Wpis z mikrobloga

Przegrywowy Kurs C++

#preclabojezceplusem

Wpis 2 - Podstawowe elementy kodu

SŁOWEM WSTĘPU

Uczę się razem z Wami i zapisuję wszystko tak jak udaje mi się zrozumieć. Niektórych rzeczy mogę być trochę niepewny, ale sprawdziłem tekst i zawiera wszystko co potrzebne do poskładania i zmodyfikowania tego kodu. Jeżeli nie jestem odnośnie czegoś pewien to zaznaczam to i na pewno do tego wrócimy. Na ten moment wiemy co z tym zrobić, później poroztrząsamy jaki jest sens egzystencji tych fragmentów. Wiem, że to może nie mega efektywne, ale w sumie podobnie to płynie w podręczniku i jakoś specjalnie mi nie przeszkadza. No, to do dzieła.

CZĘŚĆ WŁAŚCIWA

Ostatnio skończyliśmy na utworzeniu projektu. Znajdował się w nim przykładowy, powitalny kod. Jest dość prosty więc możemy sprawdzić jak działa i czegoś się dzięki temu nauczyć. Kod wygląda tak:

#include

using namespace std;

int main ()

{

cout << "Hello, World!" << endl;

return 0;

}

Przeanalizujmy poszczególne elementy wychodzące w jego skład

1.
#include

Polecenie include musi znajdować się zawsze na początku kodu. Sprawia, że przed utworzeniem działającej wersji programu, wstawia do niego plik nagłówkowy o nazwie, którą podajemy w trójkątnym nawiasie. Pliki nagłówkowe odnoszą się do całości programu i zawierają funkcje, których możemy używać. Występują różne ich rodzaje i posiadają one różne zastosowania. W tym przypadku jest to plik nagłówkowy o nazwie iostream, plik ten ma dość szeroką gamę zastosowań więc będziemy korzystać z niego dość często.

2.
using namespace std;

Kolejny fragment, który pojawia się w niemal każdej aplikacji C++ więc będzie trzeba go po prostu zapamiętać. Na razie wystarczy nam wiedzieć, że odnosi się do pierwszej linijki czyli #include i pozwala posługiwać się skróconymi wersjami funkcji zawartych w tym pliku nagłówkowym

Zwróćcie uwagę na to, że ta komenda zakończona jest średnikiem. To ważna część języka C++ i w ten sposób dajemy znać, że zakończyliśmy wydawanie instrukcji i można przejść dalej. Przy szybkim pisaniu łatwo się pomylić i wstawić dwukropek, więc w razie błędu zawsze dobrze sprawdzić najpierw czy to nie to

3.
int main ()

main () to nazwa funkcji podstawowej, koniecznej do uruchomienia programu. Trochę jakby symbolizuje jego właściwy początek i dlatego musi się znajdować w każdym kodzie. Przed funkcją main () musimy zawsze określić typ wartości jaką będzie ta funkcja zwracać, w tym przypadku jest to int, które oznacza liczby całkowite. Taka forma obowiązuje przy prostszych programach. Na razie do zapamiętania, wrócimy do tego później. Dodam tylko jeszcze, że poprzez zwracanie określonych wartości program może komunikować się z systemem.

4.
Nawiasy klamrowe { i } oznaczają początek i koniec funkcji i to pomiędzy nimi wstawiamy konkretne instrukcje.

5.
cout <<

To instrukcja pozwalająca wstawiać tekst znajdujący się w cudzysłowie.

6.
<< endl;
\n

<< endl to znak, że w tym miejscu kończy się wiersz i jako, że to zakończenie pewnej sekwencji, dodajemy na końcu średnik. należy zwrócić uwagę na to, że na końcu tego polecenia znajduje się mała litera L, a nie 1, tutaj też łatwo się pomylić.

Jeżeli chcemy pisać tekst na kilka wierszy, zamiast z << endl lepiej skorzystać ze specjalnego symbolu \n wstawianego na końcu tekstu w cudzysłowie i także oznaczającego koniec wiersza, ale pozwalającego pisać od następnej linijki bez potrzeby dodawania komendy cout << W tym przypadku średnik wstawiamy dopiero po ostatniej linii naszego tekstu. Działa to tak:

cout << "Hello, World!\n"
"Hello and thank you!\n";

7.
return 0;

Formuła na zakończenie zwracająca określoną wartość. W tym przypadku nie jest konieczna, bardziej przyda się później i wtedy zajmiemy się nią dokładniej, tak jak i funkcją int main ()

SŁOWO KOŃCOWE

Na razie to tyle, no nie było to lekkie zadanie, ale mniej więcej ogarniam co do czego służy i na tej bazie będzie można coś budować. Warto jest zrobić sobie ściągawkę z tymi wszystkimi funkcjami i mieć ją zawsze pod ręką. Po jakimś czasie da radę pewnie to zapamiętać. Jak zrobię swoją to może załączę, w którymś z kolejnych wpisów.

Jeżeli będę miał potrzebę dodać jakieś informacje do tego wpisu, zrobię to najprawdopodobniej poprzez komentarz.

#przegryw #wychodzimyzprzegrywu
  • 16
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

1. Includy na początku pliku to powszechna i prawidłowa praktyka, ale nie 'musi' tam być.

2. Deklaracja using namespace std; to zło i fatalna praktyka, wykorzystuj chociaż using std::cout; jeśli musisz.

3. Zapoznaj się z pełną deklaracją main.

5.
  • Odpowiedz
@mrocznyprecel: jeśli będzie trzeba wyjść z domu to niestety nie mogę się zgodzić. Jako hakier powinieneś to zrozumieć, w mojej liście komend nie ma a jak to wpisuje to mi wyskakuje więc to nie możliwe, jeśli chodzi o zabójstwo to mogę to przemyśleć ponieważ w wieku 4 lat chodziłem na kurs karatę a w grze ass ins kret (2007) opanowałem wszystkie ataki wręcz, także posiadam w tym doświadczenie i umiejętności
  • Odpowiedz
@Ferdek1212: No jak oboje zostaniemy to przehulamy ten hajs normalnie tak, że kamień na kamieniu nie zostanie. Trochę przesadziłem z ilością informacji dzisiaj, postaram się krótsze wpisy robić, bardziej opisowe i częściej, żeby lepiej wchodziło do głowy. Jutro będzie coś lajtowego, a do informacji z tego wpisu jeszcze będę wracał to jakoś się to dotrze.
  • Odpowiedz
@uczihaobito: W sprawie zabójstwa można zrobić tak, że cel przyjdzie do Ciebie do domu i tam załatwisz go swoją znajomością sztuk walki. Ewentualnie możesz pohakować jego supernowoczesne mieszkanie, żeby zabiła go sokowirówka przy śniadaniu. Dogadamy się. Miałem lekkie wątpliwości, ale wspomnienie wiadomej gry je rozwiało. W naszej szkole zabójców, to wszyscy się uczą właśnie tajników zawodu grając w tę grę i mają bardzo długą przeżywalność. N-------i na robocie zawsze spoko,
  • Odpowiedz