Aktywne Wpisy
zloty_wkret +110
Pomyślcie sobie, że dzisiaj gdzieś w Polsce jacyś strudzeni życiem, prości rodzice, wiążący ledwo koniec z końcem, zaproszą na wielkanocne śniadanie swoją córkę, która puściła się z murzynem i teraz wychowuje samotnie czarne dziecko, i będą tak w czwórkę siedzieć i udawać, że wszystko jest ok. Ależ to musi być życiowa porażka dla takich rodziców, że córka im takie coś odwaliła, a jednocześnie jaki to musi być dysonans emocjonalny pomiędzy miłością do
źródło: 8l1zv1
Pobierz
lepaq +88
Idiokracja
źródło: GJ5yyfJX0AAMt9A
Pobierz
Władcy Śródziemia- Aragorn II
Dzieje ludzkich władców są barwne, pełne potyczek i zwrotów akcji. Każdy, kto zasiadał na tronie i zostawał głową królestwa, musiał mieć za sobą bagaż doświadczeń życiowych i wiedzę o świecie. Dzisiaj chciałbym napisać o kimś, kto miał naprawdę niesamowite doświadczenia i co jak co, ale przyczynił się do uratowania świata przed siłami zła. Mowa oczywiście o Aragornie I. Ale zacznijmy od samego początku.
Aragorn już w dzieciństwie doświadczył okrucieństwa życia, jego ojciec Arathorn II zginął od orkowej strzały, gdy ten miał dwa lata (jako ciekawostkę dodam, że Arathorn II był najkrócej rządzącym Wodzem w historii, lata jego panowania określa się na zaledwie 3). Aragorn od tamtej chwili został ostatnim żyjącym z rodu Elendila (był to ród władców ludzi z przeszłości Śródziemia), z tego względu, bojąc się o jego cenne życie, wraz z matką zabrano go do Rivendell, na dwór Elronda. Od tamtej pory przyjął elfickie imię Estel, czyli Nadzieja. Bynajmniej nie dlatego, że chciał utożsamić się ze swoimi nowymi pobratymcami, a z powodów bardziej ważnych. Chciano utrzymać fakt istnienia dziecka Isildura w tajemnicy przed szpiegami Saurona. Obrazuje nam to, jak ważne życie Aragorna było nie tylko dla sił dobra, ale i ciemności.
Jednak wszystkie intrygi, które krążyły wokół jego postaci, zostały ukryte przed nim samym, i dopiero kiedy w wieku 20 lat osiągnął pełnoletność, dowiedział się on od Elronda o swoim prawdziwym imieniu i pochodzeniu. Otrzymał od niego także pierścień Barahira, a także szczątki Narsila, miecza Elendila (oba te przedmioty mają bardzo ciekawą i długą historię, więc opiszę je kiedy indziej). Już dzień po tym poznał Arwene i zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia.
No dobrze, ale w końcu musiał opuścić Rivendell i rozpocząć dorosłe życie, nie mógł chować się przed siłami zła do śmierci. Jak więc wyglądało jego życie jako Strażnika?
Ano było dość barwne. Już jako Aragorn II, a nie Estel, został szesnastym Wodzem Dúnedainów Północy. Była to grupa początkowo zrzeszająca rozproszonych po świecie Dúnedainów z powodu zniszczenia Arnoru, czyli ich państwa. Jednak już od początku jej istnienia nie zapomniano roszczeń Dúnedainów względem Gondoru, który im się należał. I tutaj poruszamy bardzo ciekawą kwestię, mianowicie wyrażano to poprzez utrzymanie tradycji w nadawaniu imion, które zawsze rozpoczynał przedrostek Ar(a) – królewski. Teraz wiadomo, dlaczego wszyscy z rodu Dúnedainów (do którego należał także ród Aragorna), mieli imiona rozpoczynające się na "Ar"; Arathorn, Aragorn i tak dalej. Ale odchodząc od tematu Dúnedainów: w roku 2956 Aragorn poznał Gandalfa, z którym się zaprzyjaźnił. Prawdopodobnie była to najważniejsza znajomość w jego życiu. W dalszych latach odbywał dalekie wędrówki, służył w armiach króla Rohanu Thengla i namiestnika Gondoru Ectheliona II. Tutaj przyjął kolejny przydomek, który brzmiał Thorongil czyli Orzeł Gwiazdy.
