalnego i schłodzonego piżma i unosił się w tym k-------e jak poduszkowiec. Na koniec procesu regeneracji rozdzielał swoje ciało na dwie części, rozpędzając je do ogromnej prędkości w miniaturowym zderzaczu hadronów w klubowej piwnicy i zderzał ze sobą, żeby wszystkie kwarki porządnie się wymieszały.

Jego samopoczucie było bezpośrednio związane z jego formą fizyczną - a że ta była niezmiennie najlepsza na świecie, to z twarzy Cristiano Ronaldo nie schodził uśmiech. Zasępiał się tylko, gdy ktoś inny zdobył bramkę albo gdy został o------y taki szajs jak z tymi koszulkami, ale w pozostałe dni szalony Portugalczyk był w stanie po locie odróżnić jastrzębie od czapli.

Twardszy, lepszy, szybszy i silniejszy.
Chodząca dominacja genetyczna, którą zapewniały mu nadliczbowe chromosomy."

via Melodroma.
#juventus #pilkanozna #heheszki

[Beeercik]

@Twinkle: Piękne, w połowę opisanych rzeczy byłbym w stanie uwierzyć znając tego świra (ʘ‿ʘ)

Pan Maszyna.

[Twinkle]

@Beeercik: Przychodzisz o 6 na trening i on już tam jest, klaszcze stopami krzycząc "SIIIIIII!".

[Lord_Mefisto]

@Twinkle: Coś pięknego, gdzieś jest tego więcej? Czytałbym jak p------n.

[Twinkle]

@Lord_Mefisto: Fanpage Melodroma na fb.