Aktywne Wpisy
criticalkush90 +656
32 lvl here XD dzwonie to matki, bo nie umiem do lekarza isc, ona mi mowi, ze trzeba sie zajerestowac. baba sie pyta czy mam jakies kart pacjetna czy #!$%@? wie co, to jej mowie Pani nie mam #!$%@? pojecia ostatni raz u lekarza bylem z mama jak mialem 10 lat,a ta domnie "to prosze przyjsc z mama" XD
Ca_millo +60
Huop #przegrywpo30tce, bez pracy, bez znajomości języków obcych, bez prawa jazdy, nie umi pływać, ma popsute zęby, ma nadwagę, ma uzależnienia, nie ma żadnych znajomych, nie je przy ludziach, ma brzydki ryj, unika ludzi itd, itd...
#przegryw
#przegryw
Aktywne Znaleziska
Niewielu moją siostrę pamięta, więc fajnie jeśli chociaż w waszej pamięci ona zostanie.
Wpis wklejam dlatego, iż ostatnio naćpany poszedłem na jej grób i wypiłem z nią piwo, bo w kwietniu będzie miała 18 lat, więc 17 to odpowiedni wiek na piwo już
Zawsze co roku obiecuję sobie, że napiszę wiersz dla Kingi(tak miała na imię moja siostra) ale nigdy mi się to nie udaje, niestety. Słowa, które widzicie w tytule są wyryte na jej grobie w kształcie księżyca. Postanowiłem, że skoro porzuciłem pisanie poezji, to spróbuję oddać jej hołd na moim blogu.
Dwa dni temu leżąc w łóżku rozmyślałem o niej i ze smutkiem uświadomiłem sobie, że nie pamiętam nic z jej krótkiego życia i na myśl o tym zalałem się łzami.
Dobra, zacznijmy już właściwą część, bym się nie rozryczał jak małe dziecko(Wiem, że płacz to nic złego, ale o tym kiedy indziej napiszę)
Wpis praktycznie będzie się składał z wspomnień tuż przed jej śmiercią, ponieważ jak już wspominałem nie pamiętam nic z jej życia.
To był praktycznie dzień jak co dzień tyle tylko, że byliśmy u babci i tuż przed końcem wizyty u niej, mój wuja potrząsał moją siostrą, bo ona coś tam nabroiła. Mogę się założyć, że żałuje tego do dziś, bo to był ostatni raz, gdy widział ją zdrową.
Po jakimś czasie wróciliśmy do domu, a Kinga uskarżała się na ból głowy, wiec mam ją położyła i dała jej coś przeciwbólowego.
Mam przed oczami obraz tego dnia, gdy moja siostra zachorowała. Jest pochmurny deszczowy dzień, a ja właśnie wracałem ze szkoły i, gdy wszedłem do domu zauważyłem, że przy stole siedzi moja babcia, mama, tata oraz wuja.
Zanim oni cokolwiek powiedzieli, wyrzuciłem z siebie słowa, że dzisiaj stanie się coś złego i niestety miałem racje, wtedy to dowiedziałem się szczegółów na temat tego, co się działo po moim wyjściu do szkoły.
Otóż moja mama zobaczyła, że z siostrą jest coś nie tak i, że praktycznie nie ogarnia, więc czym prędzej poszła z nią do lekarki rodzinnej i, gdy tak z nią siedziała w jej gabinecie, pani Nadstawek powiedziała do Kingi
- Spójrz w lustro.
Moja siostra spojrzała w nie i pomachała.
- Kto tam jest? - powiedziała lekarka do do niej.
- O jakaś ładna dziewczynka - odpowiedziała.
Wtedy lekarka doszła do wniosku, iż najprawdopodobniej to zapalenie opon mózgowych, więc kazała jak najszybciej udać się do szpitala.
Gdy tam leżała lekarze jedyne co zrobili, to podawali jej kroplówkę i nic więcej. Przez 9 #!$%@? godzin nic nie zrobili. Okazało się, że gdyby wysłali ją do innego szpitala w przeciągu 5-6 godzin od stwierdzenia objawów przez lekarkę, to moja siostra nadal by żyła.
