@grzesiek23Gda: oczywiście... Niezwykle prawdziwy i szczery bo człowieka, który to czuł i tworzył - Józef Szczepanskiz. Zginał w powstaniu warszawskim, członek batalionu "Parasol" - ciekawostka, w tym batalionie był tez Krzysztof Kamil Baczynski
Dziś idę walczyć - Mamo , Może nie wrócę więcej , Może mi przyjdzie polec tak samo Jak tyle ,
i przyszło zginąć latem,
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westarplatte.
(A lato było piękne tego roku).
I tak śpiewali: Ach, to nic,
że tak bolay rany,
bo jakże słodko teraz iść
na te niebiańskie polany.
(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.)
W Gdańsku staliśmy tak jak mur,
gwiżdżąc na szwabską armatę,
teraz wznosimy się wśród chmur,
żołnierze z Westerplatte.
I śpiew słyszano taki: -- By
słoneczny czas wyzyskać,
będziemy grzać się w ciepłe dni
na rajskich wrzosowiskach.
Lecz gdy wiatr zimny będzie dął
i smutek krążył światem,
w środek Warszawy spłyniemy w dół,
żołnierze z Westerplatte.
Konstanty Ildefons Gałczyński
1939 r.
#poezja
Jak dla mnie najpiękniejszy wiersz nt. drugiej wojny światowej. Kojarzycie coś dobrego o podobnej tematyce Miraski?
#pytanie
I właśnie z Pancernych znam ten wiersz. I odkąd mieszkam w Gdańsku przeżywam go jakoś bardziej :(
Inny dobry wiersz z tej epoki:
"Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak
@ekonomiss: Piękne to jest. Z tego co wiem to nie ma tego w podręcznikach
Dziś idę walczyć - Mamo ,
Może nie wrócę więcej ,
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak tyle ,
Wybacz, ale nie do końca zrozumiałem. Jest to więc wiersz Baczyńskiego, czy jego kolegi z batalionu?
Zbigniew Herbert
17