[T.....r]

Helen the Baby Fox aka Kogitsune Heren https://www.imdb.com/title/tt0808336/

Matka chłopca o imieniu Taichi zostawia syna na jakiś czas, skupiona na karierze fotografa wylatując z kraju. Dziecko wydaje się żyć w swoim własnym świecie, jakby obok swoich rówieśników w szkole, często śniąc na jawie, za co jest wytykany przez inne dzieci. Pewnego razu, wracając do domu z zajęć, znajduje chore małe lisiątko, prawdopodobnie porzucone przez matkę. Taichi postanawia się nim zająć, odnajdując w tej sytuacji alegorię swojego własnego życia. Walka o przywrócenie małego liska do normalnego życia w lokalnym ośrodku weterynaryjnym u boku osobliwego doktora i jego asystentki, to jednocześnie podróż przez wyobraźnię dziecka, zmierzająca do słodko-gorzkiego finału i wartościowej lekcji.

Nie nastawiałem się na wielkie fajerwerki, ponieważ ten gatunek niekoniecznie zawraca mi w głowie, bez względu jak dobry by nie był. Po prostu nie jestem targetem. Jakkolwiek, reżyserowi udało się w całkiem niezły sposób zbalansować aspekt kina familijnego z dramatem. Nie spodziewajcie się rzewliwej, wyciskającej łzy i chwytającej za serce historii. Koloryt dramatu został uchwycony raczej w wersji soft. Za aspektem familijnym przemawia duża ilość zwierząt obecna w filmie jak i łagodny/przyjazny wydźwięk całokształtu bez ostrych zakrętów w toku prowadzenia fabuły. Wiele sielankowych pejzaży japońskiej prowincji cieszy oko widza. Jest też parę tzw. "Awww" momentów z pluszowym liskiem (to chyba dla kobiet). Całość okraszona całkiem sporą dozą subtelnego humoru. Muzyka nie gra pierwszorzędnych skrzypców, stanowi raczej tło przybierając typowy charakter dla tego typu produkcji (jakieś łagodne pianinko, cymbałki, skrzypce, itd.). Podsumowując, film może niekoniecznie dla mnie, jednak powiem szczerze, że mnie nie zanudził, chociaż wliczałem to w koszta jego oglądania. Za całokształt wystawiam pozytywną cenę 6,5/10.

#asiancinematics #kinoazjatyckie #kino #kinofamilijne #film #dramat