Aktywne Wpisy
RDiP +5
#ukraina #rosja #wojna
Wykopki jednym słowem, ręce opadają. Nie wiadomo kto wysadził tą tamę bo zarówno ani jednym ani drugim się to nie opłacało, ale już wszyscy od razu, że to Rosjanie na pewno. Nord stream też wysadzili? Bo jednak po czasie wyszły zupełnie inne ekspertyzy. Oj wykopki wykopki. Nie wynosicie żadnych wniosków z historii. Czuję, że większość na tym portalu to Ukraińcy...
Wykopki jednym słowem, ręce opadają. Nie wiadomo kto wysadził tą tamę bo zarówno ani jednym ani drugim się to nie opłacało, ale już wszyscy od razu, że to Rosjanie na pewno. Nord stream też wysadzili? Bo jednak po czasie wyszły zupełnie inne ekspertyzy. Oj wykopki wykopki. Nie wynosicie żadnych wniosków z historii. Czuję, że większość na tym portalu to Ukraińcy...
mirko_anonim +4
✨️ Obserwuj #mirkoanonim
Mirki, coś jest na rzeczy i chyba macie racje. Poznałem bardzo fajną dziewczynę, ona 24, ja 32 i zaczęliśmy rozmawiać o naszej przeszłości. Oczywiście, że miała 18 partnerów seksualnych. Od osiemnastki to 3 rocznie i jakoś tłumaczenie "Ale ja mam niską samoocenę i tym sobie ja podnoszę" jakoś na mnie w ogóle nie działa. Rozumiem 5, rozumiem 10, ale prawie 20? W tym tempie to ona do 30 będzie
Mirki, coś jest na rzeczy i chyba macie racje. Poznałem bardzo fajną dziewczynę, ona 24, ja 32 i zaczęliśmy rozmawiać o naszej przeszłości. Oczywiście, że miała 18 partnerów seksualnych. Od osiemnastki to 3 rocznie i jakoś tłumaczenie "Ale ja mam niską samoocenę i tym sobie ja podnoszę" jakoś na mnie w ogóle nie działa. Rozumiem 5, rozumiem 10, ale prawie 20? W tym tempie to ona do 30 będzie
Tytuł: Byłem ostatnim cesarzem Chin
Autor: Pu Yi (oficjalnie)
Gatunek: Autobiografia
★★☆☆☆☆☆☆☆☆
Najważniejszą informacją o tej książce jest data wydania -
Książkę jest podzielona na dwa tomy. Pierwszy to życie Pu Yi do około 1932, a drugi to jest życie od 1932 - czyli jako Prezydent, a później Cesarz marionetkowego państwa Mandżukuo. Pierwszą część można spokojnie przeczytać, a nawet się w nią wciągnąć. Druga to papka propagandy maoistowskiej i to wyjątkowo niskich lotów. O ile w pierwszym tomie można dać wiarę, że cenzor zbytnio nie ingerował w tekst Pu Yi'ego, tak drugi tom to soczysty strzał w pysk niewyrafinowaną propagandą, napisana najprawdopodobniej przez jakiegoś oficjela politycznego. W pierwszym tomie autor trochę nam nakreśla tło upadku dynastii Qing, o koronacji i abdykacji jest bardzo niewiele. Najwięcej pisze o życiu w Zakazanym Mieście w okresie Republiki Chińskiej, o swojej fascynacji zachodnią kulturą, o relacjach rodzinnych, a także o losie po wyrzucenia z wielowiekowej siedziby Cesarzy Chin. No i jest ten drugi tom Z początku propaganda jest powiedzmy na 4tym biegu. Pu Yi pisze o sobie jako o tyranie (miał maltretować służbę), decyzje miał podejmować tylko po to, aby zachować swoje życie, miał się zachowywać tchórzowsko i paranoicznie w taki sposób, który nie daje nawet pozoru wiarygodności. Dalej mamy prawdziwy 6ty bieg: zachwyty nad chińską gospodarką lat 50, troską o los zwykłego człowieka, niesamowite możliwości awansu, niespodziewana łaska Komunistycznej Partii Chin wobec Japończyków. W tej części Pu Yi doświadcza( przynajmniej to nam próbuje sprzedać autor, kimkolwiek on był) katharsis. Pisze o sobie per zbrodniarz wojenny(XD), uczy się prostych czynności (udaje, że nie umiał wiązać sznurówek, rozróżniać jarzyn), o więzieniu pisze jako o słusznej i potrzebnej reedukacji.
#chiny
Źródło historyczne gówno warte. Aha, filmu Bertolucciego jeszcze nie oglądałem.
#bookmeter
Wpis został dodany za pomocą skryptu do odejmowania
!Dzięki niemu unika się błędów w działaniach
!Pobierany jest zawsze ostatni wynik