Tym, co ja nazywam paradoksem antynatalizmu, jest hipoteza, że to właśnie nikt inny, jak antynataliści powinni decydować się na dzieci. Jeśli chcemy dążyć do eliminacji cierpienia, nie wystarczy jedynie zaprzestać powoływania ludzi na ten świat. W utopijnym świecie wystarczyłoby, lecz ludzie którzy rozumieją przywary tego świata nie rozmnażając się, tak naprawdę duszą w zarodku dobre idee. Chyba nie sądzicie, że konserwatywne środowiska, czy kraje trzeciego świata, w których rodzi