W jądrze każdego z atomów budujących nasze ciała, toczy się nieustanna, dynamiczna gra. Kwarki sklejane gluonami tworzą swoiste tercety, postrzegane przez nas jako protony i neutrony. Te z kolei, trzymają się razem wyłącznie dzięki pośrednictwu skromnych bohaterów, znanych jako mezony π...

Analiza najnowszych danych uzyskanych w ramach eksperymentu BaBar wskazuje na możliwe błędy w Modelu Standardowym.

Uniwersalność leptonowa oznacza m.in., że oddziaływanie słabe zachowuje się tak samo w stosunku do elektronu i jego kuzynów - mionu i taonu. Wyniki z detektora BaBar wskazują, że niekoniecznie. Niepotwierdzone jeszcze przez inne eksperymenty, o pewności 3,4 sigma, więc odnotować, ale bez szału.

Nie jest to bozon Higgsa, nie ma z nim nic wspólnego. Nie jest to też szczególnie ekscytująca cząstka, w żadnym razie elementarna - ot, kolejny hadron, zawczasu przewidziany. Konkretnie odmiana odmiany mezonu zwanej spodnim kwarkonium - oznaczona jako Chi_b (3P). Zbieranie znaczków w sumie.

Przed wszystkim to na razie tylko "ciekawa obserwacja" (3.5 sigma) i wstępne wyniki, czego by tam nie pisali wkrótce na innych portalach. Implikacje są jednak interesujące - zaobserwowano niewyjaśnialne w Modelu Standardowym złamanie symetrii CP przez cząstki, dla których się tego nie spodziewano.

Cząsteczki elementarne podlegają trzem symetriom: lustrzanej (P), ładunku (C) i czasu (T). Istniejemy, ponieważ są łamane. Złamanie symetrii CP dało świat z przewagą materii nad antymaterią, ale w takiej skali nie przewiduje jej Model Standardowy - o tym więcej w powiązanych.