Takie pozytywne #coolstory mi się dziś przytrafiło! (ʘ‿ʘ) Wracałam z #licbaza. Przy sklepiku na deptaku klęczała pani z kubeczkiem w jednej, karteczką z Matką Boską i prośbą o pomoc w drugiej ręce. Niby nic nadzwyczajnego, ale tę samą kobietę widziałam jakiś tydzień wcześniej w śnieżycy i mrozie -15°C bez rękawiczek i szalika, również na klęczkach ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ Wtedy spieszyłam się na autobus (niby mogłam wrzucić coś do kubeczka, ale zapobiegawczo wolę kupić jedzenie). Wracając do domu, w ciepłym autobusie, napadła mnie dziwna melancholia i postanowiłam, że jak ją jeszcze kiedyś zobaczę, wejdę do sklepu i kupię jakąś bułę. Dziś był ten drugi raz. Wchodzę do sklepu i proszę o dwie bułki. Kasjerka mówi: złoty dwadzieścia. Sięgam do plecaka po portfel i... jakoś tam pusto ( ͡°ʖ̯͡°) Portfela nie ma. Musiałam zostawić na szafkach w szkole (szafki działają jak Trójkąt Bermudzki - jak już coś zostawisz poza jej wnętrzem, nigdy więcej tego nie zobaczysz) W portfelu miałam 20 zł z drobniakami. Wiem, że Mircy 15k za tyle kupują kawę, ale dla mnie to jednak jakaś tam sumka ( ͡°͜ʖ͡°) Zrobiłam się czerwona jak burak, przeprosiłam panią sklepikarkę i wróciłam do szkoły. Patrzę na szafkę, ku mojemu zdziwieniu: jest moja zguba! Wracając, układam sobie w głowie plan, że dorzucę jeszcze jakiegoś batona. W końcu gdybym nie postanowiła kupić tych bułek, nie wróciłabym po portfel i zapewne przepadłby bezpowrotnie. Dochodzę do sklepu, a tam... pani już nie ma :( Trochę mi się przykro zrobiło, ale doszłam do wniosku - następnym razem choć trochę uda mi się pomóc, do trzech razy sztuka! ( ͡°͜ʖ͡°) Ale to nie koniec dobrodziejstw losu! Patrzę na zegarek: autobus za 3 minuty (następny za godzinę ( ͡°ʖ̯͡°) ), a ja jeszcze spory kawał od przystanku. Przyspieszyłam kroku, ale bez większej nadziei, że zdążę. Wychodzę zza zakrętu, a tam mój autobusik (ʘ‿ʘ) Pan kierowca widząc, że biegnę- zaczekał (bywają chamy, co nie poczekają, nawet jeśli ktoś biegnie 10m od przystanku)
I tak oto dwie milutkie rzeczy jednego dnia. Tak sobie myślę, że dobro do nas wraca drodzy Mircy :3 #feels #truestory
#przegryw sylwetka 20 letniego chuopa pijaka z powiatowego. Morda brzydka od urodzenia, bęben #!$%@? od nałogowego chlania browarów, łapa nabita od walenia konia i boazeria zestarzała od PRLu ( ͡°͜ʖ͡°)
Trochę mi się przykro zrobiło, ale doszłam do wniosku - następnym razem choć trochę uda mi się pomóc, do trzech razy sztuka! ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Ale to nie koniec dobrodziejstw losu! Patrzę na zegarek: autobus za 3 minuty (następny za godzinę ( ͡° ʖ̯ ͡°) ), a ja jeszcze spory kawał od przystanku. Przyspieszyłam kroku, ale bez większej nadziei, że zdążę. Wychodzę zza zakrętu, a tam mój autobusik (ʘ‿ʘ) Pan kierowca widząc, że biegnę- zaczekał (bywają chamy, co nie poczekają, nawet jeśli ktoś biegnie 10m od przystanku)
I tak oto dwie milutkie rzeczy jednego dnia. Tak sobie myślę, że dobro do nas wraca drodzy Mircy :3
#feels #truestory
źródło: comment_tKADCARGOKVv5ps2iURSbAiRu4yxBkEW.gif
Pobierz