[JezelyPanPozwoly]

#braniewo #warmia #prusywschodnie #fotohistoria

Braniewo (dawniej Braunsberg) jest miastem położonym nad rzeką Pasłęką, kilka kilometrów od jej ujścia. Na kartach historii zapisuje się od 1240 roku, w 1284 z rąk biskupa Henryka Fleminga otrzymuje nową lokację na Prawie Lubeckim. Pierwsza stolica Warmii, siedziba biskupów warmińskich z własnym zamkiem, miasto hanzeatyckie, to tu powstało Colegium Hosianum.
Praktycznie cały dobytek miasta został zniszczony w trakcie działań wojennych zimną 1945 roku. Braniewo było (i jest w dalszym ciągu) miastem garnizonowym, w Braniewie znajdywało schronienie setki uchodźców ze wschodnich części Prus Wschodnich by dalej, przez zamarznięty Zalew Wiślany, a następnie statkami uciekać na zachód. Leżało na szlaku komunikacyjnym Elbląg-Królewiec. Było zatem kwestią czasu by front dotarł i tutaj.
Wojna pozostawiła po sobie miasto gruzów, zniszczeniu uległo ponad 85% miasta. Po wojnie ulegało dalszej dewastacji, rozbierano budynki nadające się do odbudowy (np. ratusz starego miasta) a cegły wysyłano w głąb Polski.
Braniewo podzieliło los wielu miast, przez które przeszedł koszmar frontu wschodniego. Prawie siedemsetletnia historia miasta zamieniła się w zgliszcza, pozostały tylko wspomnienia niewielu już żyjących dawnych mieszkańców, zdjęcia i romantycznie pragnienie miłośników miasta, by móc kiedyś podziwiać swoje miasto chociaż w przybliżonym stanie, w jakim wygląda na starych pocztówkach.

Na zdjęciu widzimy widok na starówkę i tereny ją okalające miasta Braniewa sprzed działań wojennych i obecnie. Pozostało trochę murów obronnych z basztami, jeden z wielu spichlerzy, wieża bramna zamku biskupiego, kilka kamienic, kościół (obecnie Bazylika) św. Katarzyny, który powstał z ruin dopiero na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. W dalszym planie widzimy klasztor Sióstr Katarzynek i pałacyk Potockiego. Reszta terenów zajęta przez współczesne blokowiska i wciąż puste place. Pod ziemią leży historia, o której dowiadujemy się dopiero dziś prowadząc badania archeologiczne. Dla mnie jest to trochę przygnębiający widok patrząc na te kikuty po dawnej świetności miasta, sam chciałbym móc przejść się ulicami starego Braniewa.