Wpis z mikrobloga

Zacząłem przygotowywać znalezisko, zastanawiam się jednak, czy będzie na nie zapotrzebowanie. Dlatego przedstawiam pierwszą część (z około dziesięciu) do oceny.

Jakiś czas temu na Wykopie pojawił się wykop o 10 Najbardziej Zabójczych Minerałach Świata. Był to słabej jakości artykuł będacy słabej jakości tłumaczeniem oryginału "Killer Minerals: The world's 10 Most Deadly Minerals "

Uznałem więc, że Wykopki zasługują na więcej i lepszej jakości. Przedstawiam więc własne tłumaczenie ww. artykułu oraz tłumaczenie artykułu "10 Most Deadly Rocks and Minerals" W promocji dorzucam jeszcze własne komentarze.
Zapraszam do lektury.

Chalkantyt
[geologyin.com] Chalkantyt (pentahydrat siarczanu miedzi) to jasnoniebieski minerał krystalizujący z roztworu w laboratoriach naukowych i domowych zestawach chemicznych. Chalkantyt nigdy nie powinien być lizany dla sprawdzenia zawartości soli przez naukowców-amatorów, grozi to skrajnym przedawkowaniem miedzi. Przez rozpuszczenie tego niebieskiego minerału w stawie zniszczymy wszystkie algi oraz spowodujemy wielkie zagrożenie dla środowiska. Jest on rozpuszczalny w wodzie i możne rekrystalizować z roztworu. Miedź w tym minerale jest biodostepna i jest toksyczna dla roślin oraz, w dużych ilościach, dla ludzi.

[listverse.com] Uwodzicielko błękitne kryształy chalkantytu składają się z miedzi, siarki, innych pierwiastków i wody. Układ ten sprawia, że miedź, która jest niezbędna organizmowy lecz toksyczna w nadmiarze, staje się skrajnie biodostępnym kryształem. Innymi słowy, miedź staje się rozpuszczalna w wodzie i może być przyswajalna w dużych ilościach przez rośliny i zwierzęta, osłabiając je a następnie zabijając poprzez wyłączanie procesów życiowych. Chalkantyt nigdy nie powinien być lizany dla sprawdzenia zawartości soli przez naukowców-amatorów, grozi to skrajnym przedawkowaniem miedzi. Przez rozpuszczenie tego niebieskiego minerału w stawie zniszczymy wszystkie algi oraz spowodujemy wielkie zagrożenie dla środowiska.

[Komentarz] Chalkantyt to krystaliczny minerał będący uwodnionym siarczanem miedzi - CuSO4·5H2O
Największy z nim problem polega na tym, że bardzo łatwo rozpuszcza się wodzie w wyniku czego powstają jony miedzi - Cu2+. Szacuje się że, w zależności od formy, przyswajalność miedzi dla człowieka wynosi od 5% do 20%. Miedź z siarczanów uznaje się za bardzo biodostępną.
Miedź jest istotnym mikroelementem jednocześnie w nadmiarze staje się toksyczna, tak więc wykres dawka-odpowiedź organizmu ma kształt litery U, czyli: kiedy miedzi jest za mało - źle, kiedy miedzi jest za dużo - źle. I trzeba się wpasować. Organizm człowieka wykorzystuje miedź do produkcji różnych enzymów (bez wchodzenia w szczegóły, to już broszka biologów). Dzienne zapotrzebowanie na miedź szacuje się na 0,97-3.0 mg/dzień dla dorosłych (RDA). WHO zaleca minimalną dzienną dawkę na 1,3 mg/dziennie.
Maksymalna dawka dzienna nie powodująca efektu toksycznego została określona na poziomie 10 mg.
W przypadku siarczanu miedzi (II) (nasz chalkantyt, tyle że nieuwodniony) dawka toksyczna dla człowieka to około 20g. Objawy zatrucia miedzią to: uszkodzenie wątroby, nerek i naczyń włosowatych, biegunka, boleści, skurcze jelit. Potem następuje hipotermia, sinica, porażenie oddechu. Po czym następuje zgon z powodu zatrzymania czynności serca.

Jest znany jeden przypadek chronicznego przedawkowania miedzi, które skutkowało uszkodzeniem wątroby. Osoba ta suplementowała się miedzią w dawce 30 mg/dzień przez 2 lata, po czym 60mg/dzień w trzecim roku. Ostatecznie niezbędna była transplantacja wątroby.

Bibliografia:
1. Wspomniane w tekście artykuły (przetłumaczone)
2. Wikipedia (polska i angielska; hasła: chalkantyt, miedź, Copper in health)
3. "Toksykologia Współczesna" praca zbiorowa pod redakcją Witolda Seńczuka; wyd. 2005
4. "Essentiality and Toxicity in Copper Health RiskAssessment: Overview, Update and RegulatoryConsiderations" Bonnie Ransom Stern, "Journal of Toxicology and Environmental Health, Part" Version of record first published: 14 Jan 2010

Ja-qb - Zacząłem przygotowywać znalezisko, zastanawiam się jednak, czy będzie na nie ...

źródło: comment_7HNccJlQHxSuYiyNP3f6K1vmNf0tqNSR.jpg

Pobierz
  • 14
@Ja-qb:

Największy z nim problem polega na tym, że bardzo łatwo rozpuszcza się wodzie w wyniku czego powstają jony miedzi - Cu2+

Nieprawda - kationy nie powstają przy rozpuszczeniu, one już istnieją w krysztale.

Organizm człowieka wykorzystuje miedź do produkcji różnych enzymów (bez wchodzenia w szczegóły, to już broszka biologów)

Miedź nie służy do produkcji enzymów - jest ich kofaktorem, czyli związkiem chemicznym wymaganym do poprawnej aktywności enzymu.
@Analityk: wszystko jest na polskiej Wiki w tym temacie. A zatrucia miedzi są problemem toksykologicznym zwłaszcza w pobliżu kopalń miedzi.

@Karbostyryl: Ad. 1. Miedź tworzy związek z resztą, jonem staje się po dysocjacji. Choć tu już wchodzimy na pole filozofii chemicznej. Faktem jednak jest, że kation miedzi (II) wiąże się anionem siarczanowym, tworząc wiązanie przestaje być de facto jonem.
Ad. 2. Masz rację. Uprościłem.