Historia kokainy w medycynie
![Historia kokainy w medycynie](https://wykop.pl/cdn/c3397993/906f935d6ea20064eedde89df50b6903e71a9046f999d30c01b873b447689911,w300h194.jpg)
Jakie znaczenie dla odkrycia różnych form znieczulenia miała kokaina – odpowiadamy, wyjaśniając przy tym, kiedy ją pierwszy raz opisano i chemicznie wyizolowano, kto to zrobił, a także w przypadku, jakich chorób była zalecana.
- #
- 35
- Odpowiedz
Komentarze (35)
najlepsze
Akcja dzieje się około 1900r.
Serial to the knick
Artykuł Andrzeja Grzybowskiego z Zakładu Historii Nauk Medycznych Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu:
Termin „anestezja” w znaczeniu „znieczulenie” został po raz pierwszy użyty przez Olivera Wendalla Holmesa w 1846 roku w liście do Williama Mortona1. Wiadomo również, że nazwa ta była wcześniej używana przez Platona 400 lat p.n.e. do określenia braku odczuć w sensie filozoficznym, a także przez Dioskoridesa w celu określenia braku wrażeń fizycznych2. Terminu znieczulenie miejscowe użył po raz pierwszy James Young Simpson, inicjator i propagator znieczulenia chloroformowego, w 1848 roku w artykule pod tym samym tytułem opublikowanym w piśmie Lancet3. Simpson powołuje się w nim na swoje doświadczenia z licznymi substancjami, w których poszukiwał bezskutecznie efektywnego znieczulenia miejscowego. Autor podkreślał, że: „Jeśli udałoby się wprowadzić znieczulenie miejscowe, bez jednoczesnej przejściowej utraty świadomości, która towarzyszy znieczuleniu ogólnemu, wielu uważałoby to za większy jeszcze (niż wprowadzenie samego znieczulenia ogólnego) postęp w tej dziedzinie praktyki medycznej”3.
Niezależnie od samej terminologii, warto też zwrócić uwagę, że choć wprowadzenie znieczulenia ogólnego w latach 40. XIX wieku w USA i w Europie stanowiło ogromny postęp w rozwoju chirurgii, jednak nie rozwiązywało wszystkich problemów z tego zakresu rożnych dyscyplin zabiegowych. Chirurgia okulistyczna należała do dziedzin, w których znieczulenie ogólne nie dawało satysfakcjonujących rezultatów. Po pierwsze, częstym objawem niepożądanym znieczulenia wziewnego, głownie eterem i podtlenkiem azotu, był kaszel i wymioty z następowym wzrostem ciśnienia środgałkowego i rożnymi niespodziewanymi problemami środoperacyjnymi. Po drugie, znieczulenie ogólne uniemożliwiało pacjentowi współpracę z lekarzem, na przykład patrzenie w określonym kierunku. Z tych też powodów bardzo szybko pojawiła się potrzeba, co potwierdza m.in. artykuł Simpsona, wprowadzenia znieczulenia miejscowego. Substancją, która to umożliwiła, była kokaina.
Początki
1. Armstrong Davison M.H.: The Evolution of Anaesthetics. Altrincham, Sherratt, 1965.
2. Atkinson R.S., Rushman G.B., Lee J.A.: Kompendium Anestezjologii. PZWL, Warszawa, 1981.
3. Simpson J.Y.: Local anaesthesia. Lancet, 148, II, 39-42.
4. Calatayud J., Gonzales A.: History of the development and revolution of local anesthesia since the coca leaf. Anesthesiology, 2003, 98, 1503-1508.
5. Fink B.R.: Leaves and needles: the introduction of surgical local anesthesia. Anesthesiology, 1985, 63, 77-83.
Używanie amfetaminy w pracy to jak gaszenie małego ogniska przy pomocy 4 wozów strażackich + koszty spoleczne leczenia uzależnień xd
źródło: temp_file.png5421056924641123344
Pobierz