Barbaryzacja 1. «zdziczenie, upadek cywilizacji» 2. «wprowadzanie barbaryzmów do języka» • barbaryzować • barbaryzować się (odczłowieczać, prymitywnieć)
Barbaryzm – element lub forma przeniesiona do wypowiedzi z języka obcego. Opiera się na zasadzie kontrastu między językami. W literaturze chwyt stylistyczny służący podkreśleniu kunsztowności wypowiedzi (zwłaszcza makaronizmy w literaturze barokowej), wywołaniu efektów humorystycznych lub językowej charakterystyce postaci. [ #madreslowko ]
@Primbledon: jestem leniem, więc przykład też zaczerpnięty z Internetu:
1. Cesarstwo zachodniorzymskie zaczęło się coraz bardziej barbaryzować, długo przed tym, zanim w V w. oznaki nieuchronnej dezintegracji państwa stały się oczywiste.
@Primbledon: # Bo to wziąć żywcem nieprzyjaciela już nic więcej nie zrobić significat; a tymczasem, kiedy Pan Bóg poszczęści, może kilku na to miejsce zabić, co się z owym jednym zabawi. (Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki)
Kiedy Wokulski skończył przeglądać księgi (na usilną prośbę Rzeckiego wziął się do nich w parę godzin po powrocie z banhofu), pan Ignacy otworzył kasę ogniotrwałą i z uroczystą miną wydobył stamtąd list Suzina. (Bolesław
@fir3fly: @footix: barbaczyńca, tak jak Barbara pochodzi od greckiego barbaros, które jest onomatopeją i naśladowało bliżej nieokreślony i nieartykułowany gardłowy charkot barbarzyńców.
1. «zdziczenie, upadek cywilizacji»
2. «wprowadzanie barbaryzmów do języka»
• barbaryzować • barbaryzować się (odczłowieczać, prymitywnieć)
Barbaryzm – element lub forma przeniesiona do wypowiedzi z języka obcego. Opiera się na zasadzie kontrastu między językami. W literaturze chwyt stylistyczny służący podkreśleniu kunsztowności wypowiedzi (zwłaszcza makaronizmy w literaturze barokowej), wywołaniu efektów humorystycznych lub językowej charakterystyce postaci.
[ #madreslowko ]
Komentarz usunięty przez autora
@fir3fly: Kiedyś nie wiem jak, wkręciłem sobie, że słowo to powiązane jest z Benjaminem Barberem xD
Bo to wziąć żywcem nieprzyjaciela już nic więcej nie zrobić significat; a tymczasem, kiedy Pan Bóg poszczęści, może kilku na to miejsce zabić, co się z owym jednym zabawi.
(Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki)
Kiedy Wokulski skończył przeglądać księgi (na usilną prośbę Rzeckiego wziął się do nich w parę godzin po powrocie z banhofu), pan Ignacy otworzył kasę ogniotrwałą i z uroczystą miną wydobył stamtąd list Suzina.
(Bolesław