Dlatego zawsze, gdy zdarzy mi się mówić o niej, to dodaje, że lekarze ją zabili.
Ja wiem, każdy popełnia błędy, ale no #!$%@?, skoro nie wiedzieli co robić, to czemu do #!$%@? nędzy jej nie wysłali do Kalisza?
Żałuję, że nie odwiedziłem jej, gdy jeszcze leżała w szpitalu u nas w mieście, bo później, gdy już ją przetransportowano do Kalisza, nie było szans bym się z nią zobaczył.
Chyba najbardziej żałuję tego, iż, gdy ją zobaczyłem w trumnie, to nie pożegnałem się, fakt miałem 11 lat i nie ogarniałem co się dzieje, ale widziałem, że wszyscy podchodzą do jej trumny i chwytają ją za rękę i najpewniej się z nią żegnają, a ja co zrobiłem? Podszedłem do trumny chwyciłem ją za rękę i nie powiedziałem słowa. Chyba nie docierało do mnie to, że widzę ją ostatni raz.
Kurcze, miałem uważać na zalanie się łzami, no cóż nie wyszło mi to
Jeszcze może opowiem o tym co usłyszałem podczas rozmów rodzinnych. Niewiele tego, ale pokaże wam to jak moja mama cierpiała.
Raz, gdy wracali ze szpitala, to chciała ona wyskoczyć z samochodu, ponieważ nie chciała opuszczać Kingi(Moja siostra wtedy była już praktycznie warzywem)
Druga rzecz, gdy byli w szpitalu z moim ojcem, to mama jeszcze miała nadzieję, na to, że moja siostra wyzdrowieje, ale tata pokazał jej siną nogę Kingi i wtedy zrozumiała, że już nic nie da się zrobić.
Jak pewnie domyślacie się moja mama wpadła w głęboką depresję i wszyscy interesowali się tylko nią, przez co jestem dziś taki jaki jestem. Przez ponad dziesięć lat tkwiłem w nieleczonej depresji, choć w tamtym roku myślałem, że udało mi się ją pokonać, niestety 2015 rok utwierdził mnie w przekonaniu, że jednak mi się to nie udało.
Pewnie gdyby nie śmierć Kingi, to dzisiaj byłbym normalnym i inteligentnym kolesiem, ale cóż mogę tylko gdybać.
Wybaczcie jeśli wpis jest chaotyczny, ale nie jestem w stanie go zredagować i poprawić. Mam nadzieję, że to zrozumiecie i mam nadzieję, że ktoś obcy będzie pamiętał o Kindze.
Śpij słodko.
Kinga Szymczak 04.04.1998 - 22.10.2002
PS Jak przeczytacie to dajcie plusa by jak najwięcej osób zapamiętało ją(Nie, nie żebrzę, po prostu im więcej ludzi ją zapamięta tył dłużej będzie "żyła"
@hacerking: uuu... z taką wadą to pewnie nawet nie słyszysz dzwięku powiadomienia o wiadomosci na wykopie
No niestety, pani doktor jest jaka jest i swoją opinię ma w szpitalu. Pewnie potraktowali Twoją siostrę jako kolejny przypadek jej przedziwnych diagnoz(ja według niej miałam być ciężko upośledzonym warzywem, które nie widzi, nie słyszy i nie będzie chodzić).
A ich własna opieka i umiejętności... sama wiem jak jest. Krotoszyńskiego szpitala lepiej unikać, mojemu ojcu #!$%@? palec tak, że 2 lata rękę
Bardzo zaciekawiły mnie twoje słowa "mama wpadła w głęboką depresję i wszyscy interesowali się tylko nią, przez co jestem dziś taki jaki jestem". Przeszłam to samo, ale dopiero Twoje słowa pokazały mi, że naprawdę brak zainteresowania w dzieciństwie i mocne przeżycia spowodowały, że nie radze sobie w życiu. Do tej pory miałam jeszcze ku temu wątpliwości.
Komentarz usunięty przez autora
Blog jak sama nazwa wskazuje
Komentarz usunięty przez moderatora
faktycznie historia smutna, ale to akurat mogłeś już sobie darować