[Espo]

1065 - 1 = 1064

Autor: Edgar Allan Poe

Tytuł: Opowieści niesamowite

Gatunek: opowiadania, horror

Zbiór nowel i opowiadań, przesyconych tajemniczością, grozą, demonizmem i okultyzmem. Pojawia się w nich miłość, cierpienie i zagadkowe intrygi. Bohaterowie przeżywają niezwykłe stany z pogranicza jawy i snu: ulegają obłąkaniu, dręczą ich dziwne zwidy, wizje, ogarniają ich przerażające myśli, stają na granicy życia i śmierci...

Postanowiłem przeczytać tę książkę po obejrzeniu filmu "Historie niesamowite", o którym pisałem tutaj. Dwie z trzech jego części powstały na podstawie opowiadań E.A. Poego z tej książki – „Metzengerstein” i „William Wilson”.

„Opowieści niesamowite” są napisane ładnym językiem (zapewne spora w tym zasługa tłumacza – Bolesława Leśmiana). Świetna jest narracja, za każdym razem szczegółowo opisująca wewnętrzne przeżycia bohaterów i bogata w introspekcje. Muszę też przyznać, że Poe odznaczał się niebanalną wyobraźnią i stworzone przez niego historie nawet dziś są ciekawe i umiejętnie dawkują napięcie. Oczywiście nie wszystkie z nich można uznać za strasznie (raczej budzą one ciekawość jak autor będzie prowadził akcję), a niektóre są też napisane nieco zawile, ale całość trzyma równy, wysoki poziom. Podczas jesiennych wieczorów książka sprawdza się bardzo fajnie.

Ze wszystkich opowieści najbardziej podobają mi się te wspomniane dwa akapity wyżej oraz „Maska Śmierci Szkarłatnej”. Świetny, warty wyróżnienia (choć krótki) był „Portret owalny”, opowiadający o związku między sztuką a życiem (fragmenty tego utworu były ponoć cytowane w znakomitym filmie Jean-Luca Godarda – „Żyć własnym życiem”, o którym również kiedyś pisałem). Na plus – przynajmniej w tym wydaniu, z którym miałem do czynienia, są też ilustracje Surena Vardaniana.

#bookmeter #romantyzm #horror