[T.....i]

#ciekawostki #film #kino #skandale #turqino

Słyszeliście kiedyś o Roscoe Arbuckle'u? Jeżeli nie, to opowiem wam dziś historię pierwszego wielkiego skandalu w Hollywood.

Ważnym elementem klasycznej, slapstickowej komedii jest czyjeś nieszczęście. Dobrze wiedział o tym urodzony w 1887 roku Arbuckle, od dzieciństwa zmagający się z pokaźną jak na tamte czasy tuszą. Wcześnie pozbawiony rodziców i zmuszony do zarabiania na własne utrzymanie, dzięki wsparciu sławnego Macka Senneta (wypromował on w swoich filmach m.in. Charliego Chaplina) odkrył swój dar do komedii fizycznej – duża waga nie przeszkodziła mu w byciu zaskakująco gibkim i zwinnym. Wystarczy dodać do tego zdolności wokalne, talent do odgrywania naiwnego idioty i voilà – gwiazda ekranu gotowa. Po dołączeniu do słynnej komediowej grupy Keystone Cops Roscoe zyskał miłość publiczności i dość oczywisty pseudonim Fatty, czyli Tłuścioszek.


Przenieśmy się teraz do 5 sierpnia 1921 roku, Dnia Pracy.

Roscoe, kompletnie wyczerpany po sesji nagrywania trzech filmów dla Paramount Pictures, wraz z przyjaciółmi wynajął apartamentowiec na samym szczycie ulubionego hotelu Westin St. Francis w celu rozkręcenia przyjęcia. Pokoje 1219, 1220 i 1221 szybko wypełniły się znajomymi z Hollywood, pięknymi kobietami i pędzonym nielegalnie alkoholem. Podczas gdy ubrany w elegancką piżamę i szlafrok Arbuckle kręcił się po pomieszczeniach ze szklanką trunku w dłoni i częstował obecnych jedzeniem, wielu gości znikało w parach za drzwiami sypialni na godzinę lub dwie i z powrotem rzucało się w wir upojenia.


Niestety los zarządził, że w tym samym hotelu znajdowała się pewna kruczowłosa piękność, która wkrótce miała doprowadzić do upadku artysty – 26-letnia Virginia Rappe.

Panna Rappe miała swoje powody do zjawienia się na przyjęciu i utopieniu żali w alkoholu – jako młoda aktorka i modelka, w wolnych chwilach ścigająca się dla odprężenia w wyścigach samochodowych, mimo urody i wdzięku nie odniosła znaczącego sukcesu w Fabryce Snów. W jej filmografii widniały tylko małe, rzadko określone rólki ”w tle” (Miała między innymi okazję do pojawienia się na tym samym kadrze co Arbuckle jako kobieta siedząca na tyle samochodu w krótkiej komedii ”Rzeźnik” (1917)) .

W pewnym momencie imprezy Virginia i Roscoe wstąpili razem do pokoju aktora. Niedługo potem zza ściany do salonu dobiegł krzyk modelki. Kiedy zaalarmowani goście wtargnęli do pokoju, Virginia wiła się z grymasem bólu na pościeli, a Roscoe zdążył tylko zawiadomić lekarza zanim udał się do kina w celach prywatnych. Według jego wersji (której potem pieczołowicie się trzymał), pozwolił dziewczynie położyć się na łóżku słysząc jej narzekanie na złe samopoczucie.

Rappe natomiast miała wycedzić słowa, które na zawsze przekreśliły karierę Arbuckle'a:

To on mi to zrobił!

Virginia została wkrótce przetransportowana do szpitala i zmarła kilka dni później na zapalenie otrzewnej. Arbuckle został oskarżony o morderstwo pierwszego stopnia.

Temat natychmiast podchwyciły media, snując różnorodne teorie – Roscoe miał dodać truciznę do szklanki Rappe, pobić ją lub - jako że gazety nie mogły zostawić sugestywnie brzmiącego nazwiska Virginii spokojnie – zgwałcić i przygnieść swoim ciałem. Podobne zarzuty postawiła na stół znajoma aktorki, Maude Delmont, również obecna na przyjęciu. Jej oskarżenie okazało się jednak być atencyjną prowokacją, gdyż śledztwo wykazało, iż na ciele nie znaleziono śladów przemocy, a Roscoe nie miał ze śmiercią Virginii nic wspólnego. Został więc wyczyszczony ze wszystkich oskarżeń.


Ludzie jednak woleli wiedzieć swoje i Hollywood drżało pod plotkami o kolejnych perwersjach seksualnych dotychczas najukochańszego aktora kina niemego. Tłuścioszek stał się w ich oczach sadystycznym potworem. Trzy procesy sądowe zrujnowały go zarówno finansowo (wszystkie długi w końcu spłacił Buster Keaton z przyjaciółmi), jak i psychicznie - ze względu na kontrowersje wszelkie filmy z jego udziałem zostały zbanowane i przestały być wyświetlane w całym kraju, a żona aktora wkrótce złożyła wniosek o rozwód. W tym samym czasie publika lgnęła do tytułów z Rappe, promujących ją jako tragicznie zmarłą gwiazdę.

Przez lata Roscoe reżyserował filmy pod pseudonimem William Goodrich (imieniem i nazwiskiem ojca), kiedy w 1933 roku w gazetach pojawił się artykuł "Czy Fatty Arbuckle nie zasługuje na przerwę?", wspierany przez wiele znanych nazwisk kina. 29 czerwca Tłuścioszek mógł w końcu ujawnić się i podpisał umowę z wytwórnią Warner Bros, okraszając tę decyzję słowami:

To najlepszy dzień mojego życia.

W nocy, tego samego dnia, zmarł we śnie na zawał.

Buster Keaton, zapytany o śmierć przyjaciela, powiedział:

Odszedł z powodu złamanego serca.

[T.....i]

Zdemolowany pokój hotelowy

[T.....i]

Arbuckle podczas procesu sądowego

[FNwsk]

Pechowo. Jednak chyba, życie to tylko kolejna scena, w której dodatkowo gramy jednocześnie wiele ról a "śmierć" jednej ma dużą szansę "zabić" pozostałe albo nas.
I mimo wszystko, z perspektywy czasu, takie sytuacje stają się jedynie ciekawostką lub są zapominane a życie jakoś się toczy.