[M.....u]

---> #ksiazkiboners <--- (więcej ciekawych okładek)

Egon Bondy, Szaman

Šaman” (1976) to jedna z najbardziej znanych, obok powieści „Invalidní sourozenci” („Kalekie rodzeństwo”), i najbardziej cenionych powieści w dorobku Bondy’ego, wydana po raz pierwszy w samizdacie, w 1976 r. Akcja tej radykalnej, zaangażowanej społecznie antyutopii z elementami groteski i pornografii rozgrywa się w prehistorycznej wspólnocie neolitycznej przypominającej swoją strukturą totalitarne systemy komunistyczne. Losy starzejącego się szamana, który pełni rolę duchowego przywódcy hordy jaskiniowców, odzwierciedlają przewrotność tamtej epoki. Już I.M. Jirous zauważył, że główny bohater to stylizowany portret samego autora tej książki, który łączy ze sobą elementy samooskarżenia i apologii. Uzupełniający powieść cykl wierszy sprawia, że „Szaman” przekracza granicę między „dydaktyczną epiką a konfesyjną liryką”. Książkę opublikowano po raz pierwszy w nieocenzurowanej wersji dopiero w 2007 r.

Zobaczyłam u znajomego na półce i nie było już przebacz, musiałam go namówić na pożyczenie. "Ale ja jeszcze jej nie przeczytałem" - "No to parę dni nie robi różnicy, akurat sobie ją myknę i Ci szybko oddam" - "No dooobra". ;) Zaintrygował mnie opis i b. wysokie oceny od osób, które obserwuję na LC i które są ze mną w miarę kompatybilne czytelniczo. Ciężka w odbiorze (pomimo użycia jasnego tła), dość psychodeliczna okładka i treść, która również nie wydaje się być kolejnym czytadełkiem do autobusu. Zobaczymy.

#ksiazki #antyutopia