[tobaccotobacco]

#anime #bajeksto
2/100

Seihou Bukyou Outlaw Star (1998), TV, 2-cour
studio Sunrise

Koniec lat 90-tych to dla przygodowego sci-fi okres dziwnego przejścia od produkcji pospolicie rozrywkowych do wynurzeń na temat natury ludzkiej i kosmicznej, łącznie z obowiązkowymi dla okresu post-Evangelionowskiego dziewczętami sztucznie wytworzonymi i bolesnymi wspomnieniami, paraliżującymi bohatera w kluczowych momentach. Mimo tego wyczuwalnego trendu, Outlaw Star stoi w niejakim rozkroku między epokami, bo to produkcja przecież całkiem zabawna i lekkoduszna, a zarazem główny bohater to straszny babiarz i niejednoznaczny moralnie zawadiaka.

Ocieplają mu wizerunek wszędobylskie urodziwe panie i wierny kompan, dziecięcy geniusz mechaniki. W tym składzie ożywią mówiący statek Outlaw Star i obrabują prastary galaktyczny skarbiec (czy na pewno?), a na drodze staną im kosmo-karatecy, wszelkiej maści łowcy nagród, niski budżet na animację i okazjonalne dłużyzny. Stylistyka chińska wylewa się z ekranu, tworząc miszmasz Dzikiego Zachodu z Wuxią. Ot taka anime wersja serialu Firefly, jednak z większym naciskiem na Wuxię, niż na Dziki Zachód.

Serial wyrósł z seinen mangi, zatem tak go też traktujmy. Nie jest to jednak ani sympatyczna kosmiczna rozwałka, ani dorosły moralitet, stoi o ligę niżej od wydanego zaledwie sezon później Cowboy Bebop na obu polach, mimo autorstwa tegoż samego studia Sunrise. Rodzynkiem w obsadzie głosowej jawi się p. Yuko Miyamura, znana z grania Asuki w NGE, tutaj wcielająca się w jeszcze bardziej zuchowatą złośnicę, księżniczkę Aishę Clan-Clan.

Można to oglądać, a jakże. Muzyka klimat robi obłędny, żarty bywają świeże, sprośności nie brakuje, młócka na lasery i supermoce w chińskich smakach może się podobać, a sromota oprawy nie odbiera widzom dobrej zabawy. Słowem - rzemiecha, miejscami niesolidna, lecz z pazurem. Dobry aperitif na resztę sci-fi cudeniek z roku 1998 (Bebop, Trigun, Lain...).