Wróćmy do wątku miłosnego między nim, a Arweną. W roku 2980 TE w Lothlórien, inaczej zwanej Doliną Śpiewającego Złota, ponownie spotkał swoją ukochaną i tam, na Cerin Amroth, przyrzekli sobie miłość. Jednak jej ojciec Elrond nie chciał wydać swojej córki za byle człowieka, chyba, że byłby królem Arnoru i Gondoru.
I ponownie uciekamy z tego romantycznego wątku, a wracamy do szarej rzeczywistości. Przed rokiem 3000 Gandalf uświadomił Aragorna o istnieniu Shire i od tamtej pory oboje pilnowali granic tego kraiku miodem i mlekiem płynącego. I bardzo dobrze, hobbici głównie dzięki nim mieli święty spokój i większość świata się o nich nie dowiedziała.
A teraz udajmy się o 18 lat w przyszłość i porozmawiajmy o tym, jak Aragorn poprowadził drużynę pierścienia ku uratowaniu całego Śródziemia.
30 września roku 3018 TE Aragorn (zwany już wtedy także jako Obieżyświat) spotkał się z Frodem Bagginsem i postanowił mu towarzyszyć. Poprowadził go do Rivendell, po naradzie u Elronda został jednym z dziewięciu członków legendarnej już Drużny Pierścienia, w której skład wchodzili także: Legolas, Gimli, Merry, Pippin, Sam, Frodo i Boromir. Po wielu nieprzyjemnych przygodach Aragorn wyprawił ciało Boromira (zabitego przez orków Sarumana) w ostatnią podróż przez wodogrzmoty Rauros. Następnie wraz z Legolasem i Gimlim wyruszył w pościg za orkami. Dotarli do Rohanu, Aragorn został jednym z dowódców w bitwie o Rogaty Gród. W towarzystwie swoich kompanów Legolasa, Gimliego oraz Szarej Drużyny przeszedł Ścieżką Umarłych, by z pomocą Umarłych z Dunharrow pokonać korsarzy w Pelargirze. Poprowadził też liczny oddział żołnierzy Gondoru do bitwy na Polach Pelennoru, gdzie diametralnie odwrócił jej przebieg. Ostatnią, szaleńczą bitwę stoczył pod bramami samego Mordoru, a dokładnie pod twierdzą Morannon. W bitwie tej uczestniczyli wszyscy zaangażowani w losy Drużyny Pierścienia i całą skomplikowaną historię ratowania świata. Była to walka skazana na porażkę dla ludzi, ale nikt nawet nie łudził się, że wygrają. Miała ona odwrócić oko Saurona od Góry Przeznaczenia i dać Frodowi oraz Samowi jak największą swobodę działa. I przyniosło to zamierzony efekt w 100%. Właśnie dzięki temu udało się zniszczyć Pierścień Władzy.
Aragorn jako prawowity król
Po zniszczeniu władcy ciemności Saurona i ostatecznej klęsce sił zła Aragorn koronowany został na króla Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru i przyjął kolejny przydomek, tym razem Ellesar, co znaczy Kamień elfów. I teraz ponownie wracamy do wątku miłosnego! Elrond jasno postawił warunek, że Aragorn będzie mógł poślubić Arwenę, jeśli ten zostanie królem Gondoru i Arnoru. I proszę, Aragorn II dokonał tego i ją poślubił. Wraz z ich małżeństwem powstał ród królewski Telcontar co znaczy Obieżyświat.
Aragorn II zmarł w 120 roku CE, żył 210 lat.
I tak mniej więcej prezentuje się Aragorn II, syn Arathorna i Gilraeny, władca Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru.
źródło: comment_Lh3xER0EVb3zirxOK59qrOz2FaGEXi4f.jpg
PobierzCiekawi mnie z czego korzystałeś?