Co nas najbardziej kręci na wiosnę... W nosie... :)))
Niewiarygodna architektura pyłków roślinnych. Ciekawka: w miodach naturalnych zawsze znajdują się pyłki kwiatowe, dużą zawartością pyłków dochodzącą do 17800000/g odznaczają się miody z nektaru niezapominajki oraz gryki, facelii i chabru.
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 2
Komentarze (2)
najlepsze
"Pszczoły zbierają z kwiatów jednocześnie nektar i pyłek. Pyłek zlepiony miodem lub nektarem jest składany w komórkach piastrów. Nosi on nazwę pierzgi i stanowi substancję pokarmową dla larw i pszczół. Pyłki zawierają 11—51% białek, l8—36% cukrowców, do 14% tłuszczów oraz sole mineralne w ilości 0,9—4,0%. W miodach naturalnych zawsze znajdują się pyłki kwiatowe. Dostają się one do nektaru podczas kwitnienia roślin i są przenoszone przez pszczoły. Część pyłków może pochodzić z pierzgi podczas wydobywania miodu z komórek plastrów. Miody spadziowe zawierają mniej pyłków i w większości są to pyłki roślin wiatropylnych, które unoszone w powietrzu przyczepiają się dc kropelek spadzi. Pyłki innych roślin w miodach spadziowych przechodzi, do nich z ciała pszczół.Pyłki kwiatowe zależnie od gatunku roślin posiadają różnorodne kształty: okrągły, spłaszczony, owalny, kolcowaty, podłużny, trójgraniasty itp. kształt pyłków występujących w miodzie może ulec pewnemu zniekształceniu. Wielkość pyłków waha się w szerokich granicach od 7µ (pyłki wierzby) 150 µ (pyłki dyni). Zwykle są one zabarwione na kolor od jasnożółtego poprzez żółtozielony do żółtobrązowego. Występują również pyłki o barwie białej, czerwonej lub różowej. Identyfikacja pyłków kwiatowych umożliwia określenie pochodzenia miodu. Pyłki występujące w przeważającej ilości, nazywane pyłkami przewodnimi, pozwalają ustalić gatunek roślin, z jakich pochodzi dany miód lub z jakich roślin był zbierany miód wielokwiatowy.
Liczba pyłków w miodach odmianowych jest na ogół stała i typowa dla poszczególnych gatunków roślin. Według niektórych autorów dużą zawartością pyłków dochodzącą do 17800000/g odznaczają się miody z nektaru niezapominajki oraz gryki, facelii i chabru. W miodach lipowych ilość pyłków jest mała i wynosi ok. 225 ziarn/g. Podobnie ubogie w pyłek miody z akacji. Średnią zawartość pyłków wykazują miody z rzepaku, roślin wargowych, pochodzące z drzew owocowych oraz wrzosowe. Na podstawie występowania pyłków można również określić, w jakiej porze roku pszczoły zbierały nektar. Miody wiosenne zawierają przede wszystkim pyłki drzew owocowych, mniszka i roślin krzyżowych, chabru, ostrożenia, słonecznika, wierzbówki, wrzosu i in. Pyłki roślin wiatropylnych. np. traw, drzew iglastych lub liściastych, dostają się do miodów nektarowych przypadkowo.
W